DelftChemTech kampt met een tekort van circa zeven miljoen euro. Een reorganisatie staat voor de deur. De onderdeelcommissie TNW heeft nog wel wat vragen voor ze met een advies komt.
Synergie met nanoscience. Nauwere samenwerking tussen de verschillende secties. Teruglopende studentenaantallen. Een verslechterende arbeidsmarkt voor chemisch technologen. Er zijn veel redenen genoemd voor de komende reorganisatie bij DelftChemTech. Maar voor de onderdeelcommissie TNW is het tekort van zeven miljoen euro het doorslaggevende argument.
Aan opdrachten van de industrie bij DelftChemTech geen gebrek. Toch bleef het financiële tekort de afgelopen jaren oplopen. “Secties hebben de afgelopen jaren vaak veel te makkelijk nieuw personeel aangenomen”, zegt ir. Evert Angad-Gaur, voorzitter van de onderdeelcommissie TNW. “Waarschuwingen van het odc werden in de wind geslagen. Dat is spijtig, want nu moet er hard worden ingegrepen.”
College van bestuur en TNW zelf schieten DelftChemTech financieel te hulp, maar vier van de zeven miljoen euro schuld zal de afdeling de komende vijf jaar op eigen houtje moeten wegwerken. Dat betekent onder meer: minder secties (zeven in plaats van negen) en minder wetenschappelijk personeel.
Momenteel heeft DelftChemTech voor 46,7 fte aan wetenschappelijk personeel. In de reorganisatieplannen zal daarvan 23 fte moeten verdwijnen. Maar straks komt er weer voor 11 fte aan wetenschappelijke personeel bij.
Dat laatste heeft alles te maken met de inhoudelijke koerswijziging achter deze reorganisatie. TNW ziet grote mogelijkheden in een nauwe samenwerking tussen DelftChemTech en een andere TNW-afdeling: nanoscience. DelftChemTech zou een nuttige rol kunnen spelen bij de toepassing en productie van bijvoorbeeld de nanotubes van Cees Dekker. “Of denk aan toepassingen van nanomaterialen in opto-elektronische devices als oprolbare beeldschermen. Professor Laurens Siebbeles (TNW) noemde die toepassing vorige week nog in zijn intreerede” zegt odc’er dr. Guido Mul, zelf werkzaam bij DelftChemTech.
Een deel van de DelftChemTech-medewerkers vraagt zich af of nanotechnologie geen mode is die over een jaar of vijf weer is vervlogen. Anderen zijn behoedzaam enthousiast over de mogelijkheden van een samenwerking. “Veel medewerkers vrezen dat de koerswijziging ten koste van de procestechnologie zal gaan”, zegt Mul.
In een brief aan TNW-decaan Karel Luyben benadrukt de odc dat de ‘sterke punten’ van DelftChemTech ‘niet uit het oog moeten worden verloren.’ Ook zouden de geplande nieuwe leerstoelen supramolecular chemistry en functional nanostructured components voldoende moeten aansluiten bij het bestaande onderzoek van DelftChemTech. In de huidige plannen staan ze in de ogen van het odc nog te ver af van chemical process technology & engineering, een gebied waarin DelftChemTech sterk is en waarmee ze een unieke positie in Nederland inneemt.
De meest recente presentatie van de geplande nieuwe secties van DelftChemTech heeft de odc op dit punt enigszins gerustgesteld. “In eerdere plannen voor de nieuwe secties lag de nadruk te sterk op moleculaire chemie”, zegt Mul. “Inmiddels is de balans hersteld ten gunste van chemische procestechnologie.” Angad-Gaur: “Maar we moeten dit wel heel nauwgezet blijven volgen.”
De odc dringt in de brief ook aan op een grondige analyse van de oorzaken van de tekorten bij DelftChemTech. Als de verantwoordelijkheid grotendeels bij het management blijkt te liggen, zou dat ‘voor het management consequenties moeten hebben in de nieuwe organisatie.’ Wat voor consequenties, daar wil Angad-Gaur zich niet over uitlaten. “Laten we eerst eens kijken wat de uitkomst van zo’n analyse is. Waar het mij vooral om gaat, is dat men beseft dat straks de tekorten niet opnieuw mogen oplopen.”
