Het eigenzinnige gezelschap Orkater staat al jarenlang borg voor muziektheater van de hoogste plank. De groep rondom de Van Warmerdams werkt als een magneet op de beste acteurs en muzikanten die Nederland rijk is.
In ‘Wie vermoordde Mary Rogers?’, dat aanstaande vrijdag wordt opgevoerd in Theater de Veste, geeft Gijs Scholten van Aschat gestalte aan Edgar Allan Poe in een weergaloos moordmysterie op muziek.
Zelden heeft een moord zoveel stof doen opwaaien als die op Mary Rogers. The Beautiful Cigar Girl of Broadway, zoals ze bekend stond, werd in 1841 levenloos aangetroffen in de rivier de Hudson in New York. Ze was gekneveld met stroken stof van haar eigen jurk en haar lichaam vertoonde sporen van geweld. In de zoektocht naar de dader beging de politie de ene blunder na de andere. De getuigenverklaringen waren zeer tegenstrijdig. Kranten maten de zaak breeduit, maar al wat er gebeurde: de waarheid kwam niet aan het licht.
Op zich nog niet zo bijzonder, ware het niet dat niemand minder dan E.A. Poe er stof in zag voor een verhaal. Hij zette het bewijsmateriaal in een ander licht en kwam met een nieuwe theorie. Daarmee was de kous niet af want in ‘Who murdered Mary Rogers?’ komt Raymond Paul in de jaren zeventig van deze eeuw weer met een geheel afwijkende verklaring.
Anders dan de titel suggereert is de voorstelling van Orkater niet geïnspireerd op het boek van Raymond Paul, maar op een verhaal uit Het Beste van Readers Digest. Daarin worden de zaken op een wel zeer fantasierijke manier op zijn kop gezet en blijkt de moordenaar tot grote verrassing iemand te zijn die door niemand werd verdacht.
Een prachtige geschiedenis boordevol sensatie, spanning en mysterie die elke liefhebber van detectiveverhalen doet watertanden. Kennelijk is dat ook gebeurd bij de leden die voor de gelegenheid deel uit maken van Orkater, want de voorstelling sprankelt van begin tot eind.
Niet de tekst maar de muziek is als uitgangspunt gekozen. Een klein ensemble met strijkinstrumenten en een basklarinet geeft somber en dreigend, bij vlagen grotesk, soms ronduit humoristisch, kleur aan de gebeurtenissen die zich bijna filmisch voltrekken. Het perfecte lichtgebruik voegt daar nog het zijn aan toe.
Maar vooral zijn het de acteurs die ‘Wie vermoordde Mary Rogers?’ op onnavolgbare wijze leven inblazen. Gijs Scholten van Aschat als de shabby en geslepen Poe die flink in het nauw wordt gebracht door Peter Blok in de rol van de commissaris. Een slungel met een balk in zijn oog, maar altijd goed om zijn tegenstander weer bij de les te brengen. Caya de Groot als Mary die het slachtoffer van haar eigen schoonheid is en telkens weer in andere gedaanten in het stuk opduikt. Porgy Franssen speelt de verpersoonlijking van Poe’s speurneus C. Auguste Dupin door wiens charmante optreden fictie en werkelijkheid volledig door elkaar heen lopen. Totaaltheater met een sublieme orkestratie van tekst, muziek, spel en licht.
‘Wie vermoordde Mary Rogers?’ is vrijdag 8 dec. te zien in Theater de Veste, aanvang 20.15 uur.
Figuur 1 ‘Wie vermoordde Mary Rogers?’
Het eigenzinnige gezelschap Orkater staat al jarenlang borg voor muziektheater van de hoogste plank. De groep rondom de Van Warmerdams werkt als een magneet op de beste acteurs en muzikanten die Nederland rijk is. In ‘Wie vermoordde Mary Rogers?’, dat aanstaande vrijdag wordt opgevoerd in Theater de Veste, geeft Gijs Scholten van Aschat gestalte aan Edgar Allan Poe in een weergaloos moordmysterie op muziek.
Zelden heeft een moord zoveel stof doen opwaaien als die op Mary Rogers. The Beautiful Cigar Girl of Broadway, zoals ze bekend stond, werd in 1841 levenloos aangetroffen in de rivier de Hudson in New York. Ze was gekneveld met stroken stof van haar eigen jurk en haar lichaam vertoonde sporen van geweld. In de zoektocht naar de dader beging de politie de ene blunder na de andere. De getuigenverklaringen waren zeer tegenstrijdig. Kranten maten de zaak breeduit, maar al wat er gebeurde: de waarheid kwam niet aan het licht.
Op zich nog niet zo bijzonder, ware het niet dat niemand minder dan E.A. Poe er stof in zag voor een verhaal. Hij zette het bewijsmateriaal in een ander licht en kwam met een nieuwe theorie. Daarmee was de kous niet af want in ‘Who murdered Mary Rogers?’ komt Raymond Paul in de jaren zeventig van deze eeuw weer met een geheel afwijkende verklaring.
Anders dan de titel suggereert is de voorstelling van Orkater niet geïnspireerd op het boek van Raymond Paul, maar op een verhaal uit Het Beste van Readers Digest. Daarin worden de zaken op een wel zeer fantasierijke manier op zijn kop gezet en blijkt de moordenaar tot grote verrassing iemand te zijn die door niemand werd verdacht.
Een prachtige geschiedenis boordevol sensatie, spanning en mysterie die elke liefhebber van detectiveverhalen doet watertanden. Kennelijk is dat ook gebeurd bij de leden die voor de gelegenheid deel uit maken van Orkater, want de voorstelling sprankelt van begin tot eind.
Niet de tekst maar de muziek is als uitgangspunt gekozen. Een klein ensemble met strijkinstrumenten en een basklarinet geeft somber en dreigend, bij vlagen grotesk, soms ronduit humoristisch, kleur aan de gebeurtenissen die zich bijna filmisch voltrekken. Het perfecte lichtgebruik voegt daar nog het zijn aan toe.
Maar vooral zijn het de acteurs die ‘Wie vermoordde Mary Rogers?’ op onnavolgbare wijze leven inblazen. Gijs Scholten van Aschat als de shabby en geslepen Poe die flink in het nauw wordt gebracht door Peter Blok in de rol van de commissaris. Een slungel met een balk in zijn oog, maar altijd goed om zijn tegenstander weer bij de les te brengen. Caya de Groot als Mary die het slachtoffer van haar eigen schoonheid is en telkens weer in andere gedaanten in het stuk opduikt. Porgy Franssen speelt de verpersoonlijking van Poe’s speurneus C. Auguste Dupin door wiens charmante optreden fictie en werkelijkheid volledig door elkaar heen lopen. Totaaltheater met een sublieme orkestratie van tekst, muziek, spel en licht.
‘Wie vermoordde Mary Rogers?’ is vrijdag 8 dec. te zien in Theater de Veste, aanvang 20.15 uur.
Figuur 1 ‘Wie vermoordde Mary Rogers?’
Comments are closed.