Wintersportfanaat maakt eigen snow-boards

,,Ik heb geen zin in rotzooi”, prijst Stephan Fiebelkorn zijn doe-het-zelf-pakketten voor snow-boards aan. Wie er een dagje knutselen voor over heeft, trekt deze winter heel wat bekijks met zijn zelfgemaakte plank. Bovendien kan je van het uitgespaarde geld mooi nog een weekje langer in de sneeuw verblijven.

,,Snow-boarden doe ik al zo’n vijf jaar”, vertelt de student lucht- en ruimtevaarttechniek. ,,Toen mijn eerste gekochte board brak, dacht ik: dat moet ik zelf kunnen maken.” In het begin braken ook de zelfgemaakte snow-boards nog wel eens. Dat euvel werd verholpen door een bezoekje aan de vakgroep constructies te brengen. ,,Eerst werkte ik nog met onderdelen van ski’s en bracht wax aan met een strijkbout”, legt Fiebelkorn uit. ,,Na wat experimenteren zijn mijn boards nu veel slijtvaster dan de merkplanken.”

,,Door de dure termen in de glossy folders denken de mensen dat er een heel speciaal productieproces achter zit. Maar dat is dus niet zo”,zegt Fiebelkorn. In een mal worden drie platen triplex op elkaar gelijmd. De mal zorgt voor de juiste kromming van de uiteinden, de ‘tips’. De randen worden verstevigd met staalprofielen. Vervolgens wordt er op de onder- en bovenkant met tussenkomst van een glasvezelmat en epoxy een slijtvaste kunststoffolie geplakt. ,,Voor een a-symetrisch snow-board betaal je in de winkel zo tweehonderd gulden meer. Zelf zaag je gewoon een iets andere vorm met de decoupeerzaag.”
Madonna

,,En zie je iemand met een nieuw type board, dan ga je thuis meteen naar de houtboer. Zo spring je snel in op de trends”, aldus de vijfentwintigjarige student. Bovendien kan de onderkant van de zelfgemaakte snow-boards voorzien worden van een eigen ‘look’. Zelf bracht de Virgiliaan een aantal Veronica-meiden in badpak en Madonna aan op zijn board. ,,Iedereen kijkt onderaan bij de lift naar je en denkt: kut, wat is dat? De buurjongens van hiernaast hebben er ook allemaal wijven opgeplakt. Sommige andere skiërs geloven inmiddels niet meer dat het zelf gefabriceerd is”, aldus Fiebelkorn wiens ouders een eigen appartement in de Zwitsere Alpen hebben voor de wintersport.

,,Daar in Crasmontagna doen ze tenminste wat voor snow-boarders. Er is een Jib-park met schansen. Ik doe alleen aan free-style. Gewoon met je plank de heuvel af glijden kan ook op ski’s. Bovendien zijn er daar niet zoveel studenten. Iedereen moet tegenwoordig maar een snow-board hebben. De helft van de wintersporters doet het alleen omdat het in is. En dan ook nog met de meest trendy kleding. Alles wijd; dat wordt deze winter een rage. Met het image gaat het zo helemaal de verkeerde kant op. Iedere puber kan wel met twaalfhonderd ballen van papa een snowboard kopen. Sommigen vragen zelfs of het mogelijk is een flitsende merknaam op het zelfbouwpakket te schilderen. Snow-boarden is gewoon het surfen van vroeger”, zegt de student met zichtbare afschuw. Hij heeft overigens ook een surfplank in het trapgat hangen.

,,Op mij board staat als merk mijn achternaam Fiebelkorn. Dat valt pas op. Daarom is alles zelf maken zoveel leuker”, aldus de student die met zijn hobby behalve zijn niveau van materialenkennis ook zijn banksaldo ophoogt. ,,Soms hang ikeen kwartier met een jochie van veertien aan de telefoon uit te leggen hoe je een boormachine vasthoudt en dan blijkt hij er geen tweehonderd gulden voor over te hebben. Toch heb ik deze week al acht pakketten verstuurd. Soms denken kopers dat een huisgenote mijn secretaresse is”, aldus Fiebelkorn. ,,Wanneer Delftse studenten niet meer als fietsenmakers, maar als snow-board-makers bekend staan, ben ik binnen.” (J.R.)