Angad-Gaur meent dat DelftChemTech een goed businessplan op tafel moet leggen voor de komende vijf jaar. “Dan krijg je trouwens nog met lastige dilemma’s te maken. Hoeveel inkomsten uit de derde geldstroom moeten de nieuwe secties straks genereren? En wat geeft bij het benoemen van nieuwe hoogleraren de doorslag: hun vermogen om die nieuwe geldbronnen aan te boren of de kwaliteit van hun onderzoek?” Mul: “Gelukkig gaan die kwaliteiten vaak samen. Maar het zal niet altijd even makkelijk zijn om zulke goede hoogleraren naar DelftChemTech te halen. Er blijft de komende jaren immers sprake van een flink financieel tekort.”
Gedwongen ontslagen onder het wetenschappelijk personeel vindt de odc enkel aanvaardbaar als het om mensen gaat die geen rol meer voor zichzelf zien weggelegd in de ‘nieuwe’ DelftChemTech. Angad-Gaur: “Het zou mooi zijn als een deel van de mensen voor wie straks gedwongen ontslag dreigt, toch in een nieuwe functie bij DelftChemTech aan de slag kunnen. Dat vraagt om bijscholing, en sommige nieuwe hoogleraren zullen daarvoor niet het geduld willen opbrengen. Die komen met een externe kandidaat.”
En om het nog gecompliceerder te maken is er de reorganisatie van de ondersteunende diensten. Ook bij DelftChemTech zullen ondersteuners verdwijnen. Angad-Gaur: “Men laat beide reorganisaties bewust parallel lopen. Maar het is natuurlijk niet eenvoudig om nu te bepalen welke ondersteuners de wetenschappers straks nodig hebben.”
Een recente odc-bijeenkomst over de reorganisatie van het wetenschappelijk personeel trok ondanks al deze netelige kwesties weinig belangstelling. “Mensen kruipen in hun schulp”, denkt Mul. “Dat is onverstandig, we gaan proberen die houding te veranderen.”(JP)
Synergie met nanoscience. Nauwere samenwerking tussen de verschillende secties. Teruglopende studentenaantallen. Een verslechterende arbeidsmarkt voor chemisch technologen. Er zijn veel redenen genoemd voor de komende reorganisatie bij DelftChemTech. Maar voor de onderdeelcommissie TNW is het tekort van zeven miljoen euro het doorslaggevende argument.
Aan opdrachten van de industrie bij DelftChemTech geen gebrek. Toch bleef het financiële tekort de afgelopen jaren oplopen. “Secties hebben de afgelopen jaren vaak veel te makkelijk nieuw personeel aangenomen”, zegt ir. Evert Angad-Gaur, voorzitter van de onderdeelcommissie TNW. “Waarschuwingen van het odc werden in de wind geslagen. Dat is spijtig, want nu moet er hard worden ingegrepen.”
College van bestuur en TNW zelf schieten DelftChemTech financieel te hulp, maar vier van de zeven miljoen euro schuld zal de afdeling de komende vijf jaar op eigen houtje moeten wegwerken. Dat betekent onder meer: minder secties (zeven in plaats van negen) en minder wetenschappelijk personeel.
Momenteel heeft DelftChemTech voor 46,7 fte aan wetenschappelijk personeel. In de reorganisatieplannen zal daarvan 23 fte moeten verdwijnen. Maar straks komt er weer voor 11 fte aan wetenschappelijke personeel bij.
Dat laatste heeft alles te maken met de inhoudelijke koerswijziging achter deze reorganisatie. TNW ziet grote mogelijkheden in een nauwe samenwerking tussen DelftChemTech en een andere TNW-afdeling: nanoscience. DelftChemTech zou een nuttige rol kunnen spelen bij de toepassing en productie van bijvoorbeeld de nanotubes van Cees Dekker. “Of denk aan toepassingen van nanomaterialen in opto-elektronische devices als oprolbare beeldschermen. Professor Laurens Siebbeles (TNW) noemde die toepassing vorige week nog in zijn intreerede” zegt odc’er dr. Guido Mul, zelf werkzaam bij DelftChemTech.
