Studentes winnen Stad Delft Bokaal

Na het laatste fluitsignaal trekken de Ariston’80-dames nog één laatste sprintje, naar de sloot naast het veld. Gillend en joelend springen zij hun coach achterna, het troebele water in. Alsof ze de Champions League gewonnen hebben. Bewoners van de Balpolflats steken bezorgd hun hoofd om de hoek van hun balkon om te zien wie er wordt vermoord.

Even later, bij de kleedlokalen, is de druipende groep in druk overleg: zullen we een biertje doen of eerst onze stinkende tenues verwisselen voor iets welriekenders? Als ze ook nog een champagnedouche hebben ondergaan, wordt tot het laatste besloten.

De ontlading is begrijpelijk: al twee jaar bijna alles winnen in de competitie (105 doelpunten in 16 wedstrijden afgelopen seizoen) en toch niet promoveren is frustrerend. Beide jaren bleek één team in de poule nog net ietsjes onverslaanbaarder te zijn. Play-offs voor een extra promotieplaats bestaan er nog steeds niet in het vrouwenvoetbal. Zonde, want vierdeklasser Ariston’80 hoort in de derde klasse thuis zegt keepster Diana Pereira: “Dat we de nummer drie hebben verslagen met 9-0 zegt genoeg.”

Na de gemiste promotie, gevolgd door de uitschakeling in het bekertoernooi, is het winnen van de Stad Delft Bokaal een welkome compensatie. De mannen strijden al sinds 1976 om dit officieuze stadskampioenschap. Dat de vrouwen nu ook hun eigen toernooi om de Stad Delft Bokaal hebben is te danken aan Marcel Alblas en Martin Neeleman, vrouwencoaches van burgerclub SEP en Ariston’80. “Ze doen er net zoveel voor als mannen”, verklaart de laatste. “Daarom hebben we dit toernooi opgezet.” Ariston-aanvalster Mariska Rooijakkers ontwierp een passend logo: een hooggehakte Delftsblauwe damesschoen met voetbalnoppen. “Daar zit alles in”, aldus de IO-studente.

Voorzitter Stefan Viergever, strak in het pak, een onberispelijk geknoopte roodblauwe clubdas over een gesteven overhemd, vindt het prachtig dat mede vanuit Ariston-hoek een dergelijk toernooi is opgezet. Het werd ook wel de hoogste tijd. “Het vrouwenvoetbal wordt steeds serieuzer genomen”, zegt aanvoerster Rianne van Vuren. “Wel jammer dat een club als AZ zijn betaalde vrouwenafdeling stopzet om financiële redenen. We zijn er dus nog niet helemaal.”

Vijf verenigingen strijden deze zaterdag op S&C om de felbegeerde trofee. Alleen Taura, de vrouwentak van de andere studentenclub Taurus, laat het afweten. Na twee minimale zeges op Delfia en Vitesse Delft en een gelijkspel tegen derdeklasser Full Speed, op papier de sterkste deelnemer, zorgt Mariska Rooijakkers in de beslissende laatste wedstrijd tegen SEP met een weergaloos afstandsschot in de kruising voor de bevrijdende goal.

Een uur na het daarop volgende water- en champagneballet uiten de Ariston-vrouwen nog één keer massaal hun vreugde, als ze uit handen van wethouder Raimond de Prez het tastbare bewijs van hun sportieve suprematie ontvangen, een glimmende wisselbeker, vergezeld van een vette boekenbon van de sponsor.

Jimmy Tigges

De Zwitserse hoogleraar werkte als integratieadviseur en gasthoogleraar voor de Maasstad. Hij werd in augustus 2009 ontslagen toen bekend werd dat hij een televisieprogramma presenteerde op de door het Iraanse regime gefinancierde zender Press TV.

Rechter

Afgelopen najaar kondigde Ramadan al aan dat hij naar de rechter zou stappen omdat hij zich onheus behandeld voelde. “Door mijn ontslag en door te suggereren dat ik banden onderhoud met het regime in Iran, heeft mijn reputatie schade geleden”, zei de filosoof in Vrij Nederland.

Gisteren werd bekend dat hij een schadevergoeding eist van de gemeente Rotterdam, waar hij in dienst was als integratieadviseur en die zijn gasthoogleraarschap aan de Erasmus Universiteit betaalde. Het gaat om 70.000 euro voor gederfde inkomsten en 6000 euro voor geleden immateriële schade. De rechtszaak is gisteren begonnen.
Van de universiteit eist Ramadan alleen excuses, meldt Erasmus Magazine. Daarvoor heeft hij een aparte procedure aangespannen.