Student civiele techniek Olivier de Rooij over zijn studie-verblijf op de Filippijnen.Ik ben twee maanden lang te gast bij de mayor van het plaatsje Irosin, in het zuidelijkste puntje van het hoofdeiland Luzon.
Een mooie ervaring. Samen met de civiel ingenieur van de municipality ga ik bij de verschillende projectjes langs. Achterop de motorfiets over zandpaden en een enkele betonnen weg. Het gebied is enorm in ontwikkeling; in dorpjes waar enkele jaren geleden nog geen elektriciteit of drinkwater beschikbaar was, zitten de inwoners nu met een koel glas water rond de karaoke-machine.
Irosin heeft het voordeel van een burgemeester die er niet alleen voor zijn eigen vooruitgang zit. Op de meeste belangrijke posten in het overheidssysteem zitten mannen die hard bezig zijn om het geld dat ze aan ‘vote-buying‘ hebben uitgegeven zo snel mogelijk weer terug te ‘verdienen’. Sommige projecten van de overheid moeten halverwege gestaakt worden, omdat iedereen er voor zo veel tussen zit, dat er niets meer over blijft om beton mee te kopen.
Beton en staal vormen voor veel bouwprojecten de hoofdmoot van de totale kosten. Hout voor de bekisting halen mensen tijdelijk van hun huis af. Voor het dagloon van een arbeider kun je in Nederland nog geen Big Mac kopen. Bij veel projecten werken de belanghebbenden gratis mee. Als er ergens een waterreservoir of een dammetje gebouwd moet worden, haalt het hele dorp de schep uit de kast om mee te helpen.
Verder niets dan goeds over het land en de mensen. Iedereen is even aardig en gastvrij. Overal word je uitgenodigd om wat alcohol te drinken. De mensen noemen me ‘Joe’. Dit is een van de vele overblijfselen uit de tijd dat de Amerikanen de baas waren in de Filippijnen (1898-1941).
Olivier de Rooij
Student civiele techniek Olivier de Rooij over zijn studie-verblijf op de Filippijnen.
Ik ben twee maanden lang te gast bij de mayor van het plaatsje Irosin, in het zuidelijkste puntje van het hoofdeiland Luzon. Een mooie ervaring. Samen met de civiel ingenieur van de municipality ga ik bij de verschillende projectjes langs. Achterop de motorfiets over zandpaden en een enkele betonnen weg. Het gebied is enorm in ontwikkeling; in dorpjes waar enkele jaren geleden nog geen elektriciteit of drinkwater beschikbaar was, zitten de inwoners nu met een koel glas water rond de karaoke-machine.
Irosin heeft het voordeel van een burgemeester die er niet alleen voor zijn eigen vooruitgang zit. Op de meeste belangrijke posten in het overheidssysteem zitten mannen die hard bezig zijn om het geld dat ze aan ‘vote-buying‘ hebben uitgegeven zo snel mogelijk weer terug te ‘verdienen’. Sommige projecten van de overheid moeten halverwege gestaakt worden, omdat iedereen er voor zo veel tussen zit, dat er niets meer over blijft om beton mee te kopen.
Beton en staal vormen voor veel bouwprojecten de hoofdmoot van de totale kosten. Hout voor de bekisting halen mensen tijdelijk van hun huis af. Voor het dagloon van een arbeider kun je in Nederland nog geen Big Mac kopen. Bij veel projecten werken de belanghebbenden gratis mee. Als er ergens een waterreservoir of een dammetje gebouwd moet worden, haalt het hele dorp de schep uit de kast om mee te helpen.
Verder niets dan goeds over het land en de mensen. Iedereen is even aardig en gastvrij. Overal word je uitgenodigd om wat alcohol te drinken. De mensen noemen me ‘Joe’. Dit is een van de vele overblijfselen uit de tijd dat de Amerikanen de baas waren in de Filippijnen (1898-1941).
Olivier de Rooij
Comments are closed.