,,Is het niet geweldig?” Als er één iemand tevreden was over het Bouwkunde-feest van afgelopen vrijdag dan was het wel decaan Cees Dam, die rond middernacht een uitgebreide wandeling maakte langs de zes podia op zijn faculteit.
Zijn reactie: ,,Ongelofelijk wat de studenten en mensen van de technische dienst hier neerzetten.”
Figuur 1 De Treble Spankers in de Blokkenhal
Het liep ook vrijwel gesmeerd, deze dertiende editie van het Bouwkunde-feest. Het programma bleek breed maar smaakvol samengesteld. Hier geen gehos op Guus Meeuwis-klonen, maar een klein Pinkpopje. Tot omstreeks vier uur ‘s nachts denderde de live-muziek door, terwijl voor de liefhebbers van non stop-dance een aparte zaal was ingericht. De video-projecties waarop onder meer het filmisch orgasme van Jane Fonda in ‘Barbarella’ te zien was, gaf het feest de extra sfeer die nodig is wil een onderwijsgebouw kunnen functioneren als festivalterrein.
Helaas voor de organisatie was het feest niet uitverkocht. Aan durf zitten nu eenmaal risico’s verbonden, zoals een niet-sluitende begroting. Hopelijk blijven de gevolgen voor de Stichting Stylos beperkt en noopt dit de studievereniging niet tot maatregelen. Het publiek dat wel was gekomen, kon zich dit keer in elk geval wat vrijer bewegen, en genoot daar van.
Geklaagd werd hooguit backstage waar niet voor alle bands een maaltijd klaarstond, maar het barpersoneel van de Bouwpub – dat voor deze gelegenheid tot artiestenfoyer was omgetoverd – vond daar een oplossing op. Druk in de kelder van de Bouwpub was het allerminst. Meestal waren de bands boven te vinden, om te zien hoe collega-muzikanten het ervan afbrachten.
Gitaarmuur
Het duo Nerve, dat industriële metal voortbrengt, kon maar moeilijk overtuigen. De dichtgetimmerde gitaarmuur op zware beats uit de drumcomputer liet weinig aan de verbeelding van het publiek over, waarmee sowieso al weinig contact ontstond. Dat was wel anders bij Jammah Tammah, het Gronings ska-orkest dat het creëren van een feeststemming wel zo ongeveer tot het hoogste goed rekent. Weinig diepgang derhalve, maar humor en speelplezier in een familieportie.
Zo boden ook de Drie Tieten uit Wageningen een muzikale cocktail die doorgaans uitstekend fungeert bij een drinkgelag: folk en polka. Maar op het podium in de Voorhal ontbreekt het altijd een beetje aan intimiteit, omdat het in de doorgang naar andere podia staat. Veel mensen lopen er voorbij. Druk werd het er wel toen Fast Forward optrad. De Delftse band die dans en percussie uit Afrika brengt, trok de nodige vrienden en bekenden waardoor het optreden het karakter van een thuiswedstrijd kreeg.
In de Tentoonstellingszaal hing een rustige sfeer. Jazz was hier heer en meester. Met aan het woord onder meer de Mijke Loevenband, die zich muzikaal tot de beteren mocht rekenen, wat overigens niet van het barpersoneel gezegd kon worden.
Knappe jongen
Verrassend goed werd er ook gespeeld door de Undeclinable Ambuscade uit Den Bosch. Dit vijftal dat neo-punk maakt, kan doorgaan voor het Nederlandse broertje van Bad Religion (de Amerikaanse aartsvader van de neo-punkgolf), en dan ben je een knappe jongen. De vele punkbandjes die plotseling weer op de podia staan, rammelen als vanouds maar de originaliteit in dit ooit zo inventieve genre stierf lang geleden. En als er dan toch uit de vaatjes van anderen wordt getapt, dan maar beter goed.
Op dat moment keerde de Tröckener Kecks zich weer helemaal binnenste buiten om het publiek te laten zien dat de Kecks nog steeds de jonge wilden van de Nederlandstalige rock zijn. En zo’n band kan het zich veroorloven het bier dood te laten slaan door een ballade voor het voetlicht te brengen.
Maar de zaal werd platgespeeld in de Blokkenhal. Daar gaven de Amsterdamse Treble Spankers een concert waarbij de vonken echt op het publiek oversloegen. Spelen deden ze formidabel en met overgave, ook al hadden de zwoele en toegankelijke gitaartonen van de hedendaagse Tielman Brothers dezelfde avond al in Roermond geklonken. De Spankers zijn op zegetocht en laten zich dat welgevallen. Zichtbaar vermoeid brachtten de heren een aanstekelijke set tot een explosief einde, waarna de roep om een toegift luid klonk. Om vijf uur sprongen de lichten aan en veegde de ingehuurde security de faculteit leeg. (H.O.)
