Vanzelfsprekend

Dat moet een paradijs zijn. Meegenomen dat tegenwoordig iedereen standaard een televisie, computer én dvd-speler op zijn slaapkamer heeft staan. Toen ik zeventien was, had ik een mini stereotoren, waar ik zeventien jaar voor gespaard had.

Ik heb nooit getwijfeld om op kamers te gaan bij aanvang van mijn studie. Bij ons thuis was dat geen issue: het was vanzelfsprekend. Net zoals het vanzelfsprekend was dat ik zelfgesmeerd brood mee naar school nam, bij ons thuis de televisie vóór zes uur niet aan ging, ik ’s avonds at wat de pot schafte en met m’n zussen na het eten de afwas deed. Ik vond dat doodnormaal. Dat waren de regels bij ons thuis en daar hield je je aan.

Op kamers gaan wonen was natuurlijk geen regel, maar wel iets wat gestimuleerd werd. Het werd bij mij thuis gezien als iets positiefs om zelf te ontdekken hoe je omgaat met vuile was, een supermarkt, ongekookt eten, een stofzuiger en die avonden alleen op je bank, als je die al had.

Uit onderzoek is gebleken dat thuis blijven wonen een positief effect heeft op de studieresultaten. Ik geloof dat maar al te graag. Als je niet hoeft stil te staan bij hoe je zelf eigenlijk je leven structuur geeft, zou ik ook uit pure verveling gaan studeren.

Jaro Cools

Steeds meer studenten gaan later het huis uit en blijven bij hun ouders wonen zonder zich ervoor te schamen. De voordelen schijnen ontelbaar. En eerlijk gezegd kan ik me er van alles bij voorstellen: een moeder die je was doet, je brood smeert, je ’s ochtends uit bed sleurt, je eten koopt en kookt, je kamer stofzuigt en niet te vergeten je haar dagelijkse portie thee, koekjes en aandacht geeft. Dat moet een paradijs zijn. Meegenomen dat tegenwoordig iedereen standaard een televisie, computer én dvd-speler op zijn slaapkamer heeft staan. Toen ik zeventien was, had ik een mini stereotoren, waar ik zeventien jaar voor gespaard had.

Ik heb nooit getwijfeld om op kamers te gaan bij aanvang van mijn studie. Bij ons thuis was dat geen issue: het was vanzelfsprekend. Net zoals het vanzelfsprekend was dat ik zelfgesmeerd brood mee naar school nam, bij ons thuis de televisie vóór zes uur niet aan ging, ik ’s avonds at wat de pot schafte en met m’n zussen na het eten de afwas deed. Ik vond dat doodnormaal. Dat waren de regels bij ons thuis en daar hield je je aan.

Op kamers gaan wonen was natuurlijk geen regel, maar wel iets wat gestimuleerd werd. Het werd bij mij thuis gezien als iets positiefs om zelf te ontdekken hoe je omgaat met vuile was, een supermarkt, ongekookt eten, een stofzuiger en die avonden alleen op je bank, als je die al had.

Uit onderzoek is gebleken dat thuis blijven wonen een positief effect heeft op de studieresultaten. Ik geloof dat maar al te graag. Als je niet hoeft stil te staan bij hoe je zelf eigenlijk je leven structuur geeft, zou ik ook uit pure verveling gaan studeren.

Jaro Cools