De TU Delft maakt al haar onderwijsmateriaal gratis digitaal toegankelijk. Het doel: reclame maken voor de universiteit en het ‘bevorderen van de kwaliteit van modern hoger onderwijs’.
De eerste vakgroepen die . eerst als proef . aan het project meedoen, zijn offshore engineering, drinkwater en micro-elektronica. Feitelijk zijn zij al bezig met dergelijke initiatieven. In het najaar volgen duurzame ontwikkeling, nanotechnologie en biomedical engineering.
De proef met deze vakgebieden moet niet alleen duidelijk maken hoe onderwijsmateriaal het beste digitaal beschikbaar kan worden gemaakt. Er moet ook draagvlak komen onder docenten. Zij moeten het als hun gewone werk gaan zien om hun materiaal geschikt te maken voor digitalisering. Daarbij kunnen ze hulp krijgen van studentassistenten. In 2010 moet het project ‘open educational resources’ (O.E.R.) officieel voor de hele universiteit van start gaan.
Onder onderwijsmateriaal verstaat de TU niet alleen dictaten en boeken, maar ook toetsen of streaming video’s. Wetenschappers overal ter wereld kunnen zo zien wat er aan de TU gebeurt en daarover discussiëren. En oud-studenten die door willen leren, maar ook aankomende studenten kunnen online bekijken of de TU hen te bieden heeft wat zij zoeken.
Kunnen studenten zo hun collegegeld in hun zak houden? Joost Groot Kormelink van de werkgroep O.E.R. zegt van niet. “Het internet biedt geen contacturen of practica. O.E.R. leidt juist tot meer belangstelling voor de universiteit, zo blijkt ook uit de evaluatie van het MIT, dat iets soortgelijks doet.”
De TU Delft is dus niet de eerste universiteit die op deze manier haar onderwijsmateriaal openbaar gaat maken. Volgens de werkgroep is ‘het aanbieden van open educational resources een onomkeerbare trend’. Immers, de reputatie van een universiteit wordt er sterker van, zo is de overtuiging.
Het college van bestuur moet het officiële besluit over O.E.R. nog nemen. (SB)
De eerste vakgroepen die . eerst als proef . aan het project meedoen, zijn offshore engineering, drinkwater en micro-elektronica. Feitelijk zijn zij al bezig met dergelijke initiatieven. In het najaar volgen duurzame ontwikkeling, nanotechnologie en biomedical engineering.
De proef met deze vakgebieden moet niet alleen duidelijk maken hoe onderwijsmateriaal het beste digitaal beschikbaar kan worden gemaakt. Er moet ook draagvlak komen onder docenten. Zij moeten het als hun gewone werk gaan zien om hun materiaal geschikt te maken voor digitalisering. Daarbij kunnen ze hulp krijgen van studentassistenten. In 2010 moet het project ‘open educational resources’ (O.E.R.) officieel voor de hele universiteit van start gaan.
Onder onderwijsmateriaal verstaat de TU niet alleen dictaten en boeken, maar ook toetsen of streaming video’s. Wetenschappers overal ter wereld kunnen zo zien wat er aan de TU gebeurt en daarover discussiëren. En oud-studenten die door willen leren, maar ook aankomende studenten kunnen online bekijken of de TU hen te bieden heeft wat zij zoeken.
Kunnen studenten zo hun collegegeld in hun zak houden? Joost Groot Kormelink van de werkgroep O.E.R. zegt van niet. “Het internet biedt geen contacturen of practica. O.E.R. leidt juist tot meer belangstelling voor de universiteit, zo blijkt ook uit de evaluatie van het MIT, dat iets soortgelijks doet.”
De TU Delft is dus niet de eerste universiteit die op deze manier haar onderwijsmateriaal openbaar gaat maken. Volgens de werkgroep is ‘het aanbieden van open educational resources een onomkeerbare trend’. Immers, de reputatie van een universiteit wordt er sterker van, zo is de overtuiging.
Het college van bestuur moet het officiële besluit over O.E.R. nog nemen. (SB)
Comments are closed.