Havenslib en Cuba libres

Het was de slagroom op de taart van het multidisciplinaire project van Lenderings masterstudie. Maar eerst moesten wat puzzelstukjes samenkomen. Want hoe regel je een stage in zo’n land? “Via mijn vader. Hij kent het havenbedrijf en kende mijn belangstelling voor het Caribisch gebied. Ik ben opgegroeid op Curaçao. En ik wilde naar een Spaanstalig land om mijn Spaans te verbeteren.”

De Cubaanse havenautoriteit kreeg vervolgens een simpele vraag. “Is er een probleem waar geen geld voor is en toch opgelost moet worden?” Dat was er: de dichtslibbende haven bij Batabano, vijftig kilometer van Havana.

Met zijn collega’s verbleef Lendering van april tot juni in Havana. Batabano bezochten ze één keer. “APN, de nationale havenautoriteit, had alle informatie in Havana. En we werden ondergebracht op de universiteit.”

“De haven slibt dicht door zand, koraal en ander sediment dat langs de kust stroomt. Sinds 1964 baggeren ze elke vier jaar. Eigenlijk moet het elke twee jaar, maar ze rekken het door sediment weg te blazen”, legt Lendering uit. “We hebben allerlei oplossingen bekeken, zoals een zandvanger vóór de haven en een continu pompsysteem dat sediment bij de bovenstroomse zijde afvangt en benedenstrooms neerlegt. En allerlei combinaties.” Vanwege de kosten kwamen de studenten uit op het verlengen van het bovenstroomse havenhoofd en het vrijwel afsluiten van de havenbaai aan de zeekant met een golfbreker.

Intussen laafden ze zich aan Cuba. “We zaten in een casa particolar, een hostel met ontbijt – fruit en exotische dingen – en avondeten. Naar het werk gingen we met de bus. Die zijn overvol. Ik hing een keer met mijn tenen en mijn handen aan de deurranden. Bij het sluiten van de deur werd ik zo de bus in gedrukt. We probeerden als Cubanen te leven, bijvoorbeeld in de taxi niet het toeristentarief betalen. Je moet instappen, niet vragen wat het kost, alleen zeggen waar je heen wilt. Dan betaal je in peso’s omgerekend vijftig cent, anders zeker vijf dollar.”

Met de cultuur kwam het ook goed. “Elk weekend probeerden we naar het platteland te gaan. We zijn naar een tabaksplantage geweest. De eigenares demonstreerde hoe je sigaren rolt. We kregen koffie van verse bonen, hebben er sigaren gerookt en ook gekocht.”

De houding van de Cubanen was allerminst vijandig. “Zij kijken anders dan hun regering. De Verenigde Staten boycotten Cuba, niet andersom. Alles uit de VS is welkom. Kapitalisten zijn welkom. De mensen waren vriendelijk en dankbaar als je vertelde wat je deed. Maar het land begrijpen is lastig.”

Leerzaam was het wel. “Met beperkte middelen, maar goede kennis kun je een goed project neerzetten. En je leert relativeren. Wíj hebben het materieel gezien beter, zíj zijn opgewekter en rijk aan cultuur. Een fijn land, al miste ik kleding- en elektronicawinkels. En een Mac.”

De concurrentie voor het door BNN uitgezonden programma was hevig. Op Nederland 1 keken bijna 2,5 miljoen mensen naar Spoorloos. Op RTL4 was Crime Scene Investigation bezig (987 duizend kijker) en op RTL7 Voetbal International (490 duizend kijkers).

Assessor
Hanna Verboom speelt in Feuten de assessor van de groencommissie. Tegelijkertijd was ze op Net5 te zien in De Co-assistent. Die serie trok vierhonderdduizend kijkers en had een marktaandeel van 5,9 procent.

Twitter
Volgens sommige twitteraars is de serie ‘niet realistisch’. Anderen vinden hem wel goed, of willen in ieder geval de volgende aflevering zien. Sommige kijkers vinden het zielig dat het varkentje doodgestoken wordt. Iemand anders kon de hele nacht niet slapen omdat ze de serie zo eng vond.

Lullo’s
In NRC Handelsblad voorspelden zeven voorzitters van Nederlandse studentencorpora dat de serie onder hun leden goed bekeken zal worden, zoals dat ook met de Lullo’s van Jiskefet het geval was.

Vanavond komen de corpora op hun websites met een officiële reactie op de serie, laat het Delftsch Studenten Corps weten.