De verplichte studieplanning, zoals ingevoerd bij Civiele Techniek, wordt als hét middel gezien om de doorstroming van studenten te vergroten.
Nog afgezien van het feit dat niet de doorstroming, maar de kwaliteit van aankomende ingenieurs de belangrijkste zorg moet zijn, ben ik van mening dat de verplichte studieplanning niet het gewenste effect zal hebben.
Een zeer klein gedeelte van de studenten zal wellicht inderdaad sneller afstuderen, tegelijkertijd zijn er echter ook studenten die later zullen afstuderen (dan het geval zou zijn zonder verplichte studieplanning).
Waar ligt nu de resultante hiervan? Gegevens zoals prof. De Borst die presenteerde op de discussiemiddag in maart brachten hierover geen uitsluitsel en hadden een te hoog wasmiddelreclame-statistiek gehalte. Zoals ook werd opgemerkt door een voormalig lid van de faculteitsraad.
De examencommissie denkt dat studenten beter leren plannen door deze maatregel. Dit is natuurlijk niet het geval. Ik citeer hierbij graag prof. De Ridder: ,,Van dingen goed doen leer je niets, van andermans fouten een beetje, maar het meest leer je van je eigen fouten.” Studenten worden met de invoering van de verplichte studieplanning opzettelijk klein gehouden en nemen een niet-nadenken-doen houding aan. Studiepunten halen, dat is het belangrijkste; begrijpen van de stof komt op de laatste plaats. Zelfstandig leren plannen doen de studenten zeker niet.
Verder werd de verplichte studieplanning op de discussiemiddag als handreiking naar de studenten gepresenteerd. Het is natuurlijk volkomen belachelijk dat studenten een handreiking verplicht moeten aannemen als ze die helemaal niet willen.
Door het invoeren van de verplichte studieplanning wordt de studenten verantwoordelijkheid over hun studie ontnomen. Het is nu mogelijk dat een student, met aantoonbare inzet maar uitblijvende resultaten de faculteit verantwoordelijk stelt en een schadevergoeding eist.
Aangezien deze maatregel niet de gewenste effecten zal hebben, moet de examencommissie maatregelen verzinnen. De denklijn van de examencommissie is echter beperkt tot de studentzijde van het onderwijs. Als vervolgmaatregelen zie ik dan verplichte studie-uren of bijlessen, overhoringen en proefwerken. Kortom de universiteit wordt een voortgezet vwo, in plaats van dat het vwo een voorbereiding is voor de universiteit. Studenten gaan in de toekomst niet meer naar college maar naar school. Doorgaan op deze weg betekent dat we een fusie met HTS-Rijswijk kunnen overwegen, wellicht is HTS-Haaglanden dan een goede naam.
Wat is eigenlijk de oorzaak? Delftse studenten kunnen niet slechter plannen dan studenten elders. De studenten zijn dan ook niet het probleem. Het probleem is het onderwijs. Op Civiele Techniek is het onderwijs ronduit slecht te noemen. Colleges zijn vaak niet meer dan het voorlezen van slechte dictaten en het ontbreekt aan een gezamenlijke visie op onderwijs. Het is werkelijk absurd dat elk jaar slechts een handjevol van dezelfde docenten in aanmerking komt voor de docentenprijs. Verder houdt één studiepunt vaak veel meer werkin dan veertig uur. Hierdoor is het ook bijna onmogelijk om een goed rooster maken.
Zoek dus oplossingen in verbeteringen van het onderwijs om de doorstroming te vergroten, dit onder de leiding van onderwijskundigen van buiten de faculteit.
De verplichte studieplanning, zoals ingevoerd bij Civiele Techniek, wordt als hét middel gezien om de doorstroming van studenten te vergroten. Nog afgezien van het feit dat niet de doorstroming, maar de kwaliteit van aankomende ingenieurs de belangrijkste zorg moet zijn, ben ik van mening dat de verplichte studieplanning niet het gewenste effect zal hebben.
Een zeer klein gedeelte van de studenten zal wellicht inderdaad sneller afstuderen, tegelijkertijd zijn er echter ook studenten die later zullen afstuderen (dan het geval zou zijn zonder verplichte studieplanning).
Waar ligt nu de resultante hiervan? Gegevens zoals prof. De Borst die presenteerde op de discussiemiddag in maart brachten hierover geen uitsluitsel en hadden een te hoog wasmiddelreclame-statistiek gehalte. Zoals ook werd opgemerkt door een voormalig lid van de faculteitsraad.
De examencommissie denkt dat studenten beter leren plannen door deze maatregel. Dit is natuurlijk niet het geval. Ik citeer hierbij graag prof. De Ridder: ,,Van dingen goed doen leer je niets, van andermans fouten een beetje, maar het meest leer je van je eigen fouten.” Studenten worden met de invoering van de verplichte studieplanning opzettelijk klein gehouden en nemen een niet-nadenken-doen houding aan. Studiepunten halen, dat is het belangrijkste; begrijpen van de stof komt op de laatste plaats. Zelfstandig leren plannen doen de studenten zeker niet.
Verder werd de verplichte studieplanning op de discussiemiddag als handreiking naar de studenten gepresenteerd. Het is natuurlijk volkomen belachelijk dat studenten een handreiking verplicht moeten aannemen als ze die helemaal niet willen.
Door het invoeren van de verplichte studieplanning wordt de studenten verantwoordelijkheid over hun studie ontnomen. Het is nu mogelijk dat een student, met aantoonbare inzet maar uitblijvende resultaten de faculteit verantwoordelijk stelt en een schadevergoeding eist.
Aangezien deze maatregel niet de gewenste effecten zal hebben, moet de examencommissie maatregelen verzinnen. De denklijn van de examencommissie is echter beperkt tot de studentzijde van het onderwijs. Als vervolgmaatregelen zie ik dan verplichte studie-uren of bijlessen, overhoringen en proefwerken. Kortom de universiteit wordt een voortgezet vwo, in plaats van dat het vwo een voorbereiding is voor de universiteit. Studenten gaan in de toekomst niet meer naar college maar naar school. Doorgaan op deze weg betekent dat we een fusie met HTS-Rijswijk kunnen overwegen, wellicht is HTS-Haaglanden dan een goede naam.
Wat is eigenlijk de oorzaak? Delftse studenten kunnen niet slechter plannen dan studenten elders. De studenten zijn dan ook niet het probleem. Het probleem is het onderwijs. Op Civiele Techniek is het onderwijs ronduit slecht te noemen. Colleges zijn vaak niet meer dan het voorlezen van slechte dictaten en het ontbreekt aan een gezamenlijke visie op onderwijs. Het is werkelijk absurd dat elk jaar slechts een handjevol van dezelfde docenten in aanmerking komt voor de docentenprijs. Verder houdt één studiepunt vaak veel meer werkin dan veertig uur. Hierdoor is het ook bijna onmogelijk om een goed rooster maken.
Zoek dus oplossingen in verbeteringen van het onderwijs om de doorstroming te vergroten, dit onder de leiding van onderwijskundigen van buiten de faculteit.
Comments are closed.