,,Tien procent van de medewerkers die op een universiteit rondlopen functioneert niet meer. Die hebben 0,0 output. Maar we houden die winkeldochters vast.
Minister Ritzen is vorige week in de Tweede Kamer soepel ‘overgegaan’ in het debat over zijn begroting. Het miljard dat van de studiefinanciering afgaat kwam hoegenaamd niet ter tafel, en de bezuiniging van 500 miljoen gulden op het hoger onderwijs in 1998 bleek niet meer keihard.
Een half miljard bezuinigen is onmogelijk; we werken er niet aan mee. Met die dappere boodschap richten de universiteiten zich tot de Tweede Kamer, die deze week de onderwijsbegroting bespreekt.
Als de technische studies naar vijf jaar gaan, moet tachtig procent van de studenten ook daadwerkelijk binnen die tijd de studie afronden. Minister Ritzen eist dat, en dus wordt het thema ‘studeerbaarheid’ op de universiteit steeds belangrijker.
Zondagavond, de sneltrein van Amsterdam naar Dordrecht. Ik blader lusteloos door het spoorwegmagazine Rails, waarnaast ik per ongeluk ben neergeploft.
Op pagina 4 van de Delta van vorige week stond een artikel van ondergetekenden over twaio-opleidingen en het vijfde studiejaar. Titel (‘Slechte uitvoering geen reden twaio-opleiding af te schaffen’) en inleiding kwamen van de kant van de redactie.
Het heelal dijt uit. Voor Woody Allen was die constatering in een van zijn vroege films al aanleiding om heel erg depressief te worden. In ‘De laatste drie minuten’ legt Paul Davies in compacte bewoordingen uit waarom Allen groot gelijk had om zich zorgen te maken.
,,Men kan zich afvragen of, en zo ja hoe, de twaio-opleidingen straks bij invoering van de vijfjarige cursusduur voor de eerste fase gecontinueerd moeten worden.’
