Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Opinion

​Mars

We gaan naar Mars. De eerste Marskolonie is net zo onvermijdelijk als de komst van de elektrische auto. Elon Musk heeft in september zijn plannen gedeeld met de mensheid.

En als Elon iets wil, dan gebeurt het ook.

Een kleine kanttekening bij het ‘we’ in de zin ‘we gaan’: er zijn er maar een paar die echt gaan. De rest kijkt tv en roept: “Kijk hoe gaaf wij mensen zijn! We lopen gewoon rond op een andere planeet! Zijn er nog paprika ribbelchips?”

Het is natuurlijk een belachelijk plan om miljarden te steken in een pop-up tent, op een planeet met een groter klimaatprobleem dan de aarde. En toch ben ik vóór. Want als het lukt, beleef ik een historische gebeurtenis. En als het niet lukt, is het niet mijn probleem. Go Elon Go!

Zou ik zelf willen gaan? No way! Maar er zijn genoeg mensen, die wél willen. De Nederlandse stichting Mars One is al begonnen met het selecteren van de eerste kolonisten. Wereldwijd hebben 200 duizend mensen zich opgegeven als kandidaat. En dan te bedenken dat Mars One er vanuit gaat, dat de eerste trip een enkele reis zal zijn.

Vraag je mensen of ze een orgaan willen doneren na hun dood, krijg je allemaal beledigde geluiden. Maar vraag je, wie ál zijn organen wil opofferen voor een vlag op een andere planeet, dan staan ze ineens te dringen in de rij. Ik raad de Nierstichting aan om zo snel mogelijk een dependance op Mars op te zetten.

Waarom willen we eigenlijk naar Mars? Is Mars als locatie zo aantrekkelijk? Of willen we gewoon weg van de ellende op aarde? Ik moet ineens denken aan het tv-programma Ik vertrek. Een cameraploeg volgt elke week een nieuw echtpaar dat afscheid neemt van hun mislukte leven in Nederland. Ze dromen er van om in Zuid-Frankrijk een eigen bed and breakfast te beginnen.

Ik kan de voice-over al horen: “Mieke en Jack hadden zich flink verkeken op de hoeveelheid zand en kosmische straling in hun achtertuin. Gelukkig hebben ze geen last van onkruid.”

Ik weet niet wat we op Mars gaan doen zodra we er eenmaal zijn. In ieder geval zorgt het voor mooie televisie. Ik stel voor dat ook daar de regel geldt, dat de kolonisten elke week iemand weg mogen stemmen.

Eén ding lijkt vast te staan: ik ga de eerste mens op Mars meemaken. En dat verhaal ga ik tot in den treure aan mijn kleinkinderen vertellen. “Opa weet nog goed dat hij achter zijn computer zat en toen…” “Opa, niet weer dat Marsverhaal hè?” “Laat me nou uitpraten!
En zet je VR-bril af als ik met je praat!”

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.