Ongecategoriseerd

Delft scoort goed bij raadsverkiezingen

De betrokkenheid van studenten bij hun studie en universiteit groeit. Dat is af te leiden uit de opkomst voor de verkiezingen voor de centrale raadsverkiezingen op de Nederlandse universiteiten. Met een opkomst van 37 procent staat Delft derde.

De opkomst van de studenten ging dit jaar op bijna alle universiteiten omhoog. De hoogste opkomst scoorde de TU Eindhoven, waar 46 procent van de studenten zijn stem uitbracht. Eindhoven was wel een van de weinige universiteiten waar de opkomst (licht) daalde. Met een opkomst van 41 procent behaalde de Rijksuniversiteit Groningen de tweede plek.

De bronzen plek van Delft was een direct gevolg van de flinke stijging in de opkomst. Van de 16.660 studenten brachten op 12 en 13 mei er 6182 hun stem uit. Vorig jaar was de opkomst met 4727 stemmen 31,8 procent. De verkiezing in Delft werd een klinkende overwinning voor Oras, dat acht van de tien zetels voor zich opeiste. De andere twee gingen naar het ‘herintredende’ AAG.

Delft vormt met de Universiteit van Amsterdam, de Radboud Universiteit Nijmegen en de Landbouwuniversiteit Wageningen een uitzondering omdat daar door de studenten aparte studentenraden worden gekozen, naast een ondernemingsraad waarvoor het personeel kan stemmen.

Dankzij de ruim 5 procent hogere opkomst van dit jaar scoorde Delft één procent beter dan nummer vier, de Universiteit Tilburg. Dat noteerde volgens universiteitsblad Univers de hoogste opkomst sinds 2000.
Aan de Vrije Universiteit Amsterdam stemde 32,5 procent van de studenten.

Dat was tien procent meer dan de score van de Universiteit van Amsterdam, aldus universiteitskrant Ad Valvas. De geneeskundestudenten van de UvA waren met 42 procent een uitzondering. De Universiteit Maastricht (plus drie procent) en de Radboud Universiteit Nijmegen (plus vier) haalden net de dertig procent.

Met een afname van één procentpunt (tot 27 procent) is de Universiteit Twente een zeldzame daler. De Universiteit Utrecht haalde een magere 23,7 procent, maar dat was wel drie procent meer dan vorig jaar. In Leiden bleef de opkomst met net twintig procent ongeveer net zo laag als een jaar geleden.

Hekkensluiter was de Erasmus Universiteit Rotterdam. Er wordt daar gestemd per faculteit. Drie faculteiten stemden niet. Bij de vier faculteiten waar wel werd gestemd, was de opkomst gemiddeld 12,4 procent. Voor drie van de vier was dat winst vergeleken met vorig jaar.

In 1990 stapte Wubbo Ockels in de centrifuge van het ‘Centrum Mens en Luchtvaart’ van de Koninklijke Luchtmacht in Soesterberg. Nederlands beroemde eerste astronaut liet zich een uur rondslingeren met een versnelling van drie keer de zwaartekracht op zijn borstkas, en wankelde vervolgens weer het apparaat uit. 

Medisch bioloog dr. Eric Groen (TNO) daarover: “Zodra hij zijn hoofd bewoog, kreeg hij het gevoel dat de wereld tegen hem in bewoog en op zijn netvlies danste. Hij had ook een wat robotachtige loop en kon moeilijk een bochtje maken.” Die ervaring hebben veel mensen die uit de centrifuge tuimelen. Maar er zijn er niet veel die kunnen constateren – zoals Ockels deed, die immers in 1985 met de Space Shuttle Challenger in de ruimte was geweest – dat het onaangename gevoel verrassend veel op ruimteziekte leek.
Ruimteziekte overkomt ongeveer de helft van de mensen die met gewichtloosheid te maken krijgen. Het ongemak wordt veroorzaakt door veranderingen in de zwaartekracht, die de ruimtelijke oriëntatie aantasten. Het lichaam moet zich aanpassen aan gewichtloosheid en zolang die aanpassing nog niet voltooid is – gewoonlijk twee tot drie dagen – kan misselijkheid optreden, samen met visuele illusies en desoriëntatie. Net als bij wagen- of zeeziekte kunnen de symptomen variëren van een lichte misselijkheid tot overgeven, hoofdpijn en intense ziekte-ervaring. Nasa-
astronauten drukken hun ongemak uit in decimalen op de schaal van Garn –  genoemd naar de meereizende senator Jake Garn die in 1985 spectaculair onwel werd.

De hypothese van Ockels was dat de overgang van drie ‘g’ (gravitatie of zwaartekracht) naar één g, hetzelfde effect had als van zwaartekracht naar gewichtloosheid. Dat is een interessante stelling, want het zou betekenen dat je met een toer in de centrifuge al van te voren vast zou kunnen stellen of iemand gevoelig is voor ruimteziekte.
Er bestaat tot nu toe geen test om de ruimtebestendigheid te testen. Mensen die fluitend de ergste stormen op zee doorstaan, kunnen in de Space Shuttle toch voor de bijl gaan. Ook de beruchte Coriolis-proef met een snel roterende stoel waar Russen hun kosmonauten op trainen, heeft geen voorspellende waarde voor het space adaptation syndrome. 

De Maleisische astronaut Skeikh Muszaphar Shukor en de Fransman Leopold Eyharts ondergaan donderdag bij TNO Human Interfaces in Soesterberg de centrifugetest. Van hen is bekend hoe ze op de gewichtloosheid reageerden tijdens hun missie (Shukor: “I was born for space”), en Eric Groen onderzoekt nu als principal investigator van het MOP-programma (Motion Perception) hoe ze reageren op het wegvallen van de extra gravitatie na de centrifuge.
“Tot nu toe is de correlatie honderd procent”, zegt Groen desgevraagd. Hij heeft sinds hij in 1997 promoveerde op ruimteziekte dertien teruggekeerde astronauten kunnen testen. Bij allemaal bleek gevoeligheid voor afschakelen van drie ‘g’ samen te hangen met het optreden van ruimteziekte. Er staan nog vijf kandidaten op de planning om de statistiek van de meting te verbeteren.
Je zou verwachten dat de Europese ruimtevaartorganisatie ESA van die kennis gebruikmaakt om kandidaat-astronauten te selecteren. Volgens ESA-voorlichter Michel van Balen is dat niet het geval. Wel is de Coriolis-test voor bewegingsziekte als selectiecriterium afgeschaft, nadat er geen correlatie bleek te bestaan met space sickness.

Volgens Groen (TNO) heeft de ESA leren leven met het ongemak. Met medicatie, richtingaanduidingen (voor boven en onder) en meer geduld bij langere missies heeft ESA er volgens Groen ‘een weg omheen gevonden’.
Maar voor Marsreizen, waarbij men gebruik wil maken van een ingebouwde centrifuge om kunstmatige zwaartekracht op te wekken, is volgens Groen vervolgonderzoek nodig naar de effecten van herhaalde blootstellingen aan de centrifuge. Mannen als Shukor zijn er klaar voor. “Schrijf mij maar in”, zegt de van oorsprong orthopedisch chirurg. 

ESA-astronauten Skeikh Muszaphar Shukor en Leopold Eyharts komen vrijdag om 16 uur naar L&R, zaal B op uitnodiging van studievereniging Leonardo da Vinci.

Redacteur Redactie

Heb je een vraag of opmerking over dit artikel?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.