Sport

Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

De nationale toproeiers die niet in de olympische ploeg waren opgenomen, konden eind juli de krachten internationaal meten op het WK voor niet-olympische nummers. Op de roeibaan in het Oostenrijkse Linz haalde de door Lagaaier Ryan den Drijver bestuurde lichte acht het brons binnen, achter Amerika en Duitsland. Ander internationaal resultaat was eerder dezelfde maand weggelegd voor clubgenoten Serge Rodrigues Monteiro en Erik Noordam. Met zes roeiers van het Amsterdamse Okeanos finishten zij in een acht als tweede in de strijd om de Ladies Plate.

De lichte Proteusroeiers Arnoud Greidanus en Roeland Lievens moesten in korte tijd hun teleurstelling verwerken, nadat ze op de valreep uit de olympische vier waren gezet. Met frisse moed pakten zij een nieuwe uitdaging op. Samen werkten zij in de lichte twee toe naar het gedevalueerde WK in Linz. De aldaar behaalde vierde plaats ervoer het Delftse duo als een teleurstelling. “Waardeloos”, luidde de korte maar krachtige conclusie van Greidanus, die zich vervolgens toch realiseerde dat een medaille misschien wel iets te hoog gegrepen was voor een project van pas vijf weken oud.

Het project van het Team Delft Challenge strekte zich qua voorbereiding uit over een heel jaar. Dat allemaal om in juli op alle fronten optimaal geprepareerd voor de dag te komen op de vier weken durende Tour de France voor zeilers. De wedstrijd voor Mumm 30’s omvatte 32 korte baan- en lange afstandsraces, van Duinkerken tot Hyères. Na een teleurstellende periode voor de Atlantische kust – die al begon met materiaalpech, nadat de boot op de rotsen was gelopen – wist het team zich op de Middellandse Zee wonderbaarlijk te herstellen. Bij de baanwedstrijden voor de kust van Saint Cyprien werd de eerste overwinning behaald, waardoor de studenten afstand konden doen van de laatste plaats. Met de vijfde plaats in het studentenklassement voldeed de ploeg uiteindelijk niet aan het eigen streven om in de top drie te eindigen. In het 27 boten tellende algemeen klassement vond de ploeg zich terug op een 23ste plaats. Toch keken de Delftse studenten positief terug op het evenement, vertelde woordvoerder Michiel van der Meulen: “Op het gedeelte op de Middellandse Zee, waren we het beste studententeam en twaalfde overall. Dus we zijn best tevreden, ook al hebben we de doelstelling niet gehaald.”

Veel minder spectaculair was het jaarlijkse voetbaltoernooi om de Stad Delft Bokaal, in de eerste week van augustus. Door twee gelijke spelen tegen derdeklassers DHL (1-1) en Delft (0-0) mocht zaterdagvierdeklasser Ariston’80 een aantal dagen later zowaar aantreden op de finaledag. Daarop bleek zowel Full Speed (0-2) als de latere toernooiwinnaar DHC (1-4) een maatje te groot in de poulewedstrijden. Taurus ontbrak gewoontegetrouw bij het Delfts onderonsje.(JT)

De Delftsche Schaakclub opende maandagavond het seizoen traditiegetrouw met een schaaksimultaan. Bij afwezigheid van clubkampioen Gert Legemaat ontfermde de hoog in de interne competitie geëindigde Kim Meulenbroek zich over dit karwei.(Foto: Hans Stakelbeek/FMAX)

De nationale toproeiers die niet in de olympische ploeg waren opgenomen, konden eind juli de krachten internationaal meten op het WK voor niet-olympische nummers. Op de roeibaan in het Oostenrijkse Linz haalde de door Lagaaier Ryan den Drijver bestuurde lichte acht het brons binnen, achter Amerika en Duitsland. Ander internationaal resultaat was eerder dezelfde maand weggelegd voor clubgenoten Serge Rodrigues Monteiro en Erik Noordam. Met zes roeiers van het Amsterdamse Okeanos finishten zij in een acht als tweede in de strijd om de Ladies Plate.

De lichte Proteusroeiers Arnoud Greidanus en Roeland Lievens moesten in korte tijd hun teleurstelling verwerken, nadat ze op de valreep uit de olympische vier waren gezet. Met frisse moed pakten zij een nieuwe uitdaging op. Samen werkten zij in de lichte twee toe naar het gedevalueerde WK in Linz. De aldaar behaalde vierde plaats ervoer het Delftse duo als een teleurstelling. “Waardeloos”, luidde de korte maar krachtige conclusie van Greidanus, die zich vervolgens toch realiseerde dat een medaille misschien wel iets te hoog gegrepen was voor een project van pas vijf weken oud.

Het project van het Team Delft Challenge strekte zich qua voorbereiding uit over een heel jaar. Dat allemaal om in juli op alle fronten optimaal geprepareerd voor de dag te komen op de vier weken durende Tour de France voor zeilers. De wedstrijd voor Mumm 30’s omvatte 32 korte baan- en lange afstandsraces, van Duinkerken tot Hyères. Na een teleurstellende periode voor de Atlantische kust – die al begon met materiaalpech, nadat de boot op de rotsen was gelopen – wist het team zich op de Middellandse Zee wonderbaarlijk te herstellen. Bij de baanwedstrijden voor de kust van Saint Cyprien werd de eerste overwinning behaald, waardoor de studenten afstand konden doen van de laatste plaats. Met de vijfde plaats in het studentenklassement voldeed de ploeg uiteindelijk niet aan het eigen streven om in de top drie te eindigen. In het 27 boten tellende algemeen klassement vond de ploeg zich terug op een 23ste plaats. Toch keken de Delftse studenten positief terug op het evenement, vertelde woordvoerder Michiel van der Meulen: “Op het gedeelte op de Middellandse Zee, waren we het beste studententeam en twaalfde overall. Dus we zijn best tevreden, ook al hebben we de doelstelling niet gehaald.”

Veel minder spectaculair was het jaarlijkse voetbaltoernooi om de Stad Delft Bokaal, in de eerste week van augustus. Door twee gelijke spelen tegen derdeklassers DHL (1-1) en Delft (0-0) mocht zaterdagvierdeklasser Ariston’80 een aantal dagen later zowaar aantreden op de finaledag. Daarop bleek zowel Full Speed (0-2) als de latere toernooiwinnaar DHC (1-4) een maatje te groot in de poulewedstrijden. Taurus ontbrak gewoontegetrouw bij het Delfts onderonsje.(JT)