Vijf dagen in de zeik, twee dagen uit de zeik

Sinds augustus werk ik als fulltime kok in sterrenrestaurant Niven. Dit betekent vijf werkdagen van gemiddeld veertien uur per dag. Het is fysiek zwaar en stressvol werk, maar het geeft een enorme kick. Het komt nooit voor dat alles op tijd is afgerond voor de mise en place. Constante stress is het gevolg.

De werkdag begint om 10 uur, je eet lunch terwijl je werkt en om 4 uur ‘s middags moet de keuken schoon zijn en de mise en place afgerond. Van half 5 tot kwart over 5 eet je en dan ga je de keuken in om alles klaar te zetten voordat het restaurant volstroomt. Half vier is meestal het tijdstip dat ik echt wakker word en ‘aan’ ga. De tijdsdruk triggert iets en ik ga dan als een speer.

Hoe meer gasten ‘s avonds, hoe meer tijdsdruk en hoe meer stress en adrenaline. Je bent continu gerechten aan het maken en de avond vliegt voorbij. En de volgende dag begint alles weer opnieuw. Het harde werken en lange dagen maken zijn zwaar, maar daar ben je na een maand aan gewend. Je komt in het ritme en je lichaam went eraan. Je zou zeggen dat je aankomt als je in de keuken werkt, maar ik ben in twee maanden tijd tien kilo afgevallen.

Eenmaal thuis gekomen na een dag werken is direct gaan slapen het zwaarste. Je bent nog volledig in de werkmodus en hebt geen zin om naar bed te gaan. Ik chill dan een paar uur en ga dan pas slapen. De eerste dag van mijn weekend heb ik nog oververmoeidheidsverschijnselen en beleef ik de dag in een waas. De tweede dag probeer ik zoveel mogelijk te doen en dan begint het allemaal weer opnieuw. Terug de zeik in.