Proud to be Panda

This in total contrast to girls, where more is usually worse, as they risk being portrayed as slutty. Suffering a dry spell as a guy in Delft, where girls can be scarcer than water in a dessert, is a well known source of frustration. A few months without sex is bearable as long as you are not the only one among your group of friends. However, there is one position guys want avoid at all cost: becoming the ‘panda’.



The panda is a well known title among a group of friends to refer to the person who went the longest without having intercourse with a girl. Usually the title sticks for some time, as the more desperate you are for sex, the further the girls will stay away. Why a guy who did not have sex for a long time is being called panda? The answer is obvious, namely that pandas rarely have sex. The species is close to extinction, and yet they show very little interest of getting it on. Most pandas rather prefer to lay around and chew bamboo, than to get up and get busy.



However, if one takes a closer look at the panda sex problem, you might be surprised to learn that contrary to the human species, it is the male panda that shows very little interest in fornicating. To secure the future of the species, scientists have even started trying to increase the male pandas’ libido by showing them video footage of pandas having sex and by doing ‘sexercises’ to train their leg muscles. Despite all efforts male pandas remain very critical in their choice for female pandas to mate with. For all guys carrying the panda title at the moment, this should be an example. Do not give in to the social pressure, but just lay back on the couch, pop a beer and wait for the right girl to come along.

Rust op een festivalcamping – yeah, right. De enige stilte die je hooguit vindt, is op een ranzige dixi. En dat is nou precies wat Sophie Broeken (23) voor haar bachelor-eindproject bij IO wilde oplossen.

Een beetje tricky was dat wel. Het bedrijf waarvoor ze haar opdracht deed, RS Developments, doet namelijk helemaal niets met festivals. Broeken: “Het is een halffabricaatbedrijf, dat ooit begon met de productie van golfkarton. Nu heeft het een ‘sandwichplaat’ van metaal ontwikkeld, met een gegolfde metalen binnenkern. Het bedrijf zocht dus toepassingen.” Moeilijk, maar gelukkig bakende de opdrachtgever de keuze zelf al af. “Eén van de dochterondernemingen houdt zich namelijk bezig met modulaire architectuur en snel opbouwbare units. Ik heb een combinatie van die twee BV’s gebruikt.

RS Developments richt zich vooral op kantoren, beurzen en de bouw, en ik besloot het eens over een heel andere boeg te gooien: de openbare ruimte en recreatie.” Festivals, dus. Zelf houdt de student wel van een openluchtconcert op zijn tijd. Maar op twee keer Lowlands en drie keer Sziget was het gek genoeg niet het gebrek aan privacy dat haar – en het overgrote deel van de ondervraagde festivalgangers – het ergste tegenstond: “Het was de hygiëne! Maar ja, daar kun je met metaal zo weinig mee.” Oké, geen golfmetalen dixi voor je privacy dan, maar wat dan wel? Een Mount Inn, bedacht Broeken, ‘een plek op de festivalcamping om in uit te rusten, op te laden, en even helemaal tijd voor jezelf te hebben’. De naam is een woordspeling met het Engelse ‘mountain’ en ‘inn’ (herberg). “Het is namelijk echt een berg in het landschap”, zegt Broeken, “die meteen dient als uitkijkpost en meetingpoint. Een markering in het landschap.”

Zelf omschrijft ze haar ontwerp als ‘een dakje met gaten’, waarin meterslange, menshoge cocons worden geschoven. De gaten dienen ook als trapje naar die cocons, waarin festivalgangers even rustig kunnen zitten en van het uitzicht kunnen genieten. De drie gangen samen bieden plek aan zo’n dertig mensen. Klinkt een beetje eng, want wat als zo’n gang overvol raakt? Vallen mensen er aan de andere kant dan niet weer uit? Onmogelijk, volgens Broeken. “Elke gang heeft een tussenschot in het midden, waardoor mensen er nooit per ongeluk uitgeduwd worden.” De Mount Inn is ruim zes meter hoog, zeven meter lang en gemakkelijk in- en uit te klappen. “Hij past nog precies in een vrachtwagen”, lacht Broeken. Aan werkelijk elk detail heeft de IO-student gedacht. Niet verwonderlijk dus dat ze er een negen voor kreeg. “Maar daar heb ik ook echt alles voor gedaan. Het bacherlor-eindproject is dé kans om te bewijzen wat je hebt geleerd. Dat wilde ik dolgraag laten zien.” En beter nog: op de laatste dag van de eindpresentaties meldde het bedrijf dat het er meer mee wil. “Geen idee wat nog”, zegt Broeken. “Maar het zou natuurlijk fantastisch zijn als de Mount Inn ooit op Sziget staat.”