Begin volgend jaar kent de TU twee eredoctoraten toe: aan de Amerikaanse biomechanicus Neville Hogan en de Spaanse architect Santiago Calatrava Valls.
De procedure van voordracht en keuze van de kandidaten is vanouds strikt vertrouwelijk. Rector Wakker spreekt in dit kader van ,,één van de weinige geheimen die de universiteit tegenwoordig nog bewaart”.
In vergelijking met andere Nederlandse universiteiten is de TU niet scheutig met eredoctoraten. ,,Karig, maar bewust”, zo omschrijft rector magnificus prof.ir. K.F. Wakker het toekenningsbeleid. Sinds 1907 benoemde de TU 86 eredoctoren. Daaronder bevinden zich vele grote namen zoals Lely, Philips en Van Doorne (grondlegger DAF). Zelfs de naam van Prins Bernhard prijkt op deze lijst.
,,Met de toekenning van een eredoctoraat eert de TU een mens van bijzonder kaliber”, zegt Wakker. ,,Dat is veelal iemand die de technische wetenschap vooruit heeft gebracht, een begrip dat hier ruim opgevat moet worden. Er kan ook gezocht worden in andere disciplines dan het technische onderzoek en onderwijs. We kunnen bijvoorbeeld een politicus nomineren, maar in de praktijk komt dat minder vaak voor.”
Ieder jaar is er slechts één gelegenheid waarop de TU eredoctoraten mag uitreiken. Dat is tijdens de diës van de universiteit, dit jaar op 10 januari. De TU viert dan in de Aula haar 155e verjaardag. Maar niet elk jaar vindt er een erepromotie plaats. In 1993 werd bijvoorbeeld niemand benoemd, terwijl er in het lustrumjaar daarvóór maar liefst vijf eretitels werden vergeven.
Erekwestie
Over de gehele wereld reiken universiteiten deze titel uit. Ook de TU heeft meerdere wetenschappenlijk medewerkers in haar gelederen die aan andere universiteiten de eredoctor-titel dragen. Het is mogelijk dat één persoon eredoctor is aan meerdere universiteiten. Gevraagd naar het belang van de eredoctoraten voor de TU, meent rector Wakker dat het onjuist is om te spreken van ‘belangen’: ,,De TU verbindt haar naam aan een prominente wetenschapper, en omgekeerd. Dat is geheel en al een erekwestie. Het eredoctoraat getuigt van eerbied en respect van de TU voor die persoon en zijn werk, en van verdere belangen dan alleen het ‘eren van’ is geen sprake.”
Op verzoek van de rector komt het college van decanen zo rond de zomer met voorstellen voor kandidaten. In een aantal uiterst vertrouwelijke besprekingen passeren die kandidaten de revue. Hierna worden het college van bestuur en de universiteitsraad gehoord over de keuze die tijdens die besprekingen gemaakt is. Tijdens de behandeling in de universiteitsraad moet de publieke tribune zelfs ontruimdworden, omwille van de discretie. Als er overeenstemming is bereikt, wordt er voorzichtig en via omwegen gepolst of het waarschijnlijk is dat de genomineerde het eredoctoraat zal accepteren.
Kappa
Voor de komende 155e diës worden twee buitenlandse wetenschappers tot eredoctor benoemd: de Amerikaan Neville Hogan van het MIT, die werd voorgedragen door Werktuigbouw en de Spaanse architect Santiago Calatrava Valls, op voordracht van Bouwkunde. De plechtigheid in de Aula is voor iedereen toegankelijk. Bij die gelegenheid wordt ook het rectoraat van de TU overgedragen aan prof.dr.ir. J. Blauwendraad en wordt een lustrumrede uitgesproken.
De uitreiking van de eredoctoraten – een academische plechtigheid – wordt verricht door de promotoren van beide genomineerden. Bouwkunde-decaan prof.ir. C.G. Dam en prof.dr.ir. H.G. Stassen van Werktuigbouw spreken bij die gelegenheid hun considerans (overweging) uit. Daarna nemen de geëerde wetenschappers een bul met lakzegel van de universiteit in ontvangst en worden hen de bijbehorende capes omgehangen. Deze ‘kappa’ mag in het vervolg gedragen worden bij academische gelegenheden en processies. De bijbehorende titulatuur is, net als bij gewone promoties, het voorvoegsel dr. Een ongeschreven regel verlangt van de Delftse eredoctor dat hij de TU niet in diskrediet zal brengen.
