Wie tijdens de een of andere platte actiefilm geïnteresseerd is geraakt in de persoon van Leonardo da Vinci, kan die belangstelling bevredigen met ‘Leonardo’s machines’, een heerlijk plaatjesboek.
Zelfs bij de erotische strips van Milo Manara slaagt een Italiaanse inleider er doorgaans nog in om een in superlatieven gedrenkt voorwoord te schrijven. Dus op de eerste pagina’s van ‘Leonardo’s machines’ vliegen de ronkende bijvoeglijke naamwoorden je om de oren. Geheel onterecht is dat niet. Het is namelijk een prachtig boek, dat het vooral moet hebben van gedetailleerde computergraphics.
Leonardo da Vinci was, als bekend, een alleskunner die niet onverdienstelijk schilderde en talloze machines bedacht om mee te vliegen, te schieten of te varen. Veel van die machines zijn in de loop der eeuwen met wisselend succes nagebouwd, maar die pogingen vergrootten vooral bij de bouwers het inzicht in Leonardo’s vernuft.
Twee kunstenaars met een Leonardo-tic, Mario Taddei en Edoardo Zanon, besloten het eens anders aan te pakken. Zij bouwden verschillende apparaten na in de computer. Dat geeft ongekende extra mogelijkheden, zoals exploded views, die de onderdelen los van elkaar tonen. Dat geeft pas echt inzicht.
Leonardo ontwierp zijn machines ruwweg voor twee doelen: oorlog en theater. Tot de eerste behoort onder meer een tank, die eruit ziet als een omgekeerde wok, maar dan van hout. Een cirkel van kanonnen moest vijanden op afstand houden, terwijl acht man met een krukas het ding over het slagveld zou bewegen . een vanwege het gewicht van de constructie volstrekt onmogelijke taak. Een variant hierop is een kanonneerboot, waarvan je je kunt afvragen of hij zou zijn blijven drijven. Maar de exploded view over twee pagina’s van dit gigantische apparaat behoort tot de hoogtepunten van ‘Leonardo’s machines’.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de machines voor het theater veel interessanter waren dan al die varianten op schiettuig. De potentaten van Italië hadden, als ze niet met elkaar in oorlog waren, namelijk veel over voor spectaculaire producties. Zo ontwierp Da Vinci een ingenieus bewegend decor voor het stuk ‘Orpheus’, zodat het lieflijke landschap halverwege de voorstelling op spectaculaire wijze plaats kon maken voor de hel.
Ook enkele van Leonardo’s bekendere ontwerpen zijn vermoedelijk door het theater geïnspireerd. Wat zou er immers mooier zijn dan een engel daadwerkelijk vliegend op het toneel te hebben? Het grote verschil tussen Leonardo en andere ingenieurs van zijn tijd was dat hij op een gegeven moment het vliegen zelf als doel ging zien. Zo kwam hij op de beroemde luchtschroef, waar een toneelengel weinig mee gekund zou hebben.
De twee kunstenaars en tekstschrijver Domenica Laurenza hebben alles uit de kast getrokken om Leonardo’s gedachtespinsels zo helder mogelijk naar voren te brengen. Het is echter Da Vinci’s mechanische vernuft dat de show steelt. Zo bombastisch als de inleiding is, zo zakelijk is de begeleidende tekst bij de illustraties.
Mario Taddei, Edoardo Zanon en Domenica Laurenza, ‘Leonardo’s machines; Da Vinci’s inventions revealed’. David&Charles, 240 pagina’s, 27 euro.
Kunstenaars Mario Taddei en Edoardo Zanon bouwden verschillende apparaten na in de computer. Dat geeft ongekende extra mogelijkheden, zoals exploded views, die de onderdelen los van elkaar tonen. Dat geeft pas echt inzicht. (Foto: ‘Leonardo’s Machines’)
Zelfs bij de erotische strips van Milo Manara slaagt een Italiaanse inleider er doorgaans nog in om een in superlatieven gedrenkt voorwoord te schrijven. Dus op de eerste pagina’s van ‘Leonardo’s machines’ vliegen de ronkende bijvoeglijke naamwoorden je om de oren. Geheel onterecht is dat niet. Het is namelijk een prachtig boek, dat het vooral moet hebben van gedetailleerde computergraphics.
Leonardo da Vinci was, als bekend, een alleskunner die niet onverdienstelijk schilderde en talloze machines bedacht om mee te vliegen, te schieten of te varen. Veel van die machines zijn in de loop der eeuwen met wisselend succes nagebouwd, maar die pogingen vergrootten vooral bij de bouwers het inzicht in Leonardo’s vernuft.
Twee kunstenaars met een Leonardo-tic, Mario Taddei en Edoardo Zanon, besloten het eens anders aan te pakken. Zij bouwden verschillende apparaten na in de computer. Dat geeft ongekende extra mogelijkheden, zoals exploded views, die de onderdelen los van elkaar tonen. Dat geeft pas echt inzicht.
Leonardo ontwierp zijn machines ruwweg voor twee doelen: oorlog en theater. Tot de eerste behoort onder meer een tank, die eruit ziet als een omgekeerde wok, maar dan van hout. Een cirkel van kanonnen moest vijanden op afstand houden, terwijl acht man met een krukas het ding over het slagveld zou bewegen . een vanwege het gewicht van de constructie volstrekt onmogelijke taak. Een variant hierop is een kanonneerboot, waarvan je je kunt afvragen of hij zou zijn blijven drijven. Maar de exploded view over twee pagina’s van dit gigantische apparaat behoort tot de hoogtepunten van ‘Leonardo’s machines’.
De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat de machines voor het theater veel interessanter waren dan al die varianten op schiettuig. De potentaten van Italië hadden, als ze niet met elkaar in oorlog waren, namelijk veel over voor spectaculaire producties. Zo ontwierp Da Vinci een ingenieus bewegend decor voor het stuk ‘Orpheus’, zodat het lieflijke landschap halverwege de voorstelling op spectaculaire wijze plaats kon maken voor de hel.
Ook enkele van Leonardo’s bekendere ontwerpen zijn vermoedelijk door het theater geïnspireerd. Wat zou er immers mooier zijn dan een engel daadwerkelijk vliegend op het toneel te hebben? Het grote verschil tussen Leonardo en andere ingenieurs van zijn tijd was dat hij op een gegeven moment het vliegen zelf als doel ging zien. Zo kwam hij op de beroemde luchtschroef, waar een toneelengel weinig mee gekund zou hebben.
De twee kunstenaars en tekstschrijver Domenica Laurenza hebben alles uit de kast getrokken om Leonardo’s gedachtespinsels zo helder mogelijk naar voren te brengen. Het is echter Da Vinci’s mechanische vernuft dat de show steelt. Zo bombastisch als de inleiding is, zo zakelijk is de begeleidende tekst bij de illustraties.
Mario Taddei, Edoardo Zanon en Domenica Laurenza, ‘Leonardo’s machines; Da Vinci’s inventions revealed’. David&Charles, 240 pagina’s, 27 euro.
Kunstenaars Mario Taddei en Edoardo Zanon bouwden verschillende apparaten na in de computer. Dat geeft ongekende extra mogelijkheden, zoals exploded views, die de onderdelen los van elkaar tonen. Dat geeft pas echt inzicht. (Foto: ‘Leonardo’s Machines’)
Comments are closed.