,,Is het niet geweldig?” Als er één iemand tevreden was over het Bouwkunde-feest van afgelopen vrijdag dan was het wel decaan Cees Dam, die rond middernacht een uitgebreide wandeling maakte langs de zes podia op zijn faculteit. Zijn reactie: ,,Ongelofelijk wat de studenten en mensen van de technische dienst hier neerzetten.”
Figuur 1 De Treble Spankers in de Blokkenhal
Het liep ook vrijwel gesmeerd, deze dertiende editie van het Bouwkunde-feest. Het programma bleek breed maar smaakvol samengesteld. Hier geen gehos op Guus Meeuwis-klonen, maar een klein Pinkpopje. Tot omstreeks vier uur ‘s nachts denderde de live-muziek door, terwijl voor de liefhebbers van non stop-dance een aparte zaal was ingericht. De video-projecties waarop onder meer het filmisch orgasme van Jane Fonda in ‘Barbarella’ te zien was, gaf het feest de extra sfeer die nodig is wil een onderwijsgebouw kunnen functioneren als festivalterrein.
Helaas voor de organisatie was het feest niet uitverkocht. Aan durf zitten nu eenmaal risico’s verbonden, zoals een niet-sluitende begroting. Hopelijk blijven de gevolgen voor de Stichting Stylos beperkt en noopt dit de studievereniging niet tot maatregelen. Het publiek dat wel was gekomen, kon zich dit keer in elk geval wat vrijer bewegen, en genoot daar van.
Geklaagd werd hooguit backstage waar niet voor alle bands een maaltijd klaarstond, maar het barpersoneel van de Bouwpub – dat voor deze gelegenheid tot artiestenfoyer was omgetoverd – vond daar een oplossing op. Druk in de kelder van de Bouwpub was het allerminst. Meestal waren de bands boven te vinden, om te zien hoe collega-muzikanten het ervan afbrachten.
Gitaarmuur
Het duo Nerve, dat industriële metal voortbrengt, kon maar moeilijk overtuigen. De dichtgetimmerde gitaarmuur op zware beats uit de drumcomputer liet weinig aan de verbeelding van het publiek over, waarmee sowieso al weinig contact ontstond. Dat was wel anders bij Jammah Tammah, het Gronings ska-orkest dat het creëren van een feeststemming wel zo ongeveer tot het hoogste goed rekent. Weinig diepgang derhalve, maar humor en speelplezier in een familieportie.
Zo boden ook de Drie Tieten uit Wageningen een muzikale cocktail die doorgaans uitstekend fungeert bij een drinkgelag: folk en polka. Maar op het podium in de Voorhal ontbreekt het altijd een beetje aan intimiteit, omdat het in de doorgang naar andere podia staat. Veel mensen lopen er voorbij. Druk werd het er wel toen Fast Forward optrad. De Delftse band die dans en percussie uit Afrika brengt, trok de nodige vrienden en bekenden waardoor het optreden het karakter van een thuiswedstrijd kreeg.
In de Tentoonstellingszaal hing een rustige sfeer. Jazz was hier heer en meester. Met aan het woord onder meer de Mijke Loevenband, die zich muzikaal tot de beteren mocht rekenen, wat overigens niet van het barpersoneel gezegd kon worden.
Knappe jongen
Verrassend goed werd er ook gespeeld door de Undeclinable Ambuscade uit Den Bosch. Dit vijftal dat neo-punk maakt, kan doorgaan voor het Nederlandse broertje van Bad Religion (de Amerikaanse aartsvader van de neo-punkgolf), en dan ben je een knappe jongen. De vele punkbandjes die plotseling weer op de podia staan, rammelen als vanouds maar de originaliteit in dit ooit zo inventieve genre stierf lang geleden. En als er dan toch uit de vaatjes van anderen wordt getapt, dan maar beter goed.
Op dat moment keerde de Tröckener Kecks zich weer helemaal binnenste buiten om het publiek te laten zien dat de Kecks nog steeds de jonge wilden van de Nederlandstalige rock zijn. En zo’n band kan het zich veroorloven het bier dood te laten slaan door een ballade voor het voetlicht te brengen.
Maar de zaal werd platgespeeld in de Blokkenhal. Daar gaven de Amsterdamse Treble Spankers een concert waarbij de vonken echt op het publiek oversloegen. Spelen deden ze formidabel en met overgave, ook al hadden de zwoele en toegankelijke gitaartonen van de hedendaagse Tielman Brothers dezelfde avond al in Roermond geklonken. De Spankers zijn op zegetocht en laten zich dat welgevallen. Zichtbaar vermoeid brachtten de heren een aanstekelijke set tot een explosief einde, waarna de roep om een toegift luid klonk. Om vijf uur sprongen de lichten aan en veegde de ingehuurde security de faculteit leeg. (H.O.)
Comments are closed.