Hij doet ‘t

Dat gebeurt op initiatief van de Nederlandse Stichting voor Vluchtelingstudenten (UAF) en de Amerikaanse organisatie Scholars at Risk. Ook de meeste andere Nederlandse universiteiten doen mee. Het gaat om een pilotproject van drie jaar. UAF rekent erop dat elk jaar tien plaatsen nodig zijn.

De vervolgde wetenschappers krijgen een aanstelling van gemiddeld een jaar. De werkplek wordt deels gesponsord door fondsen als het Europees Vluchtelingenfonds en deels door de universiteiten zelf.

De selectie van de wetenschappers wordt gedaan door Scholars at Risk, die in de Verenigde Staten al tien jaar vervolgde wetenschappers ondersteunt. De ervaring leert dat de helft van de uitgenodigde onderzoekers na de afgesproken periode kan terugkeren. Als de situatie in het land van herkomst niet verbetert, zoekt UAF mee naar een andere oplossing.

UAF steunt ruim 2500 hoger opgeleide vluchtelingen en asielzoekers bij hun studie en het vinden van een passende baan. Daarnaast behartigt het UAF de belangen van deze groep.

UAF-voorzitter Ruud Lubbers noemde het eerder een ‘ereplicht’ om vervolgde academici te ondersteunen. “Hoogopgeleiden worden vaker vervolgd dan anderen. Ze nemen minder snel een blad voor de mond en zijn daardoor bedreigend voor dictaturen.”

Energy Plant

Energy Plant

Energy Plant

Berend Jan Kleute, TU student en projectleider van de Energy Plant, stuurde een foto van de spuitende windmolen in werking.

Het is een dun straaltje, maar als je goed kijkt boven het kortste steeltje zie je een fonteintje dat schuin omhoog spuit.

De Energy Plant, een initiatief van de Energy Club, had aanvankelijk een probleem met een V-snaar die te veel wrijving gaf. Dat probleem is nu verholpen.

Voor de leden van de Energy Club symboliseert de hydraulische windmolen een nieuw concept van windenergie, waarbij elektriciteit niet in de molen wordt opgewekt maar door een hydraulische turbine die door een aantal windmolens parallel gevoed kan worden.