Cees Rotteveel 1938-2000Afgelopen dinsdag 11 januari overleed Cees Rotteveel. Nog geen twee weken nadat hij met vervroegd pensioen was gegaan als directeur van het Cultureel Centrum Mekelweg 10.
br />
Na een maandenlang verblijf in het ziekenhuis was Cees in november weer thuis. Ondanks het uitblijven van een definitieve diagnose, gaf dit toch hoop.
Cees Rotteveel is sinds 1973 verbonden geweest aan de TU Delft. Eerst als dirigent van Krashna Musika en later als oprichter en directeur van het Cultureel Centrum. Wij beiden hebben nauw met hem samengewerkt; de een aan het begin van deze periode de ander tot aan zijn pensionering.
De opdracht die Cees in 1979 kreeg om de mogelijkheden voor de oprichting van een cultureel centrum te onderzoeken stond voor hem gelijk aan een opdracht om het centrum op te richten. Het muziekcentrum kwam er, nadat Cees op de voorpagina van de Delftse Courant het College van Bestuur had gedreigd met ‘harde actie’ als er niet terstond huisvesting voor het nieuwe centrum beschikbaar zou komen. Na een korte en heftige verbale botsing over dit artikel overhandigde het toenmalige cvb-lid Schwarz aan Cees het getekende College-besluit waarin huisvesting geregeld werd. Begin september 1979 opende Schwarz het nieuwe muziekcentrum. Beide heren begroetten elkaar sindsdien altijd zeer enthousiast en hartelijk.
Het succes van het Cultureel Centrum is vooral te danken aan het uitzonderlijke talent van Cees Rotteveel om de beste docenten om zich heen te scharen. Mede hierdoor werd iedere activiteit een succes.
Cees zelf was elk jaar weer verrast en opgetogen over de resultaten die gepresenteerd werden tijdens de jaarlijkse Open Avond en de muziekpresentaties. Zij motiveerden hem nog eens extra om vol enthousiasme een nieuw cursusseizoen op te starten. Helaas gebeurde dit afgelopen jaar vanuit het ziekenhuis, maar zijn betrokkenheid was nog altijd groot.
De graficus, bijna priester, musicus en inspirator Cees Rotteveel was een persoonlijkheid waar men moeilijk omheen kon. De verantwoordelijke autoriteiten voor het scheppen van de randvoorwaarden voor een goed cultureel klimaat aan de TU Delft hebben dit aan den lijve ondervonden. Weinigen bleken bestand tegen de overtuigingskracht en gedrevenheid waarmee hij hen confronteerde met het belang van culturele vorming juist voor een technische universiteit.
Op deze – voor hem zo kenmerkende – wijze heeft Cees Rotteveel zich ingezet voor de ontwikkeling van het Cultureel Centrum. De resultaten die hij daarmee in de afgelopen 26 jaar heeft gerealiseerd zijn dan ook meer dan opmerkelijk en voor een belangrijk deel zijn persoonlijke verdienste. Het meest in het oog springend daarbij is natuurlijk de prachtige accommodatie aan de Mekelweg, die op zijn initiatief is gerealiseerd. Voor velen was hij dan ook hét gezicht van ‘Mekelweg 10’. Zijn charisma, creativiteit en betrokkenheid zullen we niet vergeten en zullen een blijvende inspiratie zijn.
De TU Delft zal nog lang profijt hebben van deze erfenis en is het aan Cees Rotteveel verschuldigd deze in woord en daad inere te houden, al zal zijn markante persoonlijkheid daardoor niet minder worden gemist. We bouwen verder aan zijn levenswerk.
We wensen zijn partner Makkie en zijn dochters Leonore en Sarah heel veel sterkte in de komende periode.
Cees Rotteveel 1938-2000
Afgelopen dinsdag 11 januari overleed Cees Rotteveel. Nog geen twee weken nadat hij met vervroegd pensioen was gegaan als directeur van het Cultureel Centrum Mekelweg 10.
Na een maandenlang verblijf in het ziekenhuis was Cees in november weer thuis. Ondanks het uitblijven van een definitieve diagnose, gaf dit toch hoop.
Cees Rotteveel is sinds 1973 verbonden geweest aan de TU Delft. Eerst als dirigent van Krashna Musika en later als oprichter en directeur van het Cultureel Centrum. Wij beiden hebben nauw met hem samengewerkt; de een aan het begin van deze periode de ander tot aan zijn pensionering.
De opdracht die Cees in 1979 kreeg om de mogelijkheden voor de oprichting van een cultureel centrum te onderzoeken stond voor hem gelijk aan een opdracht om het centrum op te richten. Het muziekcentrum kwam er, nadat Cees op de voorpagina van de Delftse Courant het College van Bestuur had gedreigd met ‘harde actie’ als er niet terstond huisvesting voor het nieuwe centrum beschikbaar zou komen. Na een korte en heftige verbale botsing over dit artikel overhandigde het toenmalige cvb-lid Schwarz aan Cees het getekende College-besluit waarin huisvesting geregeld werd. Begin september 1979 opende Schwarz het nieuwe muziekcentrum. Beide heren begroetten elkaar sindsdien altijd zeer enthousiast en hartelijk.
Het succes van het Cultureel Centrum is vooral te danken aan het uitzonderlijke talent van Cees Rotteveel om de beste docenten om zich heen te scharen. Mede hierdoor werd iedere activiteit een succes.
Cees zelf was elk jaar weer verrast en opgetogen over de resultaten die gepresenteerd werden tijdens de jaarlijkse Open Avond en de muziekpresentaties. Zij motiveerden hem nog eens extra om vol enthousiasme een nieuw cursusseizoen op te starten. Helaas gebeurde dit afgelopen jaar vanuit het ziekenhuis, maar zijn betrokkenheid was nog altijd groot.
De graficus, bijna priester, musicus en inspirator Cees Rotteveel was een persoonlijkheid waar men moeilijk omheen kon. De verantwoordelijke autoriteiten voor het scheppen van de randvoorwaarden voor een goed cultureel klimaat aan de TU Delft hebben dit aan den lijve ondervonden. Weinigen bleken bestand tegen de overtuigingskracht en gedrevenheid waarmee hij hen confronteerde met het belang van culturele vorming juist voor een technische universiteit.
Op deze – voor hem zo kenmerkende – wijze heeft Cees Rotteveel zich ingezet voor de ontwikkeling van het Cultureel Centrum. De resultaten die hij daarmee in de afgelopen 26 jaar heeft gerealiseerd zijn dan ook meer dan opmerkelijk en voor een belangrijk deel zijn persoonlijke verdienste. Het meest in het oog springend daarbij is natuurlijk de prachtige accommodatie aan de Mekelweg, die op zijn initiatief is gerealiseerd. Voor velen was hij dan ook hét gezicht van ‘Mekelweg 10’. Zijn charisma, creativiteit en betrokkenheid zullen we niet vergeten en zullen een blijvende inspiratie zijn.
De TU Delft zal nog lang profijt hebben van deze erfenis en is het aan Cees Rotteveel verschuldigd deze in woord en daad inere te houden, al zal zijn markante persoonlijkheid daardoor niet minder worden gemist. We bouwen verder aan zijn levenswerk.
We wensen zijn partner Makkie en zijn dochters Leonore en Sarah heel veel sterkte in de komende periode.

Comments are closed.