Uit een onderzoek van de Landelijke Kamer van Verenigingen blijkt dat de eettafels van veel studentenverenigingen last hebben van een dalend aantal eters.
De eettafels zoeken de oorzaken in de teruglopende studentenaantallen en denken dat studenten meer voor zichzelf koken.
Verschillende eettafels hebben hun deuren al moeten sluiten en zijn niet langer openbaar. Volgens Sofie Drijver, oud-bestuurslid van Virgiel en lid van de landelijke eettafelcommissie, is er sprake van een trend. ,,Enerzijds komen er minder studenten aan de universiteit, anderzijds koken ook jongens meer zelf. Bovendien vinden studenten het leuker om zelf uit te kiezen wat ze eten. Dat is een stukje individualisme.”
Drijver vindt dit een verarming van het sociale leven van de student. ,,Met z’n allen bij de eettafel eten is een sociaal gebeuren. Er zijn weinig studentenkamers zo groot dat je er met een grote groep kunt eten. Het is gewoon gezellig.”
De commissie zocht niet in eerste instantie naar de oorzaken van de problemen. Drijver: ,,We hebben een enquête gehouden om meer te weten te komen over de structuur van eettafels. Wat gaat er goed, wat gaat er fout? Er blijken allerlei soorten eettafels te bestaan. Wij hebben ze in vier categoriën ingedeeld: grote, kleine, open en besloten. Dan blijkt bijvoorbeeld dat kleine verenigingen veel meer kunnen variëren, maar ook minder plannen. Soms is het gewoon niet bekend wat er die avond gekookt wordt. De eettafel van Virgiel bijvoorbeeld streeft naar goedkoop.”
Uit het rapport blijkt een verschil in professionaliteit. Veel grote verenigingen hebben één of zelfs meerdere koks in dienst, terwijl bij kleine verenigingen kookcommissies vaak de overhand hebben.
Een probleem blijft de hygiëne van de keukens. De Keuringsdienst van Waren is streng, zo blijkt uit het rapport. De keukens zijn niet allemaal even makkelijk schoon te houden, omdat het bij sociëteiten vaak oude en voor gaarkeukens weinig geschikte gebouwen betreft.
Drijver vindt dat voordelen van een eettafel de organisatorische problemen overschaduwen. ,,Belangrijk aan veel eettafels is dat ze aansluiten bij de mentaliteit van een vereniging. Zowel bij de Koornbeurs als Virgiel ga je naar de eettafel omdat het gewoon gezellig is. Hier op Virgiel is het fenomeen vroege borrel heel typisch verbonden met mensen die naar de eettafel komen. Het rapport moet ervoor zorgen dat verschillende eettafels met dezelfde problemen elkaar vinden, om zichzelf zo goed mogelijk in stand te kunnen houden.” (P.R.)
Uit een onderzoek van de Landelijke Kamer van Verenigingen blijkt dat de eettafels van veel studentenverenigingen last hebben van een dalend aantal eters. De eettafels zoeken de oorzaken in de teruglopende studentenaantallen en denken dat studenten meer voor zichzelf koken.
Verschillende eettafels hebben hun deuren al moeten sluiten en zijn niet langer openbaar. Volgens Sofie Drijver, oud-bestuurslid van Virgiel en lid van de landelijke eettafelcommissie, is er sprake van een trend. ,,Enerzijds komen er minder studenten aan de universiteit, anderzijds koken ook jongens meer zelf. Bovendien vinden studenten het leuker om zelf uit te kiezen wat ze eten. Dat is een stukje individualisme.”
Drijver vindt dit een verarming van het sociale leven van de student. ,,Met z’n allen bij de eettafel eten is een sociaal gebeuren. Er zijn weinig studentenkamers zo groot dat je er met een grote groep kunt eten. Het is gewoon gezellig.”
De commissie zocht niet in eerste instantie naar de oorzaken van de problemen. Drijver: ,,We hebben een enquête gehouden om meer te weten te komen over de structuur van eettafels. Wat gaat er goed, wat gaat er fout? Er blijken allerlei soorten eettafels te bestaan. Wij hebben ze in vier categoriën ingedeeld: grote, kleine, open en besloten. Dan blijkt bijvoorbeeld dat kleine verenigingen veel meer kunnen variëren, maar ook minder plannen. Soms is het gewoon niet bekend wat er die avond gekookt wordt. De eettafel van Virgiel bijvoorbeeld streeft naar goedkoop.”
Uit het rapport blijkt een verschil in professionaliteit. Veel grote verenigingen hebben één of zelfs meerdere koks in dienst, terwijl bij kleine verenigingen kookcommissies vaak de overhand hebben.
Een probleem blijft de hygiëne van de keukens. De Keuringsdienst van Waren is streng, zo blijkt uit het rapport. De keukens zijn niet allemaal even makkelijk schoon te houden, omdat het bij sociëteiten vaak oude en voor gaarkeukens weinig geschikte gebouwen betreft.
Drijver vindt dat voordelen van een eettafel de organisatorische problemen overschaduwen. ,,Belangrijk aan veel eettafels is dat ze aansluiten bij de mentaliteit van een vereniging. Zowel bij de Koornbeurs als Virgiel ga je naar de eettafel omdat het gewoon gezellig is. Hier op Virgiel is het fenomeen vroege borrel heel typisch verbonden met mensen die naar de eettafel komen. Het rapport moet ervoor zorgen dat verschillende eettafels met dezelfde problemen elkaar vinden, om zichzelf zo goed mogelijk in stand te kunnen houden.” (P.R.)
Comments are closed.