Customize Consent Preferences

We use cookies to help you navigate efficiently and perform certain functions. You will find detailed information about all cookies under each consent category below.

The cookies that are categorized as "Necessary" are stored on your browser as they are essential for enabling the basic functionalities of the site. ... 

Always Active

Necessary cookies are required to enable the basic features of this site, such as providing secure log-in or adjusting your consent preferences. These cookies do not store any personally identifiable data.

No cookies to display.

Functional cookies help perform certain functionalities like sharing the content of the website on social media platforms, collecting feedback, and other third-party features.

No cookies to display.

Analytical cookies are used to understand how visitors interact with the website. These cookies help provide information on metrics such as the number of visitors, bounce rate, traffic source, etc.

No cookies to display.

Performance cookies are used to understand and analyze the key performance indexes of the website which helps in delivering a better user experience for the visitors.

No cookies to display.

Advertisement cookies are used to provide visitors with customized advertisements based on the pages you visited previously and to analyze the effectiveness of the ad campaigns.

No cookies to display.

Opinion

InHolland- verleiding

Studenten demonstreren tegen de voorgenomen bezuinigingen in het hoger onderwijs. En terecht. Want de bezuiniging is te lomp en zet de kwaliteit van het onderwijs serieus onder druk.

Ten eerste zal het schoolser worden, want universiteiten worden harder dan nu afgerekend op langstudeerders. Dat willen wij, docenten, niet. Dus helpen we een handje met de planning van de studenten. En als dat nog niet lukt, nemen we ze aan de leiband. Weg zelfstandigheid. Maar serieuzer is de tweede consequentie: de InHolland-verleiding zal steeds groter worden: het goedkeuren van ondermaatse leerprestaties. ‘Ach nee, dat gebeurt ons niet. Wij hebben onze academische maatstaven en daar gaan wij nooit onder zitten’, zeggen docenten misschien. ‘De wetenschappelijke criteria zitten ons in de genen.’ Maar is dat zo? 
Stel. Een student, die volgens het nieuwe bezuinigingsvoorstel haar eigen master moet betalen, komt bij een docent. Ze doet haar best. Ze werkt hard. Ze heeft alle vakken binnen, behalve dat vak van jou. Nog een extra herkansing dan. En een mondeling. Eigenlijk is het tentamenresultaat nog steeds van onvoldoende kwaliteit. Maar ja. De vakgroep wordt keihard afgerekend als ze er te lang over doet. En het kost haar ook weer drieduizend euro. Voor dat ene vak. Vooruit dan maar, ik geef je een 6-. Voor deze keer. Is dit scenario echt zo ondenkbaar?
Prima dat er financiële prikkels zijn, maar kunnen die minder eenduidig op de InHolland-verleiding spelen, en kan er een andere prikkel worden ingebouwd die onderwijskwaliteit beloont? En zijn er ook prikkels die onderwijsprestaties op de lange termijn borgen?
Wat overigens wel goed is aan de bezuiniging is dat studenten niet langer vanzelfsprekend studiefinanciering krijgen. Dat is subsidie van de staat aan mensen die, dankzij hun genoten onderwijs, het later goed gaan doen op de arbeidsmarkt. Als die onderwijsinvestering zich inderdaad uitbetaalt in een vette baan, is een lening rechtvaardiger dan een gift. De lening betalen ze, naar rato van hun salaris, over een lange periode terug.
Als we snel diploma’s willen, is het een prima bezuiniging. Als we een investering in de kenniseconomie willen, is het een armoedig voorstel. 

Vorige week voorspelde het Hoger Onderwijs Persbureau dat de technische universiteiten miljoenen verlies zouden lijden door de omstreden overheveling naar NWO.

De bijdrage van de TU’s was een stuk hoger dan zij aan beurzen zouden kunnen terugverdienen. De Universiteit Utrecht en de Universiteit van Amsterdam maakten juist enkele miljoenen winst op de herverdeling.

Hoe verklaart de minister dat de technische universiteiten relatief minder terugverdienen via de Vernieuwingsimpuls dan de andere universiteiten, zoals de Universiteit van Amsterdam en Universiteit Utrecht?

Ligt dat misschien aan de manier waarop de Vernieuwingsimpuls uitpakt voor diverse vakgebieden, de aard van het technische onderzoek, de kwaliteit van het onderzoek of de aandacht voor valorisatie? Daar willen CDA en SP graag antwoord op.

En dan volgt de politieke vraag: ziet Plasterk aanleiding tot aanpassing van de verdelingscriteria van de Vernieuwingsimpuls of tot andere aanvullende maatregelen voor de technische universiteiten?

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.