De Duitse industrieel ontwerper Constantin Grcic is een karakteristieke verschijning met zijn donkere haren en dikke, zwarte bril. In het Rotterdamse museum Boijmans van Beuningen is een week geleden een tentoonstelling van hem geopend.
Het zonverlichte binnenplein van het Boijmans en Beuningen lokt een toevallige passant naar binnen. Daar roepen verschillende tentoonstellingen om aandacht, variërend van hypermoderne installaties tot art deco en Delfts blauw. Maar de route leidt al snel naar zaal 7, Grcic. Zijn oeuvre is bekend om het minimalistische karakter. Een selectie meubelstukken staat netjes op een lange, papieren loper achter elkaar opgesteld. Een file van stoelen, krukjes, tafels en af en toe een prullenbak. Spotlampen maken het geheel tot de ideale fotoset. Her en der staan wiebelende stalen trappen die de bezoeker kan beklimmen om het geheel nog eens van een andere hoek te bekijken. Gebruik van materiaal en vorm in de producten zijn zo eenvoudig mogelijk. Het minimalisme is voelbaar.
Er is weinig uitleg over de producten te vinden. Ze hebben daarom even ‘bezinkingstijd’ nodig. De stoelen en tafels lijken in het eerste opzicht vreemde, lege museumobjecten. Maar nader bekeken blijken het pure, functionele producten met een waar innovatief karakter. Er is uiterst zorgvuldig nagedacht over materiaal, gebruik en efficiëntie. Ze zijn lichtgewicht, handig en nuttig. Een compliment op het werk van Grcic, deze expositie.
Nog te bezichtigen tot 19 maart 2006.
Het zonverlichte binnenplein van het Boijmans en Beuningen lokt een toevallige passant naar binnen. Daar roepen verschillende tentoonstellingen om aandacht, variërend van hypermoderne installaties tot art deco en Delfts blauw. Maar de route leidt al snel naar zaal 7, Grcic. Zijn oeuvre is bekend om het minimalistische karakter. Een selectie meubelstukken staat netjes op een lange, papieren loper achter elkaar opgesteld. Een file van stoelen, krukjes, tafels en af en toe een prullenbak. Spotlampen maken het geheel tot de ideale fotoset. Her en der staan wiebelende stalen trappen die de bezoeker kan beklimmen om het geheel nog eens van een andere hoek te bekijken. Gebruik van materiaal en vorm in de producten zijn zo eenvoudig mogelijk. Het minimalisme is voelbaar.
Er is weinig uitleg over de producten te vinden. Ze hebben daarom even ‘bezinkingstijd’ nodig. De stoelen en tafels lijken in het eerste opzicht vreemde, lege museumobjecten. Maar nader bekeken blijken het pure, functionele producten met een waar innovatief karakter. Er is uiterst zorgvuldig nagedacht over materiaal, gebruik en efficiëntie. Ze zijn lichtgewicht, handig en nuttig. Een compliment op het werk van Grcic, deze expositie.
Nog te bezichtigen tot 19 maart 2006.
Comments are closed.