… een twaalf meter hoge ijswand beklimmen? vraag ik aan Cor Tjepkema, trotse eigenaar van een bachelor bouwkunde. Twee dagen later lopen we door de achteruitgang van station Den Haag Hollands Spoor.
Op naar de kou, op naar de ijsklimmuur van Bever Zwerfsport in The Globe, een tot outdoorwinkelcentrum omgebouwd kantoorpand.
“Enige klimervaring?” vraagt een meisje van de outdoorwinkel. Cor en ik schudden het hoofd. “Ook niet op een gewone klimwand?” glimlacht de verkoopster, gewend aan bedrijfsfeestjes vol stuntels die met een ijsbijl in de grote teen worden afgevoerd. Even later zijn Cor en ik in tuigjes gehesen en uitgerust met bergschoenen, helm en warme jas.
Instructeur Frank opent de deur naar de koelruimte waarin het tien tot twintig graden vriest. Via een stalen trap dalen we naar een kast met stijgijzers en ijsbijlen. De klimwand stelt weinig voor vergeleken met de kliffen uit films als ‘Vertical Limit’. Met een pakje shag in de kontzak laat Frank zien wat de bedoeling is. “Kuiltje in het ijs hakken, bijl erin en dan jezelf aan de bijlen omhoog trekken terwijl je met je voeten steun zoekt. Je kunt het beste recht onder de zekeringgordel klimmen, want dan slinger je minder wanneer je valt.”
Terwijl Frank vertelt over zijn klimervaring op bevroren watervallen, hakken Cor en ik met onze bijlen in het ijs. Een diepe zucht klinkt naast me. “Pfff, wat is dit zwaar”, verzucht Cor al na een meter of vier stijgen. “Ik ben nu al kapot. Heb jij ook zo’n kramp in je handen?” Ik kan het alleen maar beamen: boven je macht hakken in keihard ijs blijkt loodzwaar. Bovendien is er geen tijd om te rusten, want zodra de bijl vastzit moet je jezelf omhoog trekken.
“Yeah!”, klinkt het even later opgelucht als ook Cor met zijn ijsbijl het plafond toucheert. Op de grond ruilen we gordels waarna we elkaars route klimmen. De kramp verergert. “Zelfs mikken met de bijl is nu al moeilijk”, hijgt Cor. Ik bewijs zijn stelling even later door met mijn ijsbijl in de zekeringgordel te hakken. “Oei, probeer eerst de bijl eruit te trekken”, coacht Frank. “Is het een groot gat?” Na beschrijving vermoedt Frank dat de verzwakte gordel nog sterk genoeg is. Ik zet af van de wand en geef Frank tien meter lager gelijk.
Even later staan Cor en ik in de outdoorwinkel. Daar hangt hij. Voor honderdvijftig euro. De Black Diamond Cobra ijsbijl.
De uitdaging: de ijsklimmuur van Bever Zwerfsport in Den Haag
Kosten: 25 euro voor een halfuur, inclusief materiaal
Fun factor: ****
Fear factor: ***
… een twaalf meter hoge ijswand beklimmen? vraag ik aan Cor Tjepkema, trotse eigenaar van een bachelor bouwkunde. Twee dagen later lopen we door de achteruitgang van station Den Haag Hollands Spoor. Op naar de kou, op naar de ijsklimmuur van Bever Zwerfsport in The Globe, een tot outdoorwinkelcentrum omgebouwd kantoorpand.
“Enige klimervaring?” vraagt een meisje van de outdoorwinkel. Cor en ik schudden het hoofd. “Ook niet op een gewone klimwand?” glimlacht de verkoopster, gewend aan bedrijfsfeestjes vol stuntels die met een ijsbijl in de grote teen worden afgevoerd. Even later zijn Cor en ik in tuigjes gehesen en uitgerust met bergschoenen, helm en warme jas.
Instructeur Frank opent de deur naar de koelruimte waarin het tien tot twintig graden vriest. Via een stalen trap dalen we naar een kast met stijgijzers en ijsbijlen. De klimwand stelt weinig voor vergeleken met de kliffen uit films als ‘Vertical Limit’. Met een pakje shag in de kontzak laat Frank zien wat de bedoeling is. “Kuiltje in het ijs hakken, bijl erin en dan jezelf aan de bijlen omhoog trekken terwijl je met je voeten steun zoekt. Je kunt het beste recht onder de zekeringgordel klimmen, want dan slinger je minder wanneer je valt.”
Terwijl Frank vertelt over zijn klimervaring op bevroren watervallen, hakken Cor en ik met onze bijlen in het ijs. Een diepe zucht klinkt naast me. “Pfff, wat is dit zwaar”, verzucht Cor al na een meter of vier stijgen. “Ik ben nu al kapot. Heb jij ook zo’n kramp in je handen?” Ik kan het alleen maar beamen: boven je macht hakken in keihard ijs blijkt loodzwaar. Bovendien is er geen tijd om te rusten, want zodra de bijl vastzit moet je jezelf omhoog trekken.
“Yeah!”, klinkt het even later opgelucht als ook Cor met zijn ijsbijl het plafond toucheert. Op de grond ruilen we gordels waarna we elkaars route klimmen. De kramp verergert. “Zelfs mikken met de bijl is nu al moeilijk”, hijgt Cor. Ik bewijs zijn stelling even later door met mijn ijsbijl in de zekeringgordel te hakken. “Oei, probeer eerst de bijl eruit te trekken”, coacht Frank. “Is het een groot gat?” Na beschrijving vermoedt Frank dat de verzwakte gordel nog sterk genoeg is. Ik zet af van de wand en geef Frank tien meter lager gelijk.
Even later staan Cor en ik in de outdoorwinkel. Daar hangt hij. Voor honderdvijftig euro. De Black Diamond Cobra ijsbijl.
De uitdaging: de ijsklimmuur van Bever Zwerfsport in Den Haag
Kosten: 25 euro voor een halfuur, inclusief materiaal
Fun factor: ****
Fear factor: ***
Comments are closed.