Nog maar anderhalf jaar geleden verwoestte de Japanse tsunami land en mensenlevens. Ondanks de hoge keermuren langs de kust, die bestand zouden moeten zijn tegen zulk natuurgeweld. Maar als die niet werken, hoe wapen je je dan tegen een vloedgolf, vroeg civielstudent Defne Osmanoglou zich af?
Onderzoek: Voorspelling tsunami in de Zuid-Chinese Zee
Eindcijfer: 8,5
Toen Defne Osmanoglou (23) en Milou van der Ven (24) een jaar geleden een lezing bij CiTG bijwoonden over de Japanse tsunami, lieten ze de opdrachtenlijst voor hun bachelor-eindproject prompt uit hun handen vallen. Waarom kiezen uit een stapel voorgekauwde onderzoeken, als er voor een civielstudent een prachtkans als deze live voor je neus staat? “Dit was zó’n interessant onderwerp”, glundert
Osmanoglou. “We zijn meteen op de lector afgestapt om te vragen of hij ons kon helpen bij onze onderzoeksvraag.”
Dat leidde al snel tot één simpele conclusie: een tsunami kun je niet tegenhouden. Osmanoglou: “Je kunt hem voorspellen en je kunt berekenen hoe hoog hij waarschijnlijk wordt. Maar er hoeft maar één puntje toch nog even anders te gaan, en het pakt heel anders uit.” De hamvraag was: hoe kunnen bewoners van een tsunamigebied het best met een tsunami omgaan?
Ze richtten zich op de Chinese kustplaats Shantou, op zo’n 525 kilometer afstand van de breuklijn tussen de Euro-Aziatische en Filipijnse Zee-plaat.
Historie, geografische gegevens, de ontwikkeling van het kustgebied; alles namen de studenten mee in hun onderzoek. “Dat hebben we vervolgens gemodelleerd in een numeriek golfmodel: Swash.”
Makkelijker gezegd dan gedaan, want als bachelor konden ze net als elke student prima overweg met het programma Matlab, maar dit was opeens wel erg ingewikkeld programmeerwerk. “Je zag geen golf voorbij wandelen met vervolgens de mogelijkheid om op één van twee knoppen te drukken”, lacht Osmanoglou. “Dat was even puzzelen.” Conclusie: een tsunami van tien meter hoog is niet ondenkbaar in dat gebied.
Dat keermuren niet werken, had Japan al aangetoond. Dus wat dan? Het antwoord was duidelijk: vluchten. Mooier konden ze het niet
maken. “Er zouden dus betere vluchtroutes moeten komen naar hoger gelegen plekken, en er zijn goede waarschuwingssystemen
nodig, zodat mensen ook daadwerkelijk de tijd hebben om te vluchten.”
Nou, op naar Shantou dus. “Helaas”, lacht de student. “Het zat wel in ons plan, om maatregelen te ontwikkelen voor dat gebied en de mensen erover in te lichten. Maar dat werd zo’n gigantisch project, dat het meer geschikt is om op af te studeren.” Geen probleem, het onderzoek tot dan toe was al genoeg voor een dikke 8,5. “Hopelijk pakt een andere student het op om ermee verder te gaan.” Want ook al richten de studenten zich ondertussen alweer op heel andere zaken; het tsunamigevaar in Shantou blijft.
Comments are closed.