Tegen de trend van steeds kortere levensduren in, hebben studenten industrieel ontwerpen een mobiele telefoon bedacht die minstens zeven jaar mee kan en toch bij de tijd blijft. Het ontwerp dient vooral als statement tegen verspilling.
De ‘Nokia Kiva concept phone’ kan zo lang mee, omdat de processor ieder jaar wordt vervangen en de batterij iedere twee jaar. Camera, beeldscherm en andere onderdelen zijn volgens hen tegenwoordig zo goed dat ze wel zeven jaar blijven werken. De studenten bedachten de telefoon voor de minor sustainable design engineering (IO).
Vooral door het vervangen van de processor blijft het mobieltje up to date, legt hun docent dr.ir. Conny Bakker uit. De telefoon krijgt telkens meer geheugen en meer vermogen, waardoor hij gebruikt kan blijven worden voor de nieuwste toepassingen. “Zo voelt hij toch weer nieuw.”
Want nieuw is wat de consument wil. Probleem is dat bedrijven als Nokia daar het meeste geld aan verdienen. Bakker verwacht dan ook niet dat Nokia de Kiva snel in productie zal nemen. Het team van vier studenten dat het concept bedacht, werkt nu aan een filmpje dat op de interne site van Nokia komt te staan. “Zo hopen we toch wat awareness te creëren onder werknemers van Nokia over waar ze mee bezig zijn.”
Dat lijkt op roeien tegen een heel sterke stroming in, realiseert Bakker zich. “Ik zie bijvoorbeeld onder invloed van Apple een zorgelijke en kwalijke trend opkomen van embedded batteries: litium-ion-batterijen die vastzitten in de telefoon. Dat zou zijn om telefoons dunner te maken, omdat de klant dat zou willen. Dat is een onzinargument. Het is een subtiele manier om mensen te laten weten: na twee jaar is een telefoon aan vervanging toe. Lithium-ion-batterijen zijn na anderhalf of twee jaar namelijk erg zwak geworden.”
Wat deze ontwikkeling volgens Bakker extra kwalijk maakt, is dat telefoons met vastgelijmde batterijen niet recyclebaar zijn, omdat batterijen kunnen ontploffen in de shredder. “Dat is een heel slechte zaak. Gelukkig is er Europese wetgeving tegen in de maak, maar verder is er verrassend weinig aandacht voor.”
Hoe staat het eigenlijk met de aandacht van studenten voor duurzaamheid? Bakker: “Ik vind het vervelend om te zeggen, maar het leeft niet erg onder studenten. Ze ervaren duurzaamheid als beperkend en niet cool. Het blijft een lastig onderwerp, zeker voor de jonge studenten voor wie de minor sustainable design engineering bedoeld is. Het is moeilijk ze diepgaand te bereiken.”
Zelf is Bakker wel overtuigd. Sinds zij op de hoogte is van het grootverbruik van schaarse grondstoffen in de mobiele telefoonindustrie, heeft ze geen nieuwe gsm meer aangeschaft. “Ik ben oude telefoons van anderen aan het opgebruiken. Dan moet je verleidingen weerstaan, maar af en toe moet je een statement maken.”
Een van de hoogtepunten is het oplaten van een weerballon met camera en GPS naar de zogeheten ‘edge of space’, een hoogte van dertig kilometer. In de loop van de dag wordt de ballon teruggehaald en worden de gemaakte beelden vertoond.
De dag draait geheel om ruimtevaart en is bedoeld voor studenten, scholieren en geïnteresseerden uit Delft en omgeving. Er zijn onder meer lezingen van verschillende aan ruimtevaart gerelateerde bedrijven. Daarin geven ze aan wat er te doen is op het gebied van ruimtevaart in Nederland.
Ook laten studenten die werken aan ruimtevaartprojecten zoals de Delfi-Next zien hoe zij ruimtevaart op een praktische wijze geïntegreerd hebben in hun studie. De hele dag door staan er stands van bedrijven en studentenprojecten in de faculteit.
De lustrumdag duurt van 10.30 tot 16.00 uur en vindt plaats aan de Kluyverweg 1 in Delft. Meer informatie via www.vsv.tudelft.nl.
Comments are closed.