Een deel van de DelftChemTech-medewerkers vraagt zich af of nanotechnologie geen mode is die over een jaar of vijf weer is vervlogen. Anderen zijn behoedzaam enthousiast over de mogelijkheden van een samenwerking. “Veel medewerkers vrezen dat de koerswijziging ten koste van de procestechnologie zal gaan”, zegt Mul.
In een brief aan TNW-decaan Karel Luyben benadrukt de odc dat de ‘sterke punten’ van DelftChemTech ‘niet uit het oog moeten worden verloren.’ Ook zouden de geplande nieuwe leerstoelen supramolecular chemistry en functional nanostructured components voldoende moeten aansluiten bij het bestaande onderzoek van DelftChemTech. In de huidige plannen staan ze in de ogen van het odc nog te ver af van chemical process technology & engineering, een gebied waarin DelftChemTech sterk is en waarmee ze een unieke positie in Nederland inneemt.
De meest recente presentatie van de geplande nieuwe secties van DelftChemTech heeft de odc op dit punt enigszins gerustgesteld. “In eerdere plannen voor de nieuwe secties lag de nadruk te sterk op moleculaire chemie”, zegt Mul. “Inmiddels is de balans hersteld ten gunste van chemische procestechnologie.” Angad-Gaur: “Maar we moeten dit wel heel nauwgezet blijven volgen.”
De odc dringt in de brief ook aan op een grondige analyse van de oorzaken van de tekorten bij DelftChemTech. Als de verantwoordelijkheid grotendeels bij het management blijkt te liggen, zou dat ‘voor het management consequenties moeten hebben in de nieuwe organisatie.’ Wat voor consequenties, daar wil Angad-Gaur zich niet over uitlaten. “Laten we eerst eens kijken wat de uitkomst van zo’n analyse is. Waar het mij vooral om gaat, is dat men beseft dat straks de tekorten niet opnieuw mogen oplopen.”
Angad-Gaur meent dat DelftChemTech een goed businessplan op tafel moet leggen voor de komende vijf jaar. “Dan krijg je trouwens nog met lastige dilemma’s te maken. Hoeveel inkomsten uit de derde geldstroom moeten de nieuwe secties straks genereren? En wat geeft bij het benoemen van nieuwe hoogleraren de doorslag: hun vermogen om die nieuwe geldbronnen aan te boren of de kwaliteit van hun onderzoek?” Mul: “Gelukkig gaan die kwaliteiten vaak samen. Maar het zal niet altijd even makkelijk zijn om zulke goede hoogleraren naar DelftChemTech te halen. Er blijft de komende jaren immers sprake van een flink financieel tekort.”
Gedwongen ontslagen onder het wetenschappelijk personeel vindt de odc enkel aanvaardbaar als het om mensen gaat die geen rol meer voor zichzelf zien weggelegd in de ‘nieuwe’ DelftChemTech. Angad-Gaur: “Het zou mooi zijn als een deel van de mensen voor wie straks gedwongen ontslag dreigt, toch in een nieuwe functie bij DelftChemTech aan de slag kunnen. Dat vraagt om bijscholing, en sommige nieuwe hoogleraren zullen daarvoor niet het geduld willen opbrengen. Die komen met een externe kandidaat.”
En om het nog gecompliceerder te maken is er de reorganisatie van de ondersteunende diensten. Ook bij DelftChemTech zullen ondersteuners verdwijnen. Angad-Gaur: “Men laat beide reorganisaties bewust parallel lopen. Maar het is natuurlijk niet eenvoudig om nu te bepalen welke ondersteuners de wetenschappers straks nodig hebben.”
Een recente odc-bijeenkomst over de reorganisatie van het wetenschappelijk personeel trok ondanks al deze netelige kwesties weinig belangstelling. “Mensen kruipen in hun schulp”, denkt Mul. “Dat is onverstandig, we gaan proberen die houding te veranderen.”(JP)
Comments are closed.