Warm weer en lange avonden – dé gelegenheid voor een lekker potje voetbal buiten. Of trefbal. Nee, tikkertje. Het maakt niet uit: op het led-verlichte speelveld van IO-student Victor Schade kan het allemaal.
Eigenlijk wilde Victor Schade (22) voor zijn bachelor-eindproject bij IO een op Pacman geïnspireerd, driedimensionaal doolhof bouwen met dynamische ‘pakkers’ in de vorm van led-tegels. Leuk voor opdrachtgever gemeente Delft, dacht hij, want leuk voor elke leeftijd. In theorie dan. “In de praktijk spelen natuurlijk vooral kinderen buiten.” Dus besloot hij zijn model tweedimensionaal te testen op een Delftse basisschool. “Met ducktape en stoepkrijt tekende ik een doolhof op het plein en drukte de kinderen op het hart dat ze niet over de lijnen mochten lopen – dat kan in een driedimensionaal doolhof tenslotte ook niet. Mijn bedoeling was eigenlijk een spel te creëren waarin die ‘pakkers’ de kinderen achterna zouden zitten; een soort live Pacman. De test was dan wel tweedimensionaal, maar wat bleek: het ‘platte’ model op de grond werkte net zo goed! Toen besloot ik het zo te houden”, vertelt Schade.
“Maar ja, alleen een real-life Pacman is wel een beetje saai: op een gegeven moment kennen de kinderen het wel.” Hij nam een enorme gok en besloot op de valreep – twee weken voor zijn eindpresentatie – zijn hele idee om te gooien. “Ik dacht: ik maak het veld flexibel door middel van led-strips die gekleurde, verlichte lijnen kunnen vormen. Dan kunnen de gebruikers er elk speelveld van maken dat ze willen.” Dilo – Dynamische Instelbare Led-Ondergrond voluit – was geboren.
Het klinkt bijna als een gekoesterd robotspeeltje. “Maar het was wel twee weken keihard stressen”, lacht de student.
Het is een wat ‘rare weg’ om je bachelor-eindproject te doorlopen, vindt hij zelf. Niet alleen door die radicale omslag aan het eind, maar ook omdat hij zijn ontwerpproces helemaal niet zo ver had uitgedacht als veel andere studenten. “Het is wat meer in de conceptfase gebleven, ik heb bijvoorbeeld minder uitgebreid naar het kostenplaatje gekeken.” Toch leverde hij zijn ontwerp zelfverzekerd af, puur op intuïtie. “Het voelde gewoon goed”, zegt hij. “Het heeft veel potentie, zeker omdat ik ook heb voorgesteld om Dilo in te zetten in het bewegingsonderwijs. In mijn beschrijving had ik hem tussen twee basisscholen gepland – dan kunnen dus heel veel mensen er eindeloos veel kanten mee uit.”
Slimme zet, want in het beoordelingsteam zat onder anderen iemand van de gemeente Delft, die zelf uit de gymwereld kwam. Schade kreeg er een 7,5 voor. “Wel met de tip om Dilo interactief te maken, zodat de lijnen op de gebruiker reageren – mocht ik hem ooit doorontwikkelen. Nou, dat komt dan helemaal goed: ik ben net aan mijn master design for interaction begonnen.”
Merkwaardig, meende een student van Fontys Hogescholen. Via bemiddelingsbureau Infirmo Academy vond hij een stage. Die liep zo goed, dat het bedrijf hem graag in dienst wilde nemen. Maar dan moest zijn nieuwe werkgever eerst zo’n dertigduizend euro aan het bemiddelingsbureau betalen. De baan ging daardoor bijna aan hem voorbij.
Contract
De afspraak staat duidelijk in het contract dat stagebedrijven met Infirmo Academy sluiten. Als een stagiair zo goed bevalt dat die binnen twee jaar als werknemer in dienst komt, moet het bedrijf voor de eerste 1040 werkuren 2,5 keer het salaris van de nieuwe werknemer aan Infirmo betalen: ruim meer dan een jaarsalaris. Dat staat ook in de algemene voorwaarden. Maar de student heeft nooit iets hoeven ondertekenen.