Begin volgend jaar kent de TU twee eredoctoraten toe: aan de Amerikaanse biomechanicus Neville Hogan en de Spaanse architect Santiago Calatrava Valls. De procedure van voordracht en keuze van de kandidaten is vanouds strikt vertrouwelijk. Rector Wakker spreekt in dit kader van ,,één van de weinige geheimen die de universiteit tegenwoordig nog bewaart”.
In vergelijking met andere Nederlandse universiteiten is de TU niet scheutig met eredoctoraten. ,,Karig, maar bewust”, zo omschrijft rector magnificus prof.ir. K.F. Wakker het toekenningsbeleid. Sinds 1907 benoemde de TU 86 eredoctoren. Daaronder bevinden zich vele grote namen zoals Lely, Philips en Van Doorne (grondlegger DAF). Zelfs de naam van Prins Bernhard prijkt op deze lijst.
,,Met de toekenning van een eredoctoraat eert de TU een mens van bijzonder kaliber”, zegt Wakker. ,,Dat is veelal iemand die de technische wetenschap vooruit heeft gebracht, een begrip dat hier ruim opgevat moet worden. Er kan ook gezocht worden in andere disciplines dan het technische onderzoek en onderwijs. We kunnen bijvoorbeeld een politicus nomineren, maar in de praktijk komt dat minder vaak voor.”
Ieder jaar is er slechts één gelegenheid waarop de TU eredoctoraten mag uitreiken. Dat is tijdens de diës van de universiteit, dit jaar op 10 januari. De TU viert dan in de Aula haar 155e verjaardag. Maar niet elk jaar vindt er een erepromotie plaats. In 1993 werd bijvoorbeeld niemand benoemd, terwijl er in het lustrumjaar daarvóór maar liefst vijf eretitels werden vergeven.
Erekwestie
Over de gehele wereld reiken universiteiten deze titel uit. Ook de TU heeft meerdere wetenschappenlijk medewerkers in haar gelederen die aan andere universiteiten de eredoctor-titel dragen. Het is mogelijk dat één persoon eredoctor is aan meerdere universiteiten. Gevraagd naar het belang van de eredoctoraten voor de TU, meent rector Wakker dat het onjuist is om te spreken van ‘belangen’: ,,De TU verbindt haar naam aan een prominente wetenschapper, en omgekeerd. Dat is geheel en al een erekwestie. Het eredoctoraat getuigt van eerbied en respect van de TU voor die persoon en zijn werk, en van verdere belangen dan alleen het ‘eren van’ is geen sprake.”
Op verzoek van de rector komt het college van decanen zo rond de zomer met voorstellen voor kandidaten. In een aantal uiterst vertrouwelijke besprekingen passeren die kandidaten de revue. Hierna worden het college van bestuur en de universiteitsraad gehoord over de keuze die tijdens die besprekingen gemaakt is. Tijdens de behandeling in de universiteitsraad moet de publieke tribune zelfs ontruimdworden, omwille van de discretie. Als er overeenstemming is bereikt, wordt er voorzichtig en via omwegen gepolst of het waarschijnlijk is dat de genomineerde het eredoctoraat zal accepteren.
Kappa
Voor de komende 155e diës worden twee buitenlandse wetenschappers tot eredoctor benoemd: de Amerikaan Neville Hogan van het MIT, die werd voorgedragen door Werktuigbouw en de Spaanse architect Santiago Calatrava Valls, op voordracht van Bouwkunde. De plechtigheid in de Aula is voor iedereen toegankelijk. Bij die gelegenheid wordt ook het rectoraat van de TU overgedragen aan prof.dr.ir. J. Blauwendraad en wordt een lustrumrede uitgesproken.
De uitreiking van de eredoctoraten – een academische plechtigheid – wordt verricht door de promotoren van beide genomineerden. Bouwkunde-decaan prof.ir. C.G. Dam en prof.dr.ir. H.G. Stassen van Werktuigbouw spreken bij die gelegenheid hun considerans (overweging) uit. Daarna nemen de geëerde wetenschappers een bul met lakzegel van de universiteit in ontvangst en worden hen de bijbehorende capes omgehangen. Deze ‘kappa’ mag in het vervolg gedragen worden bij academische gelegenheden en processies. De bijbehorende titulatuur is, net als bij gewone promoties, het voorvoegsel dr. Een ongeschreven regel verlangt van de Delftse eredoctor dat hij de TU niet in diskrediet zal brengen.
Comments are closed.