Studenten oordelen vernietigend over universitaire masteropleidingen tot eerstegraads leraar. In de Keuzegids Masters zijn de scores van deze opleidingen opgehoogd om er nog enigszins chocola van te kunnen maken.
In de Keuzegids staat hoe opleidingen ten opzichte van elkaar scoren op aspecten als onderwijsprogramma, docenten, faciliteiten en organisatie. De opleidingen krijgen plusjes als ze bovengemiddeld scoren en minnetjes als ze eronder blijven.
Maar in de nieuwe Keuzegids Masters is één tabel aangepast: die over de universitaire lerarenopleidingen. “De lerarenmasters zijn kunstmatig opgewaardeerd, omdat – grof gezegd – de vergelijking tussen vijf en drie minnen niet erg zinvol is”, schrijft de redactie.
De Vrije Universiteit en de Universiteit Utrecht onderscheiden zich met een “goed docententeam en een prima organisatie”, aldus de gids. “De studenten in Leiden en Groningen zijn al stukken kritischer, maar in Nijmegen en Amsterdam klagen ze echt steen en been. Met name de kritiek op het studieprogramma valt op.”
Bij de talen lopen de scores het verst uiteen. Waar de VU op een schaal van honderd punten 72 scoort, komt de UvA niet verder dan 33. “Weet waar je aan begint als je een universitaire lerarenopleiding wilt doen”, waarschuwt de redactie. “Het wetenschappelijk niveau is ver te zoeken en op veel plekken zijn je voorgangers ook bepaald niet tevreden over het programma.”
Ook de eerstegraads lerarenopleidingen in het hbo krijgen kritiek, al hoefde de tabel daar niet aangepast te worden. “Hoewel de studie in zijn aard praktisch zou moeten zijn, vinden de studenten de loopbaanvoorbereiding bijna overal (flink) onder de maat.”
Het kan per opleiding verkeren: de Noordelijke Hogeschool Leeuwarden krijgt een plusje voor de lerarenmasters in de exacte vakken, maar twee minnetjes in de talen. Fontys krijgt een plus voor de maatschappijvakken, maar een min voor de talen. De hbo-masteropleidingen voor leraren in een taal blijven allemaal onder het landelijke gemiddelde.
Steven Puylaert (20, derdejaars civiel) en Joris Korbee (22, derdejaars bouwkunde) kunnen de opmerking dat ‘het niet kan’ wel hebben. “Het kan niet in de zin dat het verschrikkelijk is”, zegt Korbee, net als Puylaert bestuurder en speler van Abracadabaret. Voor de vereniging, die vandaag en morgen het Floratheater bespeelt met ‘Morgen was het gisteren’, zal optreden sinds die fatale zaterdagavond van eind januari altijd anders blijven. Toen kostte een ongeluk met een vlot tijdens een verenigingsweekeinde het leven aan Marc Diejie, 22 jaar en student werktuigbouwkunde.
“Aan de andere kant”, vult Puylaert aan, “wilden we doorgaan. Dat zou Marc ook gewild hebben.”
Stilstaan hebben ze na die gitzwarte zaterdag in Capelle aan den IJssel veel gedaan. Meteen de dag erna met slachtofferhulp bij Sint Jansbrug, waarvan Abracadabaret een ondervereniging is. De woensdag erop tijdens de wekelijkse oefenavond. “Gepraat over Marc. Ook gelachen. Om wat hij was, om wie Marc was”, aldus Korbee.
Het werkte helend, net als de weken die volgden. “In die periode hebben we veel gepraat over Marc, zijn humor, wat voor leuke jongen hij was. En we hebben rustiger dan normaal toegewerkt naar het optreden.”
Het optreden zelf was ook een verwerking. De inhoud bleef zoals die tijdens het weekeinde was bedacht. “De show was al grotendeels klaar vóór het ongeluk op zaterdagavond”, aldus Korbee. “Bij zo’n weekeinde is er op zaterdagochtend een brainstorm en improviseren we. ‘s Avonds krijgen de spelers commentaar.” Marc had daaraan bijgedragen met opmerkingen en suggesties. “Tijdens het optreden herinner je je dat”, merkte Puylaert.
Het gebeurde heeft de spelers versterkt. “We hebben wel gedacht om deze show voor Marc te maken, maar dat hebben we niet gedaan. Marc speelt natuurlijk nog in ieders hoofd, maar we hebben het goed verwerkt”, vinden ze.
Het wordt dus ouderwets lachen, gieren, brullen, beloven Puylaert en Korbee. Abracadabaret heeft veel opgestoken van de masterclass die ze wonnen en die werd gegeven door twee topregisseuses die werkten met Dolf Jansen en Brigitte Kaandorp. “Wij treden op met acht mensen, met subtiele en grove humor, triest en plat, actueel en tijdloos. Een achtbaan van stukjes waar je doorheen geslingerd wordt.”
En als straks het slotapplaus klinkt, klapt er dan hoog boven het toneel een engel mee? “Marcs ouders komen kijken. Marc denk ik ook”, vermoedt Korbee. “En als hij niet kan”, valt Puylaert in, “dan sturen we hem wel een dvd.”
‘Morgen was het gisteren’, 19 en 20 mei 20.00 uur, Floratheater, Verwersdijk 61, Delft.
Comments are closed.