Campus

‘Hier is stevig aan gerekend’

Een beetje ingenieur kan van alles wat spectaculairs bouwen. Ook van bierkratjes. Jor Smulders van gezelschap Practische Studie, de studievereniging van Civiele Techniek, legt uit hoe hij en zijn vrienden deze week ‘s werelds grootste bierkrattenbrug bouwden op de Markt.


Kun je wat cijfers geven?

“De brug bestaat uit veertienduizend kratten. Die waren al leeggedronken hoor. We kregen ze van de fabriek. De overspanning is vijftien meter en de brug is veertien meter hoog. We hebben er met 25 man in totaal 1400 uur aan gewerkt. Dat is dan nog los van het jaar dat we kwijt waren aan de voorbereidingen en het rekenwerk.”


We moesten net van de brug vandaan hollen. Wat was er aan de hand?

“We haalden de ondersteuning van de brug weg door de steigers te laten zakken. Maar er was iets bekneld geraakt. Daarom werd er even wat gezaagd. We waren bang dat er iets zou kunnen wegschieten. Maar dat is niet gebeurd.”


Het vorige record was van Eindhovenaren met hun brug van 12,6 meter overspanning. Komen jullie nu in het Guinness Book of World Records?

“Nee, want er staan al grote legobruggen in het boek en een piramide van honderdduizend kratten. Guinness World Records wil niet te veel constructies die veel op elkaar lijken.”


Een piramide van honderdduizend kratten! Dat is wel een slagje groter dan jullie brug.

“Ja, maar een piramide is veel makkelijker te bouwen dan een brug. Hier is stevig aan gerekend. Met een model hebben we een drukboog geconstrueerd. Je moet ook bedenken dat er speling zit tussen alle kratten. Ze kunnen een of twee millimeter ten opzichte van elkaar bewegen. Voordat we de ondersteuning weghaalden, zat er midden in de overspanning een gleuf van vijf of zes centimeter. En één kratje zat niet helemaal goed. Dat was even spannend. We kunnen de funderingen aan de zijkanten een beetje omhoog krikken om ervoor te zorgen dat de kratten allemaal goed op elkaar in haken.”


Jullie moeten hem ook weer afbreken. Hoop je niet stiekem dat hij instort?

“Nee, dan hebben we nog meer werk. Met hoogwerkers kunnen we hem vrij snel stap voor stap afbouwen, precies zoals we hem hebben opgebouwd. Donderdagochtend moet hij weg zijn, want dan staat hier een markt.”


Er staat dertigduizend euro statiegeld op de brug, dus ik neem aan dat jullie hem tot die tijd goed in de gaten houden.

“We hebben vrijwilligers die hem ‘s nachts bewaken. We werken zoveel mogelijk met vrijwilligers om geld over te houden. We zamelen namelijk ook geld in voor Stichting de Brug. Deze stichting helpt inwoners van Cambodja de lokale infrastructuur, waaronder vele bruggen, te verbeteren.”  

Dr.ir. Caspar Chorus mag de komende vier jaar met steun van NWO werken aan zijn econometrische model van mobiliteitskeuzegedrag. Dat model stoelt op het idee dat het vermijden van spijt een grote rol speelt in het maken van keuzes.

Dat idee ontstond in de jaren vijftig, vertelt Chorus, en het nam in de jaren tachtig een grote vlucht. “Ik heb dat vertaald in een handzaam
econometrisch model.” Chorus stelt dat spijt vaak een belangrijkere rol speelt dan nut in het kiezen tussen bijvoorbeeld een snelle maar door rekeningrijden dure autoroute en een goedkope route met grote kans op files. “Mensen zijn meer bezig met mogelijk negatieve aspecten dan met mogelijk positieve aspecten als ze een keuze maken.”
In zijn model kan Chorus eindeloos veel verschillende aspecten mee laten wegen. Hij neemt prijs en reistijd eruit. “Spijtmodellen voorspellen dat mensen een compromis-alternatief kiezen. Ze proberen spijt te vermijden. Je hebt veel spijt als de niet-gekozen optie het beter doet, bijvoorbeeld als de goedkope route toch snel was. Maar zit je tussen twee opties in, dan heb je nooit veel spijt. Zo kunnen mensen hun keuze voor zichzelf en anderen verantwoorden.”
De mechanismen die aan keuzes ten grondslag liggen, kunnen nuttige informatie opleveren voor beleidsmakers. Als de overheid weet hoe mensen kiezen, is het beter mogelijk verkeersstromen te voorspellen. Maar ook openbaar vervoerbedrijven kunnen baat hebben bij Chorus’ model, stelt hij. De Nederlandse Spoorwegen zouden de prijs van een treinkaartje bijvoorbeeld kunnen relateren aan de hoeveelheid stops die een trein maakt, om zo het keuzegedrag van reizigers te beïnvloeden.
Chorus wil de komende jaren gebruiken om zijn model verder te ontwikkelen en om data te verzamelen. Daarna kan hij vaststellen of het model zijn beloftes kan waarmaken.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.