Wanneer voor een studievak teveel studenten zich inschrijven, vindt schifting plaats. Maar hoe? Gebruikelijk is dat een computer zonder aanzien des persoons een selectie maakt.
Ongebruikelijk is dat moet worden gesolliciteerd om het vak te mogen volgen. Op de faculteit Bouwkunde is deze vorm van selectie deze week toegepast. Drie studenten troggelden geld los van de gemeente Bergen op Zoom om voor hen een groep bouko’s na te laten denken over stadsuitbreiding. Liefst negentig studenten waren geïnteresseerd. Er was maar plaats voor dertig. De geïnteresseerden kregen één minuut de tijd om in het Engels tegenover videocamera en docenten met stopwatch zo enthousiast en gemotiveerd mogelijk te doen. Of een zielig verhaal te vertellen over zieke familieleden en te dreigen met zelfmoord, afhankelijk van de toegepaste sollicitatietactiek. Wat is aan de lange glazen tafels onder het felle licht van de cameralampen zoal verteld?
Wanneer voor een studievak teveel studenten zich inschrijven, vindt schifting plaats. Maar hoe? Gebruikelijk is dat een computer zonder aanzien des persoons een selectie maakt. Ongebruikelijk is dat moet worden gesolliciteerd om het vak te mogen volgen. Op de faculteit Bouwkunde is deze vorm van selectie deze week toegepast. Drie studenten troggelden geld los van de gemeente Bergen op Zoom om voor hen een groep bouko’s na te laten denken over stadsuitbreiding. Liefst negentig studenten waren geïnteresseerd. Er was maar plaats voor dertig. De geïnteresseerden kregen één minuut de tijd om in het Engels tegenover videocamera en docenten met stopwatch zo enthousiast en gemotiveerd mogelijk te doen. Of een zielig verhaal te vertellen over zieke familieleden en te dreigen met zelfmoord, afhankelijk van de toegepaste sollicitatietactiek. Wat is aan de lange glazen tafels onder het felle licht van de cameralampen zoal verteld?
,,Ik heb over een foto van Castelvechio in Verona gepraat”, vertelt sollicitant Olivier Brinckman ,,Over de combinatie van architectuurstijlen en over hoe ik onder de indruk was en hoop meer van dat soort momenten mee te maken.” Zijn enthousiasme over een dakdetail van het bouwkundig object bleek groot genoeg voor deelname aan de U2-module.
Een minuut volpraten over kleine kriebelbeestjes blijkt ook een optie. Een uitwisselingsstudent toont zijn sollicitatie-inspiratie: een striptekening van een termietenheuvel. De naam van het functionele mierenmekka: Antopia. Bovenin de antzhill bevindt zich een penthouse, in de donkerste krochten van de imaginaire stad wordt de liefde bedreven en rondom de heuvel wordt gepicknickt en op andere wijzen gerecreëerd. Overigens is tweederde van de tot nu toe geselecteerden (een aantal plaatsen is nog niet vergeven) uitwisselingsstudent.
Een van de beoordelende docenten is Deborah Hauptmann. Zij krijgt één minuut de tijd om uitvoering en idee achter de sollicitaties toe te lichten: ,,Van de negentig aanmeldingen komen zesenzestig studenten opdagen voor het gesprek: die accepteren daarmee de uitdaging van zo’n gesprek. Uiteindelijk worden dertig studenten geselecteerd, dat is bijna vijftig procent kans. Aan studenten is gevraagd iets mee te nemen dat met kunst, stedenbouw of architectuur te maken heeft. Wanneer aan die vraag geen gehoor wordt gegeven is dat natuurlijk niet zo positief.” En waarom één minuut? ,,In een minuut moet iemand in staat zijn een positie in stedenbouw of architectuur in te nemen. Hun minuut spreektijd wordt gewaardeerd met plus, neutraal of min. Zes studenten kwamen op alledrie de docenten zeer positief over. Twaalf op twee van de drie docenten, over zeven studenten is nog bijna twee uur vergaderd en over de laatste vijf plaatsen voor de module moet nog worden beslist.” Waarna de van oorsprong Amerikaanse docente in blessuretijd nog weet toe te voegen dat ze groot voorstander is van momenten in een studie waarbij de uitspringers gewaardeerd worden. In een minuut en een beetje kan een hoop worden verteld.
Wanneer voor een studievak teveel studenten zich inschrijven, vindt schifting plaats. Maar hoe? Gebruikelijk is dat een computer zonder aanzien des persoons een selectie maakt. Ongebruikelijk is dat moet worden gesolliciteerd om het vak te mogen volgen. Op de faculteit Bouwkunde is deze vorm van selectie deze week toegepast. Drie studenten troggelden geld los van de gemeente Bergen op Zoom om voor hen een groep bouko’s na te laten denken over stadsuitbreiding. Liefst negentig studenten waren geïnteresseerd. Er was maar plaats voor dertig. De geïnteresseerden kregen één minuut de tijd om in het Engels tegenover videocamera en docenten met stopwatch zo enthousiast en gemotiveerd mogelijk te doen. Of een zielig verhaal te vertellen over zieke familieleden en te dreigen met zelfmoord, afhankelijk van de toegepaste sollicitatietactiek. Wat is aan de lange glazen tafels onder het felle licht van de cameralampen zoal verteld?
,,Ik heb over een foto van Castelvechio in Verona gepraat”, vertelt sollicitant Olivier Brinckman ,,Over de combinatie van architectuurstijlen en over hoe ik onder de indruk was en hoop meer van dat soort momenten mee te maken.” Zijn enthousiasme over een dakdetail van het bouwkundig object bleek groot genoeg voor deelname aan de U2-module.
Een minuut volpraten over kleine kriebelbeestjes blijkt ook een optie. Een uitwisselingsstudent toont zijn sollicitatie-inspiratie: een striptekening van een termietenheuvel. De naam van het functionele mierenmekka: Antopia. Bovenin de antzhill bevindt zich een penthouse, in de donkerste krochten van de imaginaire stad wordt de liefde bedreven en rondom de heuvel wordt gepicknickt en op andere wijzen gerecreëerd. Overigens is tweederde van de tot nu toe geselecteerden (een aantal plaatsen is nog niet vergeven) uitwisselingsstudent.
Een van de beoordelende docenten is Deborah Hauptmann. Zij krijgt één minuut de tijd om uitvoering en idee achter de sollicitaties toe te lichten: ,,Van de negentig aanmeldingen komen zesenzestig studenten opdagen voor het gesprek: die accepteren daarmee de uitdaging van zo’n gesprek. Uiteindelijk worden dertig studenten geselecteerd, dat is bijna vijftig procent kans. Aan studenten is gevraagd iets mee te nemen dat met kunst, stedenbouw of architectuur te maken heeft. Wanneer aan die vraag geen gehoor wordt gegeven is dat natuurlijk niet zo positief.” En waarom één minuut? ,,In een minuut moet iemand in staat zijn een positie in stedenbouw of architectuur in te nemen. Hun minuut spreektijd wordt gewaardeerd met plus, neutraal of min. Zes studenten kwamen op alledrie de docenten zeer positief over. Twaalf op twee van de drie docenten, over zeven studenten is nog bijna twee uur vergaderd en over de laatste vijf plaatsen voor de module moet nog worden beslist.” Waarna de van oorsprong Amerikaanse docente in blessuretijd nog weet toe te voegen dat ze groot voorstander is van momenten in een studie waarbij de uitspringers gewaardeerd worden. In een minuut en een beetje kan een hoop worden verteld.
Comments are closed.