Prometheus is de ‘Centrale en Algemene Personeelsvereniging van de Technische Universiteit Delft’ en stelt zich ten doel ‘harmonische verhoudingen, resp. het sociale verkeer te bevorderen tussen de personeelsleden van de Technische Universiteit Delft.’ Prometheus ‘tracht dit doel te bereiken door het centraal organiseren van verenigingsevenementen op het gebied van algemene vorming, voorlichting, ontspanning en sport, die voor het personeel van de universiteit van gemeenschappelijk belang zijn’, aldus de statuten uit 1954.
(Foto: Sam Rentmeester)
Wat zouden die evenementen van gemeenschappelijk belang zijn? Vol verwachting klikte ik op de activiteitenagenda van de Prometheus website. Dat had ik beter niet kunnen doen, want ik opende een onwelriekende gierput van treurnis en ellende die ik doorgaans associeer met de lamzalige onderkant van de samenleving. De activiteitenagenda is gevuld met het kleinste gemene veelvoud van de nationale culturele wansmaak. Over smaak mag dan misschien niet te twisten zijn, over kwaliteit des te meer. Prometheus blijkt niet te onderscheiden van SBS6 in een slechte week.
Muzikaal mogen we genieten van Frans Bauer, Billy Elliot, 5 Seconds of Summer, de Edwin Everts Band, de Toppers, en Vrienden van Amstel Live. Uit de beerput van muzikale treurnis viel dit jaar verder niets meer op te dreggen, maar wellicht biedt het volgende seizoen nieuwe kansen. Misschien staan André Rieu en de 3JS dan op het programma! Ik begrijp best dat je geen bus kunt vullen met TU-medewerkers die naar een uitvoering van Rêves d’un Marco Polo van Claude Vivier willen, of naar een concert van Dweezil Zappa. Maar ergens tussen de bodem van de Marianentrog en de top van de Mount Everest is toch wel een niveau te vinden waarop iedereen zich een beetje comfortabel voelt? Een opera van Mozart of Puccini, een goed toneelstuk, een leuke cabaretvoorstelling, een fatsoenlijke chansonnier?
Prometheus organiseert ook diverse ‘activiteiten’ van een weerzinwekkend Viva/Libelle-gehalte. Zoals de Lente groenworkshop: “Maak tijdens uw lunchpauze dit leuke groenstuk voor het voorjaar dat zowel binnen als buiten kan staan”, of een reisje naar de Efteling. Er is opvallend veel aandacht voor het menselijk lichaam, met een gezichtsbehandeling en ontspannende hoofdmassage bij schoonheidsspecialiste Chantal (inclusief twee gratis spelfouten), een pedicure, een voetreflexmassage of hotstone-voetmassage, een knipbeurt bij de kapster, en een stoelmassage. Wat een malheur.
Boze tongen beweren dat de Prometheus zich uitsluitend richt op de smaak van werknemers in de lagere echelons van de TU Delft. Ik vrees echter dat het veel erger is, en dat de programmering van Prometheus ook naadloos aansluit bij de smaak van veel ud’s, uhd’s en hoogleraren. Want het niveau van de hoogst genoten opleiding is helaas geen betrouwbare indicatie voor de mate van culture beschaving. Zo ontdekte ik tot mijn grote schrik dat mijn (inmiddels gepensioneerde) huisarts verzot is op musicals. Musicals – het kán bijna niet erger. Iedere musical die in Nederland wordt opgevoerd, bezoekt hij wel drie keer. En die man heb ik mijn prostaat laten testen? Yikes!
Dap Hartmann is astronoom. Hij werkt als onderzoeker bij de faculteit Techniek, Bestuur en Management.
Comments are closed.