Drie schaarsgeklede hoeren wrijven wulps tegen elkaar aan. Aan de andere kant van het podium zitten bedelaars in vale lompen. Ze schilderen op borden de tekst ‘bedankt voor uw bijdrage’.
In ‘De Driestuiversopera’ (1928) van Bertold Brecht draait het allemaal om de corrupte Londense onderwereld. Katharsis, de toneelvereniging van Sint Jansbrug, zet het op de planken.
Mevrouw Peachum in een lange zwarte gothic-jurk loopt door het dwaze tafereel met een fles sterke drank in haar hand. Ze zingt: “Bij de haaien zie je tanden glinsteren in hun bek, maar bij Mackie zitten de messen op een verborgen plek.” Haar stem komt net boven de muziek uit. Regisseur Arthur Simonetti stuift het toneel op: “Harder zingen. Meer volume, anders hoort niemand het.”
Tijdens de generale repetitie van ‘De Driestuiversopera’ worden de laatste puntjes op de i gezet. De studenten van Katharsis lopen nog wat onwennig in hun toneelkostuums, die ze voor de eerste keer dragen. Een meisje dat een hoer speelt zit steeds aan haar bunny tale. Ook Simonetti is gespannen. “Alles moet vandaag fout gaan”, zegt hij voor de generale repetitie begint. “Juist vandaag. Dan gaat het volgende week bij de première allemaal goed.”
In ‘De Driestuiversopera’ knijpen meneer en mevrouw Peachum bedelaars uit door bedelvergunningen te verstrekken aan armoedzaaiers. Op een dag komt hun dochter Polly thuis in een trouwjurk. Ze is net in het geheim getrouwd met charlatan Mackie Messer, de aartsvijand van haar vader. Peachum zint op wraak en probeert Messer achter de tralies te krijgen. Messer probeert uit alle macht aan de toorn van Peachum te ontkomen. Maar de notoire leugenaar raakt steeds verder verstrikt in het web van leugens dat hij voor anderen spint. Want voor Polly blijft het niet lang een geheim dat hij nog twee schatjes heeft: Lucy en het hoertje Jenny. Een verhaal vol zwarte humor, hoeren, bedelaars en corrupte agenten volgt.
“‘De Driestuiversopera’ is volkstoneel, heel karikaturaal met veel aangrijpende personages”, zegt Arthur Simonetti, die voor de tweede keer samenwerkt met Katharis. Vorig jaar regisseerde hij voor de studenten Tenessee Williams’ ‘A Streetcar named Desire’. “Ik heb ervoor gekozen om iedereen bijna constant op het toneel te laten staan. Het is mede daardoor net een poppenkast. Je ziet de verhaallijnen voor je ogen door elkaar heen lopen.”
Simonetti heeft over ‘De Driestuiversopera’ een absurdistisch sausje gegoten. “Daarom is het heel lastig om niet aanstellerig over te komen”, zegt Cornelia Middelkamp. Ze speelt Polly Peachum. “Ik wil Polly zo spelen dat ze grappig blijft, maar door haar veel vreemde trekken te geven, moet ik uitkijken dat mensen haar niet irritant vinden.”
De confrontatie tussen Lucy en Polly in de gevangenis, is volgens Middelkamp de mooiste scène van het toneelstuk. “Al zingend hebben Lucy en ik een catfight over Messer. In het echte leven zou me dat nooit gebeuren, daarom vind ik het geweldig om Polly te spelen.”
Voor die scène, legt Simonetti uit, heeft hij de acteurs voorgehouden dat ze aan een elastiek aan elkaar vast zaten. “Steeds worden ze weer naar elkaar toe getrokken. Hoe verder ze weg gaan, hoe sneller ze weer naar elkaar toe komen. Zo heb ik het ook echt geoefend. Ik heb ze alledrie met elastiek aan elkaar vast gemaakt.”
Met licht knikkende knieën kijken de kersverse acteurs uit naar de première. Middelkamp kan zich dan naar hartelust uitleven als Polly. “Ik gebruik allerlei woorden, die ik normaal nooit zou zeggen. Zoals ‘het is me een genoegen’ en ‘mijn heere’. Dat is toch geweldig om te doen?”
