Overvallers gearresteerd in TU-bieb

Kay – een kind met Asperger, een vorm van autisme – staat voor een rond ‘kussen’ dat kan veren op een voet. Hier kan gesprongen worden! Dat doet Kay graag. Zeker nu, na een zware proefwerkweek. “Er gaan lampjes branden”, wijst hij. Je hoort ook verschillende geluidjes, maar erg duidelijk is het niet. Dan stopt hij abrupt. “Klaar. Alle lampjes branden.”
Marijke Verhoef, masterstudent IO kijkt trots. De Jumpillo, die zij samen met Jolijn Teunisse, Elsemieke van Rossum, Nicky Out, Gregor Ptok en Deger Ozkaramanli ontwikkelde, werkt én hij komt door de inspanning van de elfjarige Kay goed uit de verf.
Kay wil nog een keer. Dat mag. “Hij lijkt op de trampoline thuis”, zegt hij hijgend als opnieuw alle lampjes branden. Thuis gebruikt hij een minitrampoline tussen de huiswerkvakken of tijdens het overhoren. Doel is het ‘leegmaken’ van zijn hoofd of zich al verend beter op de vragen te concentreren.
“Onze trampo veert beter”, oordeelt Kay. “Maar deze verbetert je conditie. Het is zwaar in je kuiten en bovenbenen.” Dat er door het springen steeds meer lampjes gaan branden is motiverend. “Dan zie je hoe ver je bent.” Kinderen met autisme houden van duidelijkheid.
Dit is precies de bedoeling, vertelt Marijke Verhoef namens haar team. “Kinderen met autisme kunnen moeilijk prikkels buitensluiten. Met de Jumpillo kunnen ze uiting geven aan de spanning die prikkels oproepen. Afreageren. Op een lichamelijke manier.”
De Jumpillo voegt echt iets toe. Een trampoline moet het alleen hebben van het verende effect. De Jumpillo heeft ook geluid en licht en is zo extra aantrekkelijk voor kinderen met autisme. Elke sprong leidt tot een drumgeluid en onder elk van de vier verschillende gekleurde delen, zit een ander geluid. “Dus je kunt variëren en de geluiden laten horen die je wilt.” Daarnaast brandt er met elke vijf sprongen een led-lampje extra.
“Je kunt er ook op liggen”, demonstreert Kay. “Hij veert dan een beetje en je kunt wiebelen.” Kinderen met een stoornis in het autismespectrum houden van wiebelen. Dat merkten Verhoef en haar collega’s ook bij hun tests. “Sommige kinderen gingen met hun ogen dicht bij de lampjes en de geluidjes liggen en dan wiebelen. Ook zo werden ze dus gestimuleerd om te bewegen.”
Verhoef en haar team presenteren het derde prototype. De eerste versie was een soort groot hoofdkussen. Ernaast was een caleidoscoop gemonteerd met een beamer erachter die het beeld op de muur moest projecteren. “Veel te ingewikkeld en te moeilijk”, blikt Verhoef terug op de test met ‘gewone’ kinderen. Hetzelfde gold voor het geluid. Er zaten vier geluiden in, fragmenten van ongeveer vijf seconden uit een liedje van K3. “Te lang en ook niet het meest geschikte geluid.”
Het tweede prototype was beter. Het robuuste vierkante model had aan alle zijden lampjes die na een bepaalde tijd aangingen. “Dat moesten we doen om kennis te maken met de techniek erachter”, aldus Verhoef. Het werkte deels. Twee autistische broertjes dachten dat het aan- en uitgaan van de lichtjes werd veroorzaakt door het springen, maar een derde autist had door dat het op tijd ging. “Die ging liggen wachten. Zo schoot het zijn doel voorbij.” Het geluid – vier zoemende tonen – was bij de kinderen een succes. “Maar irritant voor de omgeving.”
Zo ontstond het derde prototype. “De jongen die bij het tweede prototype wachtte op de lampjes, was nu wél gericht op het bewegen. Het geluid bestaande uit drumtonen, bleek prettiger voor de omgeving en het werkte net zo goed voor de kinderen.”
In de ultieme versie moet volgens Verhoef nog wel wat verbeterd worden. “De constructie kan beter. Het tweede model stond als een huis, het derde minder omdat dit rond is vanwege de lichtjes.” Ook zouden de lampjes duidelijker zichtbaar moeten zijn met een ruimere rand rond het springelement.”

Naast de Jumpillo werd voor autisten de Betweeny gepresenteerd. Die moet kinderen makkelijker laten overschakelen van de ene activiteit naar de volgende. De Betweeny laat verzorger en kind met een vormpje in een kubus een activiteit afsluiten en geeft computergestuurd feedback via beelden, geluid, plaatjes en tekst. Daarnaast waren er interactieve hangplekken die de jeugd uitdagen te bewegen, een tent waarin met ‘snaren’ het volume van muziek beïnvloed kon worden en een interactief urban jungle-parcours. 

Het trio (17 en 18 jaar) beroofde rond 9.30 uur een wijnhandel in de Frederik Hendrikstraat. Daarbij werd de eigenaar mishandeld. Na de gewelddadige overval gingen de drie er op twee scooters vandoor.

Direct na de melding startte de politie een zogenaamde Burgernetactie. Daarbij verspreidt de politie gegevens van een incident of misdrijf via een telefonisch netwerk van inwoners en medewerkers van bedrijven uit de gemeente.

Succes

Die actie had succes. Aan de hand van het signalement van de daders – mannen in donkere kleding met zwarte helmen op zwarte scooters – meldden deelnemers aan Burgernet dat de drie op de Simonsstraat in de richting van de Julianalaan reden.

Na een tweede Burgernetbericht kreeg de politie een melding dat de drie zich in de bibliotheek aan het Prometheusplein bevonden. Eén van hen werd aangehouden toen hij naar buiten kwam. De andere twee werden in de bibliotheek aangehouden. De Delftenaren zitten nog vast voor verhoor.