Op de TU ben je als student een nummer, niets meer en niets minder. Je bent als nummer alleen interessant als je geld oplevert, anders moet je je mond houden.
Wanneer je je inzet voor de TU, is dat leuk voor jou, maar moet je verder helemaal niets verwachten. Zo moet je helemaal niet vreemd opkijken dat je vergoeding voor je inzet, bijvoorbeeld voor een jaartje studentenraad, een half jaar te laat wordt uitbetaald. Als je er dan een opmerking over maakt, wordt er slechts lacherig gereageerd. Nee, je moet blij zijn dat je überhaupt nog wat krijgt.
Is een baantje aan de TU nog een vrije keuze, ergerlijker vind ik het wanneer de ellende je ongevraagd door de TU opgedrongen wordt. Wanneer je bijvoorbeeld tot de generatie ’94 behoort, ben je verplicht een papierwinkel in te vullen, daar je anders verstoken zult blijven van een jaar inkomsten. Het minste dat je na het heen en weer gestuur van formuliertjes mag verwachten, is dat je vervolgens netjes op tijd je beurs krijgt. Maar nee hoor: eerst geen geld, dan weer te weinig. ,,Komt u morgen maar terug, de persoon die hier over gaat is niet aanwezig.” En hop, gaan we weer vrolijk van het kastje naar de muur. Wanneer je dan gewoon je vakjes wilt volgen, om toch maar zo snel als mogelijk te kunnen vertrekken van het bureaucratische monster genaamd TU, word je structureel uitgeloot voor je keuzevakken op je faculteit. Na heel lang aandringen worden er als druppel op de gloeiende plaat eindelijk een drietal vakken bijgevoegd. Uitwijken naar een andere universiteit was echter een veel betere oplossing geweest.
Hoe zou het toch komen dat de TU keer op keer zo laag scoort in landelijke enquêtes? Waarom is de waardering toch zo laag voor deze geweldige universiteit? Dat komt mijns inziens echt niet doordat de studenten in Delft wat kritischer zijn dan elders.
Op de TU ben je als student een nummer, niets meer en niets minder. Je bent als nummer alleen interessant als je geld oplevert, anders moet je je mond houden. Wanneer je je inzet voor de TU, is dat leuk voor jou, maar moet je verder helemaal niets verwachten. Zo moet je helemaal niet vreemd opkijken dat je vergoeding voor je inzet, bijvoorbeeld voor een jaartje studentenraad, een half jaar te laat wordt uitbetaald. Als je er dan een opmerking over maakt, wordt er slechts lacherig gereageerd. Nee, je moet blij zijn dat je überhaupt nog wat krijgt.
Is een baantje aan de TU nog een vrije keuze, ergerlijker vind ik het wanneer de ellende je ongevraagd door de TU opgedrongen wordt. Wanneer je bijvoorbeeld tot de generatie ’94 behoort, ben je verplicht een papierwinkel in te vullen, daar je anders verstoken zult blijven van een jaar inkomsten. Het minste dat je na het heen en weer gestuur van formuliertjes mag verwachten, is dat je vervolgens netjes op tijd je beurs krijgt. Maar nee hoor: eerst geen geld, dan weer te weinig. ,,Komt u morgen maar terug, de persoon die hier over gaat is niet aanwezig.” En hop, gaan we weer vrolijk van het kastje naar de muur. Wanneer je dan gewoon je vakjes wilt volgen, om toch maar zo snel als mogelijk te kunnen vertrekken van het bureaucratische monster genaamd TU, word je structureel uitgeloot voor je keuzevakken op je faculteit. Na heel lang aandringen worden er als druppel op de gloeiende plaat eindelijk een drietal vakken bijgevoegd. Uitwijken naar een andere universiteit was echter een veel betere oplossing geweest.
Hoe zou het toch komen dat de TU keer op keer zo laag scoort in landelijke enquêtes? Waarom is de waardering toch zo laag voor deze geweldige universiteit? Dat komt mijns inziens echt niet doordat de studenten in Delft wat kritischer zijn dan elders.
Comments are closed.