Sport

De Delftse equipe bestond uit nationaal ranglijstaanvoerder Nico Speelman, drievoudig Nederlands kampioen Teun Plantinga en de talenten Rik Adema en Paul Water. In de kwartfinale was Ter Weer uit Den Haag een makkelijke prooi (45-16), waarna La Prime uit Wageningen in de halve eindstrijd eveneens een betrekkelijk eenvoudige klus bleek: 45-26. In de finale trof het kwartet Deropement, de titelverdediger uit Zutphen. “De spannendste finale van de dag, met veel spektakel”, aldus Adema. Een voortvarend begin leverde DFC na de derde partij een 15-12 voorsprong op. Hierna keerde het tij en moest Speelman in de laatste partij een 38-40 achterstand goedmaken. De student luchtvaart- en ruimtevaarttechniek slaagde hier niet in. Na de nederlaag van 41-45 stelde DFC zich tevreden met de zilveren medaille.
Meer betrekkelijk succesvol nieuws komt uit Alkmaar, waar de zwemmers van de Delftse studentenzwemvereniging Wave tijdens het NK sprint op de viermaal 50 meter vrije slag ver boven verwachting presteerden. De ploeg was als 48ste geplaatst in een totaalveld van 51. Het viertal startte om die reden in zijn serie in de langzame buitenbaan, maar zwom van daar de concurrentie eruit met meer dan anderhalve meter voorsprong. Mo Liems opende sterk in 24.90, waarna Rutger Stottelaar boven zichzelf uitsteeg met een split van 25.35. Victor den Heijer vergrootte de voorsprong door 24.47 te klokken, waarna Jasper Barsingerhorn het Delftse feestje compleet maakte met zijn tijd van 24.65. Uiteindelijk bleek de eindtijd van 1.39.37 goed voor een 24ste plaats in de eindrangschikking. Den Heijer: “Het is wel kicken als je als een van de laagst geplaatsten doorstoot naar een goede plaats in de middenmoot.” Met het luidkeels zingen van het clublied – niet gebruikelijk tijdens dit soort toernooien –  kregen de supporters niet alleen speaker en tribune stil, maar oogsten zij ook veel applaus. “Iedereen weet nu dat Wave bestaat.”
Eveneens boven verwachting was de klinkende zege (20-7) op de Green Hearts waarmee de honkballers van Hitmanics de eerste seizoenshelft afsloten. “Alles liep lekker, we waren heel goed bezig”, luidde de eenvoudige verklaring van pitcher Richard den Breejen voor de ruime cijfers. “We maakten weinig fouten en wisten de tegenstander goed onder druk te zetten. Dat we er helemaal overheen liepen was een aangename verrassing. In de uitwedstrijd ging het een stuk moeizamer.” Hitmanics, dat zijn thuisduels afwerkt op het nabij het sportcentrum gelegen terrein van Blue Birds, staat er qua verliespunten nu een stuk beter voor dan Green Hearts, de officiële nummer drie in de zesde klasse. “Daar moeten we na de zomerstop makkelijk overheen kunnen als we onze inhaalwedstrijden winnen”, aldus een optimistische Den Breejen.

Hoogleraar moleculaire biofysica prof.dr. Cees Dekker baarde onlangs opzien door afstand te nemen van ‘intelligent design’. Zelf is hij vooral verbaasd over het tumult.

Volgens het Reformatorisch Dagblad neemt u afstand van het ‘intelligent design’. Klopt dat?
“Het berichtje in het RD was een beetje ongelukkig, omdat het voor de troepen uit spreekt. Er komt op 2 december onder mijn redactie een nieuw boek uit, ‘Geleerd & Gelovig’, waarin 22 persoonlijke verhalen staan van gelovige wetenschappers. Zelf schrijf ik erin over mijn opvoeding en over hoe mijn denken over evolutie in de afgelopen twintig jaar veranderd is.”

En het RD heeft daar uit gepikt dat u afstand neemt van intelligent design.
“Ja, mijn evaluatie van intelligent design is kritischer geworden. Ik ben sceptischer geworden ten opzichte van de stelling dat je ontwerp van bepaalde natuurlijke structuren op een wetenschappelijke manier kunt aantonen. Op websites gaf dat al aanleiding tot koppen als ‘Dekker van zijn geloof gevallen’.

Sinds de publicatie van uw boek ‘Schitterend ongeluk of sporen van ontwerp’ in 2005 werd u gezien als voorman van intelligent design in Nederland.
“Daartegen heb ik altijd protest laten horen, maar dat is niet erg opgepikt. Men schrijft meer over mij en over wat men denkt wat ik denk dan dat men mij leest of hoort wat ik zeg.”

U schrijft in het nieuwe boek dat u teleurgesteld bent in intelligent design. Hoe?
“Ik was geïnteresseerd in de wetenschappelijke potentie van intelligent design en in de ontwikkeling daarvan ben ik teleurgesteld.”

U vindt het niet hard genoeg?
“Ja. En daarom heb ik afstand genomen van intelligent design. Een ander aspect is dat de hele discussie ontaard is in een soort schoolstrijd in Amerika en dat is een heel andere discussie dan die ik voor ogen had.”

Even voor de duidelijkheid: in de Verenigde Staten willen intelligent design-aanhangers creationisme naast de evolutieleer in het onderwijs. Bent u daar een voorstander van?
“Nee, en dat zeg ik al jaren. Ik vind dat evolutie als fundamenteel fenomeen in de biologie onderwezen moet worden op scholen, dat is niks nieuws.”

Toch lees ik dat u vijftien jaar geleden veel moeite had met de evolutie.
“Ik ben opgegroeid in de jaren zeventig in een gepolariseerd landschap waarin de Evangelische Omroep manifestaties organiseerde onder de titel ‘Adam of Aap’. Ik heb het creationisme nooit serieus kunnen nemen, maar het heeft me wel beïnvloed en me enigszins sceptisch gemaakt ten opzichte van evolutie. Toen ik een jaar of tien geleden vanuit de fysica meer de biologie in ben gedoken, heb ik me er meer in verdiept. Toen begon ik met een sceptische blik. Maar ik ben tot de conclusie gekomen dat evolutie gewoon heeft plaatsgevonden.”

Hebt u het gevoel dat u eruit bent?
“Ja, dat gevoel heb ik wel.”

En wat is de uitkomst?
“De evolutie heeft plaatsgevonden en dat past heel goed in een christelijk wereldbeeld. Overigens is dat niets nieuws, want dat zei de gereformeerde bioloog Jan Lever vijftig jaar geleden ook al.”