Gluren achter de gevels

Altijd al eens willen weten wat er achter de deuren van die mooie oude grachtenpandjes gebeurt? Tijdens de Open Monumentendag mag je de drempel over. Met genoeg interessante panden die de moeite van een bezoekje waard zijn.



Zoals een bierhuis. Al lang voordat er studenten waren, werd er in de stad al heel wat van gebrouwen en gedronken. In Bierhuis De Klomp werden al in 1550 de eerste pintjes geschonken. Normaal gesproken mag je alleen bier aan de bar opdrinken, op deze dag mogen bezoekers ook achter de toog om het balkenplafond met laatgotische en renaissanceversiersels te zien.



Woonhuis de Witte Roos aan de Oude Delft stamt uit de zestiende eeuw en in het oude achterhuis werd vroeger het goudgele vocht gebrouwen waar de Delftenaren zo dol op zijn. Maar de Witte Roos is niet alleen interessant vanwege de oude brouwerij. De gang en een aantal vertrekken hebben een stucdecoratie in Lodewijk XIV-stijl. Voorzien van een hapje en een drankje ben je even de Franse Zonnekoning(in) als je een blik op het plafond werpt.



Nog meer pracht en praal vind je in dezelfde straat in de Fundatie van Renswoude. In 1754 liet Maria Duyst van Voorhout, vrijvrouwe van Renswoude, dit pand in haar testament na als weeshuis en onderwijsgebouw voor technisch en wiskundig begaafde weesjongens. Daar moet je als TU’er natuurlijk even naar binnen, alleen al om te zien waar je voorgangers in die tijd verbleven.



In de Drie Akerstraat staat nog een interessant pand voor rasechte techneuten: gereedschapsmuseum Mensert. In het pand zat vroeger de laatste bierbrouwerij van Delft. Nu kun je er allerlei gereedschap vinden waarmee Delftse rijksmonumenten zijn opgebouwd. De Nieuwe Kerk opent op monumentendag een keer gratis de deuren. Vooral bekend natuurlijk vanwege de graftombes van de Oranjes. Voor de maritieme-techniekstudenten: in de Oude Kerk, ook wel Scheve Jan, vind je de zeehelden Piet Hein en Maarten Tromp. Wie zelf een stukje wil varen: Pakschuit Nooitgedacht uit 1904 ligt in de Passantenhaven en vaart uit. Vertrek elk half uur vanaf 10.30 tot 16.30 uur.



Tijdens de Open Monumentendag is de geschiedenis van de TU Delft ook zichtbaar in de stad. In de Sint Hyppolytuskapel aan de Oude Delft vind je een interessante stukje TU-geschiedenis. De kapel heeft een tijd als aula van de Technische Hogeschool gediend. In het souterrain is nog de kleedruimte van de professoren en de curatorenkamer te zien. De Botanische Tuin en de Dynamohal zijn ook open. In BK City zijn lezingen over de dynamische geschiedenis van het gebouw voor en na de bouwkundebrand. De Europa Nostra Plaquette, de belangrijke Europese prijs voor behoud van cultureel erfgoed die Bouwkunde City won, onderstreept nog eens extra het thema van Open Monumentendag: Nieuw Gebruik-Oud Gebouw. Zaterdag om 14.00 uur wordt de plaquette aan de gevel bevestigd.



En ten slotte opent studentenvereniging Sint Jansbrug de deuren van haar twee monumentale panden aan de Oude Delft. “Vooral nummer 50 is bijzonder”, vertelt Kees Arets. “Dat pand heeft een speciale dakconstructie en een zogenaamde Keulse goot, een inpandige dakgoot.



www.openmonumentendag.nl

Wat heeft jou in Kibera geraakt?
“Ik was geraakt door hoe het leven in de sloppenwijk lijkt op het onze. Je hebt er internetcafés, juweliers, ziekenhuizen, hotels, handelaars, etenskraampjes. Ze kijken tv, je hebt er armen en rijken. Alles is er, maar op een ander niveau dan hier.”

Waarom deed het wat met je?
“Ik was nog nooit ‘buiten mijn wijk’, dus in een sloppenwijk, geweest. Ze gaan er met zo’n gemak met hun levenssituatie om. Dat zouden wij nooit kunnen. Wij zeuren al als de trein vijf minuten te laat vertrekt. In Nairobi lopen ze zonder mopperen twee kilometer terug als de buschauffeur een stop vergeet.”

Chris deed ook wat met je. Vertel.
“Hij hielp ons met het Peepoo-project. Christopher staat model voor veel mensen in Kibera. Zijn vriendelijkheid, zijn intelligentie, zijn doorzettingsvermogen. Er is daar veel talent. Onbenut talent. Veel anoniemen krijgen geen kans. En wat zo leuk is aan Chris: hij kan heel goed vertellen.”

En toen dacht je: actie?
“Ja. Chris zat op een goede school, tot degene die zijn school betaalde, overleed. Toen moest hij van school, geld verdienen voor zijn familie. Misschien wilde ik daarom wel met hem dit boekje maken. Om hem verder te helpen. Chris heeft de verhalen geschreven. Ik heb er de foto’s bij gemaakt, sponsors gezocht en geregeld dat het gedrukt werd.”

Wat wil je bereiken met je boek?
“Ik heb twee doelen. Ik wil de mensen in het Westen laten zien hoe het alledaagse leven óók kan zijn. Dat het leven in Kibera niet alleen zielig is en lelijk. Ook de mooie kanten laten zien. En ik wil er met de opbrengst van het boek voor zorgen dat Chris weer naar school kan en dat zijn familie in die tijd wordt onderhouden, want Chris valt dan weg als werkkracht.”

Gaat de hele opbrengst naar Christopher?
“Honderd procent. Elk boekje kost zeven euro en dat gaat allemaal naar hem. De oplage is duizend, dus ik wil duizend keer zeven euro voor hem bijeenkrijgen. Dat is daar een enorm bedrag. Hij kan dan in elk geval zijn school afmaken en zijn familie onderhouden. Als er geld overblijft, is er ongetwijfeld een bestemming, want Chris heeft plannen voor een eigen bedrijf en wil Kibera vooruit helpen.”

Waarom moet ik dit boek niet alleen kopen, maar ook lezen?
“Het geeft je nieuwe inzichten en inspiratie. Chris schrijft over de normale dingen in het leven, maar met een ‘hè?’-momentje. Bijvoorbeeld over elektriciteit. De huizen zijn van golfplaat. Stroom komt met een draad waar 230 Volt op staat binnen en de minpool wordt aan de golfplaat gehaakt.”

Hoe loopt de verkoop?
“Nog niet zo snel. Ik moet er nog veel energie instoppen. Ik verkoop het boek zelf en het is te bestellen via internet.”

Blijft het bij dit boek?
“Het blijft bij dit boek, maar bij het boek hoort ook een blog van Chris. Daar is te volgen hoe het met hem gaat. Hij belt mij zijn verhalen door en ik zet ze erop. Daar verantwoord ik ook de besteding van het geld.” 

kibera.posterous.com
kiberablog.wordpress.com