Wat komt er kijken bij het runnen van een TU-kantoor tienduizend kilometer van Delft. Met die vraag vertrok ik vorige week naar Brazilië. Het korte antwoord? Het onderhouden van warme contacten.
We dropped the bags in the room and went for a nice welcome lunch together. Afterwards, Hai showed us around in the city and we dropped by the ATM machine to get millions of Dongs!
Inmiddels ben ik twee dagen terug in het winderige en koude Nederland, na een verblijf van een week in Brazilië. Samen met hoogleraren Patricia Osseweijer en Luuk van der Wielen had ik zaterdag de nachtvlucht van Sao Paulo naar Schiphol. Zij in rij 14, ik tien rijen daarachter. Ze hadden goed geslapen, zeiden ze toen ik ze in Amsterdam na de douane weer tegenkwam. Van der Wielens gezin stond al klaar om hem mee te nemen naar een verjaardagsfeestje. En Osseweijer zag er wel erg fit uit na een nacht in de economy class.
Was ik de enige die het gevoel had nog te zweven, zij het nu van een gebrek aan slaap? Misschien is het gewenning bij Osseweijer en Van der Wielen, dacht ik terwijl ik op mijn koffer wachtte. Zij vliegen immers maandelijks op en neer naar Brazilië, altijd ’s nachts en met alleen handbagage.
Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?
delta@tudelft.nl
Comments are closed.