‘De Driestuiversopera’ van Bertold Brecht, door Katharsis, op 18, 19, 22 februari in het cultureel centrum. Aanvang: 20.00 uur.
‘De Driestuiversopera’ door Katharis: Brecht in een absurdistisch sausje. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
Mevrouw Peachum in een lange zwarte gothic-jurk loopt door het dwaze tafereel met een fles sterke drank in haar hand. Ze zingt: “Bij de haaien zie je tanden glinsteren in hun bek, maar bij Mackie zitten de messen op een verborgen plek.” Haar stem komt net boven de muziek uit. Regisseur Arthur Simonetti stuift het toneel op: “Harder zingen. Meer volume, anders hoort niemand het.”
Tijdens de generale repetitie van ‘De Driestuiversopera’ worden de laatste puntjes op de i gezet. De studenten van Katharsis lopen nog wat onwennig in hun toneelkostuums, die ze voor de eerste keer dragen. Een meisje dat een hoer speelt zit steeds aan haar bunny tale. Ook Simonetti is gespannen. “Alles moet vandaag fout gaan”, zegt hij voor de generale repetitie begint. “Juist vandaag. Dan gaat het volgende week bij de première allemaal goed.”
In ‘De Driestuiversopera’ knijpen meneer en mevrouw Peachum bedelaars uit door bedelvergunningen te verstrekken aan armoedzaaiers. Op een dag komt hun dochter Polly thuis in een trouwjurk. Ze is net in het geheim getrouwd met charlatan Mackie Messer, de aartsvijand van haar vader. Peachum zint op wraak en probeert Messer achter de tralies te krijgen. Messer probeert uit alle macht aan de toorn van Peachum te ontkomen. Maar de notoire leugenaar raakt steeds verder verstrikt in het web van leugens dat hij voor anderen spint. Want voor Polly blijft het niet lang een geheim dat hij nog twee schatjes heeft: Lucy en het hoertje Jenny. Een verhaal vol zwarte humor, hoeren, bedelaars en corrupte agenten volgt.
“‘De Driestuiversopera’ is volkstoneel, heel karikaturaal met veel aangrijpende personages”, zegt Arthur Simonetti, die voor de tweede keer samenwerkt met Katharis. Vorig jaar regisseerde hij voor de studenten Tenessee Williams’ ‘A Streetcar named Desire’. “Ik heb ervoor gekozen om iedereen bijna constant op het toneel te laten staan. Het is mede daardoor net een poppenkast. Je ziet de verhaallijnen voor je ogen door elkaar heen lopen.”
Simonetti heeft over ‘De Driestuiversopera’ een absurdistisch sausje gegoten. “Daarom is het heel lastig om niet aanstellerig over te komen”, zegt Cornelia Middelkamp. Ze speelt Polly Peachum. “Ik wil Polly zo spelen dat ze grappig blijft, maar door haar veel vreemde trekken te geven, moet ik uitkijken dat mensen haar niet irritant vinden.”
De confrontatie tussen Lucy en Polly in de gevangenis, is volgens Middelkamp de mooiste scène van het toneelstuk. “Al zingend hebben Lucy en ik een catfight over Messer. In het echte leven zou me dat nooit gebeuren, daarom vind ik het geweldig om Polly te spelen.”
Voor die scène, legt Simonetti uit, heeft hij de acteurs voorgehouden dat ze aan een elastiek aan elkaar vast zaten. “Steeds worden ze weer naar elkaar toe getrokken. Hoe verder ze weg gaan, hoe sneller ze weer naar elkaar toe komen. Zo heb ik het ook echt geoefend. Ik heb ze alledrie met elastiek aan elkaar vast gemaakt.”
Met licht knikkende knieën kijken de kersverse acteurs uit naar de première. Middelkamp kan zich dan naar hartelust uitleven als Polly. “Ik gebruik allerlei woorden, die ik normaal nooit zou zeggen. Zoals ‘het is me een genoegen’ en ‘mijn heere’. Dat is toch geweldig om te doen?”
‘De Driestuiversopera’ van Bertold Brecht, door Katharsis, op 18, 19, 22 februari in het cultureel centrum. Aanvang: 20.00 uur.
‘De Driestuiversopera’ door Katharis: Brecht in een absurdistisch sausje. (Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)
Comments are closed.