Een paar honderd studenten verlieten donderdagmiddag de collegebanken om aandacht te vragen voor klimaatverandering. Met protestborden in de lucht liepen ze door Amsterdam.
“What do we want?”, roept Geertje Hulzebos van actiegroep Students for Climate NL in de microfoon. “Climate justice!”, antwoorden de studenten die zich hebben verzameld voor het Paleis op de Dam. De veelal kartonnen borden deinen door de lucht op het ritme van de kreten.
Met de organisatoren voorop, beginnen de studenten aan hun klimaatmars door de hoofdstad. Langs de geplande route liggen verschillende universiteits- en hogeschoolgebouwen. In de hoop meer mensen te trekken, blijft de stoet voor elk pand even staan. “Doe mee, sluit aan en blijf daar niet zo lullig staan”, klinkt het door een megafoon. De studenten scanderen mee.
De leuzen maken niet veel indruk op de toehoorders, maar dat lijkt de protesterende studenten niet te deren. Zij vervolgen hun weg, die drie uur later eindigt op de UvA-locatie Roeterseiland.
Tjalle Galama (23), voormalig student bèta-gamma aan de Universiteit van Amsterdam
“Ik weet niet of ik wel een kind zou willen op deze wereld. De toekomst is onzeker, overal vinden grote rampen plaats. De machthebbers moeten meer doen om daar verandering in te brengen. Nu schuift iedereen het probleem van zich af, niemand neemt verantwoordelijkheid.
“In mijn bubbel is het klimaat een belangrijk thema. Het zit echt ingebakken in mijn opleiding: klimaatonderzoek wordt gestimuleerd en er zijn discussiemiddagen voor studenten.
“Het is belangrijk dat we deze tocht vandaag maken, ook al zijn we niet met zo veel. We laten zien dat we er zijn en kunnen zo ons bereik vergroten. Mijn vrienden zijn eerder al de straat opgegaan voor het klimaat, nu zijn ze er in gedachte bij.”
Brigitte Dekker (20), student geneeskunde aan de Universiteit van Amsterdam
“Ik maak mij zorgen over de stijgende zeespiegel. Het kan zomaar dat Nederland over een tijdje niet meer bewoonbaar is. Dan zijn wij allemaal klimaatvluchteling.
“De regering moet daarom meer actie ondernemen. Denk aan het goedkoper maken van langeafstandstreinen, het duurder maken van vliegen en de invoering van de CO2-taks. De Nederlandse bevolking weet ook veel te weinig, de overheid moet meer voorlichting geven.
“Zelf vlieg ik niet, ik koop vooral tweedehandskleding en eet geen vlees.”
Doris Dulfer (23), student writing & editing aan de Rijksuniversiteit Groningen
“De regering zegt dat de burger niet wil meebetalen om klimaatverandering tegen te gaan, maar dat is niet zo. Als mensen zouden weten waarom er dingen moeten veranderen, dan betalen ze wel. Maar niemand legt iets uit, bewustzijn is het probleem.
“In Groningen houden mensen zich bezig met het klimaat, maar lang niet elke student maakt zich druk. Ik leef zo zelfvoorzienend mogelijk, maar dat kan je niet van iedereen vragen.
“Door vandaag mee te lopen hoop ik de aandacht voor het klimaatprobleem te vergroten. De opkomst leek op Facebook een stuk groter, maar alle beetjes helpen. Misschien hadden ze een belangrijk college of tentamen. Ik zie wel steeds meer initiatieven, dus het momentum is er.”
Tomas Hidde Hoekstra (23), student internationaal land- en waterbeheer aan de Wageningen Universiteit
“We weten dat het klimaat verandert en dat grote bedrijven als Shell daaraan bijdragen. Vandaag laten we zien dat we dit niet accepteren.
“Ik maak me zorgen om de temperatuurstijging, het kappen van de bossen en de grote plastic soep in zee. De biodiversiteit neemt daardoor af en de longen van de aarde verdwijnen.
“Deze thema’s leven erg op de Universiteit Wageningen. Mensen discussiëren met elkaar over wie er schuldig is, proberen voedselverspilling tegen te gaan door overgebleven voedsel weg te geven in Facebookgroepen en doen aan guerrilla gardening.”
Do you have a question or comment about this article?
redactie@hogeronderwijspersbureau.nl
Comments are closed.