Amsterdam – Cairns. Een rechte lijn van hier naar de andere kant van de wereld. Maar je bent minstens 24 uur onderweg. Als je toch eens vliegend zou kunnen overstappen van het ene vliegtuig op het andere… L&R-student Kiki Faber maakt het waar, samen met negen medestudenten.
Onderzoek: ‘Hubbing in the sky’
Eindcijfer: 8
Hoogtevrees? Neem dan liever de boot naar Amerika. Voor hun bachelor-eindproject bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek (L&R) ontwierpen Kiki Faber (21) en consorten een brug die twee vliegtuigen al
vliegend in de lucht met elkaar verbindt. Overdekt en zonder raampjes, want op vijftien kilometer hoogte kijk je liever niet naar beneden – om over de kou nog maar te zwijgen. Lange overstaptijden op vliegvelden zijn daarmee verleden tijd, en – zeker zo belangrijk: het is duurzamer dan van vliegveld naar vliegveld reizen.
De luchtvaartsector heeft een impuls nodig, zegt Faber. “Men moet echt met iets nieuws op de proppen komen om concurrerend te blijven in de transportwereld.” En dat is lastig, met almaar stijgende brandstof-prijzen.
De opdracht voor een vliegtuig dat in de lucht mensen kan laten overstappen kregen de studenten dan ook kant-en-klaar voorgekauwd van de faculteit. In het ontwerp dat ze erop baseerden, draagt het ene vliegtuig de brug bij zich, en koppelt het andere onderweg aan. “We gebruiken een zeer nauwkeurig stuur- en meetsysteem, waardoor die vliegtuigen heel precies kunnen vliegen. Om verdere onnauwkeurigheden en windstoten af te vangen, hebben we een systeem ontworpen dat nieuw is voor de luchtvaart – steward platform, heet dat officieel – dat ervoor zorgt dat de vliegtuigen tijdens de koppeling wel wat kunnen bewegen ten opzichte van elkaar, maar niet te veel”, vertelt de student. “Veel mensen vinden het idee van in de lucht overstappen alleen nog een beetje eng.” Toch valt zelfs dat relatief mee, want van de ondervraagde studenten en familieleden stond de helft open voor zo’n revolutionair overstapsysteem.
Het enige knelpunt van het ontwerp is het gewicht, constateert Faber. “Het zijn heel veel kilo’s die het vliegtuig meesleept, alleen om mensen te laten overstappen.” Idealer is het cruiser-feeder-systeem, denkt ze. “Daarbij vliegt één vliegtuig continu rond de wereld. Het wordt in de lucht bijgetankt en onderweg vliegen kleinere vliegtuigen af en aan om mensen in- en uit te laten stappen.”
Trots mogen de studenten hoe dan ook zijn op hun ontwerp. “Beide systemen zijn in de praktijk haalbaar, het moet alleen nog even gefinetuned worden.” Ze waren de eersten die ooit daadwerkelijk ontwierpen aan een dergelijke constructie. Toch gebeurt er voorlopig niets met hun project. Faber: “Maar het is een mooie basis voor vervolgonderzoek.” Zelf legt ze zich verder toe op een master sustainability. “Daar past dit concept van duurzamer vliegen prima bij”, lacht ze.
Comments are closed.