Van de premature baby’s die vóór 32 weken zwangerschap geboren worden, ontwikkelt gemiddeld twintig procent een infectie. Ongeveer een kwart daarvan met dodelijke afloop. Als het aan ingenieur Anna Mank ligt, kan dat aantal in de toekomst drastisch omlaag.
- Onderwerp: ‘Predicting sepsis on the Neonatal Intensive Care Unit’
- Eindcijfer: 8
Bijna geen plek waar techniek zo hard nodig is, als in de neonatologie. Tenminste, dat is wat haar afstudeerbegeleider Anna Mank (25) vertelde toen ze begon aan haar afstuderen bij de faculteit 3mE. “Ik wilde dolgraag iets doen op het snijvlak tussen de medische wereld en techniek”, zegt ze. “Maar eenmaal in het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam zag ik pas echt hoe heftig deze wereld is. Die baby’s zijn zó klein; de patiëntjes in mijn onderzoeksgroep wogen minder dan anderhalve kilo bij de geboorte. Zij zijn zo ontzettend fragiel… Toen hoorde ik hóeveel van hen infecties oplopen, met vaak ernstige gevolgen.”
Haar eerste instinct: de hygiëne moet beter. “Alleen: dat is niet voldoende. Wanneer je infecties in een veel vroeger stadium kunt vaststellen dan nu gebeurt, kun je eerder behandelen. En daarmee soms een ernstig verloop voorkomen.”
Artsen en verpleegkundigen baseren hun vermoedens van een infectie nu meestal op een aantal – vaak wisselende – fysieke kenmerken, zoals hartslag, ademhaling, bloeddruk en koorts. Op dat moment is de infectie vaak al in een gevorderd stadium. Mank ontwierp een model dat eerder voorspelt wanneer zich een infectie ontwikkelt, op basis van veranderingen in die fysieke kenmerken in combinatie met méér factoren. Een verandering in de variatie van het hartslaginterval bijvoorbeeld, een kortdurende lage hartslag, de zwangerschapsduur en een verhoogd aantal specifieke eiwitten in het bloed. Ook het geboortegewicht en geslacht nam ze mee in haar berekeningen, want hoe lichter het patiëntje, hoe groter de kans op sepsis, ontdekte ze. Ook hebben jongens een grotere kans op infectie dan meisjes.
Van de zestig baby’s die ze onderzocht, liepen er achttien een infectie op, tijdens het halfjaar dat Mank rondliep in het ziekenhuis. “Dat zijn natuurlijk enorme aantallen. Een bloedtest om een infectie vast te stellen, geeft pas na vier dagen een uitslag. Mijn methode geeft al een uitslag op het moment dat het bloed wordt geprikt. Dat is vier dagen winst in de behandeling.”
De vlag kan nog niet uit, want helemaal sluitend is haar methode nog niet. “Hij voorspelde lang niet alle infectiegevallen juist. Er is meer onderzoek nodig. Maar het Sophia Kinderziekenhuis is enthousiast; hopelijk gaat er binnenkort een nieuwe afstudeerder mee verder.”
Comments are closed.