Zo hard mogelijk sjezen zonder te crashen. Dat was de doelstelling van de tweede SpaceX Hyperloop-competitie. Delftse studenten schitterden door afwezigheid.
Delen
Met 324 kilometer per uur schoot de capsule van de Technische Universiteit München vorige week door de 1,25 kilometer lange vacuümbuis van ruimtevaartbedrijf SpaceX in Hawthorne, Los Angeles. De Duitsers waren het snelst. Ze waren een stuk rapper dan het Delft Hyperloop-team dat eind januari, tijdens de eerste competitie, 93 kilometer per uur behaalde. De Delftenaren wonnen toen de eerste prijs voor schaalbaarheid, beste constructie en ontwerp.
De Hyperloop Pod Competition is opgezet door Elon Musk. De man achter SpaceX en Tesla Motors streeft een revolutionaire vorm van transport na waarbij mensen met een snelheid van 1200 kilometer per uur door (bijna) vacuümbuizen reizen. Studententeams van over de hele wereld kunnen tijdens de wedstrijd hun capsule – op halve schaal – uitproberen in de testbuis van SpaceX.
Dit jaar draaide de wedstrijd alleen om snelheid
Waarom was het Delftse studententeam afwezig in Los Angeles? “Delft Hyperloop slaat deze editie van de wedstrijd over om onder leiding van student Edouard Schneiders in 2018 weer mee te doen met een volledig nieuw prototype”, zegt Marleen van de Kerkhof van het Nederlandse Hyperloopbedrijf Hardt Global Mobility. Dat bedrijf is opgericht door vier Delftse deelnemers van de SpaceX Hyperloop Competition van begin dit jaar. Zelf was Schneiders niet bereikbaar voor commentaar.
Van de Kerkhof vindt het jammer dat SpaceX de wedstrijdcriteria heeft aangepast. Dit jaar draaide de wedstrijd alleen om snelheid, in tegenstelling tot de voorgaande keer, toen ook de veiligheid, schaalbaarheid, betrouwbaarheid en efficiëntie van het voertuig werd beoordeeld.
“Of ik onder de indruk ben van het resultaat van de Duitsers? Ik vind het geweldig dat ze zo’n hoge snelheid hebben behaald. Ik vraag me alleen wel af hoe goed het ontwerp van dat team is op te schalen. Uiteindelijk is dat toch waar het om gaat.”
‘Je moet een kopje koffie kunnen drinken in de Hyperloop’
Snelheid is het probleem niet zozeer, meent Van de Kerkhof. “Ik verwacht dat de pods – ook die waar wij aan werken – binnen enkele jaren duizend kilometer per uur kunnen. Maar je hebt een baan van minimaal drie kilometer nodig om te kunnen accelereren tot die snelheid en nog op tijd te kunnen remmen. Gebruik je een kortere baan, dan is de vereiste acceleratie te hoog. Bij de langste huidige banen zou je worden blootgesteld aan een versnelling van 6G. Dat is niet comfortabel. Je moet wel een kopje koffie kunnen drinken in de Hyperloop.”
Hardt Global Mobility hoopt dat binnenkort het groene licht komt voor de bouw van een testfaciliteit van enkele kilometers in Nederland. De Flevopolder lijkt de meest geschikte locatie. “We zijn druk in overleg met het ministerie van Verkeer en Waterstaat om een testlocatie te realiseren.”
Het bedrijf heeft sinds dit voorjaar een testbuis van dertig meter tot haar beschikking op de Delftse Campus, bij de Green Village. Eind dit jaar verwacht Hardt Global Mobility daar de eerste tests in uit te voeren met een compleet nieuwe pod. Zal die ook werken met magneten, zoals de gelauwerde capsule van het Delftse studententeam? Dat wil Van de Kerkhof niet zeggen. “We vertellen nog niets over het ontwerp.”
Comments are closed.