Normaal
Infirmo Academy bevestigt dat studenten deze voorwaarde waarschijnlijk niet allemaal kennen als ze zich inschrijven. “Maar het is geen geheim”, aldus adjunct-directeur Simone van Erp van de Laurens Simonse Groep, waar het bureau onder valt. “Als ze ernaar vragen, zullen we het vertellen. We doen het al twaalf jaar zo. Het is heel normaal in de bemiddelingsbranche. Vraag maar eens wat Tempo Team verdient als een uitzendkracht een vaste baan krijgt. En wat is eigenlijk het nadeel voor de student? Onze stages lopen vaker dan gemiddeld op een baan uit.”
“Maar ik ben alleen voor mijn stage met hen in zee gegaan”, zegt de student. “Als ze daarna nog steeds geld aan mij verdienen, dan moeten ze dat vooraf laten weten – en niet pas als ik de baan aangeboden krijg. Het stond niet op de flyers die ze uitdeelden.”
Leuke bijbaan
Een ict-student van de HvA, die ook via Infirmo aan zijn stageplek kwam, denkt er anders over. “Het was misschien leuk geweest om het van tevoren te weten. Maar ik was blij met mijn stage en heb er een leuke bijbaan aan overgehouden van twee dagen in de week. Het kostte wel wat om mij in dienst te nemen, maar ik kende hun ict-systeem al heel goed. Als ze iemand anders moesten inwerken, waren ze zo weer een half jaar verder.”
Afkeuren
Toch wekt de klacht van de Fontys-student verbazing bij werkgevers, studenten en faculteiten. “Wij hebben hier nog nooit van gehoord en keuren het ten zeerste af”, zegt een woordvoerder van MKB-Nederland. “We kunnen alleen maar gissen waarom een bedrijf hieraan mee zou doen.”
Vreemd
“Het kan echt niet”, zegt ook het Interstedelijk Studenten Overleg. Voorzitter Guy Hendricks: “Het is een vreemde werkwijze, die negatief voor je kan uitpakken. In de economische crisis willen veel bedrijven geen bemiddelingskosten meer betalen; er zijn genoeg mensen die een baan zoeken en dan is een ander goedkoper dan de voormalige stagiair.”
Tarieven
De tarieven van commerciële bemiddelingsbureaus verschillen. Bij Stageplaza kost het een klant 2500 euro om een student binnen een half jaar na zijn stage een arbeidscontract te geven. StudentenBureau, dat net als Infirmo Academy onder de Laurens Simonse Groep valt, rekent 2,5 keer het bruto uurloon van de kandidaat voor de eerste 240 gewerkte uren.
Beunhazen
“Wij waarschuwen onze studenten voor de commerciële stagebureaus”, zegt Leonie van Diepen van de academie voor ict & business van Avans Hogeschool. “Ze hebben geen enkele toegevoegde waarde. Er zullen vast bonafide bemiddelaars zijn, maar zie die maar eens van de beunhazen te scheiden. Hogescholen trekken bovendien meer dan genoeg belangstelling zonder die bureaus.”
Ook Fontys Hogescholen waarschuwt haar studenten dat ze niet in zee moeten gaan met de commerciële bureaus. “Studenten reageren verontwaardigd als we ze tijdens de stagevoorbereiding vertellen over bemiddelingsbureaus die alleen maar als doel hebben om geld te verdienen aan stagiairs of hun stagebedrijf”, zegt Leny Scheepers, secretaris van Fontys. “We kijken er van op en vinden het jammer dat een van onze studenten nu toch is verleid.”
Niet benadeeld
Van Erp laat weten dat de Laurens Simonse Groep het onderwerp gaat bespreken. Maar volgens haar worden studenten niet benadeeld. “Infirmo Academy onderscheidt zich juist door de goede match van stagairs en bedrijven”, zegt ze. Infirmo spreekt niet voor niets anderhalf uur met elke stagekandidaat, om erachter te komen waar diens interesses en talenten liggen.
Uit een enquête onder de geplaatste stagairs blijkt volgens haar dat 42,7 procent van de bijna vijfhonderd respondenten na afloop van de stage een baan aangeboden kreeg. Van hen nam veertig procent die baan daadwerkelijk aan. Wie dat niet deed, wilde meestal doorstuderen in plaats van werken.
Comments are closed.