[Column] Afscheid

Een afscheid noemen ze weleens bitterzoet. Leuk feitje: bitterzoet is ook een klimplant uit de nachtschadefamilie. Er zitten sterk giftige stoffen in, maar de plant wordt ook voor medische toepassingen gebruikt. Als je op de stengel bijt, proef je eerst bitter, daarna zoet. Een overdosis leidt tot spraakverlies.

Eind dit jaar ga ik de TU Delft na vier jaar verlaten. Bij het schrijven van deze laatste column heb ik meer dan anders moeten zoeken naar de juiste woorden. Zal dat bitterzoete wel zijn.

Ik ga bij de Universiteit van Amsterdam aan de slag, ook als communicatieadviseur, bij de Vliegende Brigade (nee, dat heeft helaas niets met luchtvaart te maken). De Vliegende Brigade is een centrale afdeling die communicatieprofessionals ‘invliegt’ bij projecten om deze te voorzien van communicatie-expertise. Een toffe uitdaging waar ik ontzettend veel zin in heb.

Maar toch bitterzoet? In de afgelopen vier jaar heb ik nogal wat hoekjes van de TU Delft mogen zien, en daar ben ik dankbaar voor. Zo begon ik bij Civiele Techniek en Geowetenschappen, maakte ik een uitstapje naar de Universiteit Leiden, mocht ik me vervolgens verdiepen in het internationale beleid van de TU Delft en uiteindelijk vond ik mijn plek bij Luchtvaart- en Ruimtevaarttechniek. Leermomenten, frustraties en mijlpalen. Ja, ik voel me behoorlijk thuis hier. Maar niets is eeuwig behalve de verandering en bewegen is goed.

Als ik dan toch nog het podium heb, zeg ik het nog een keer voor de goede orde: bewegen is goed. Dat betekent niet dat we mogen vergeten te waarderen wat we hebben. Maar we moeten ons bewust zijn van waar we zijn, in welke box we ons nou eigenlijk bevinden en daar zo nu en dan (hoe comfortabel die box ook is) uitstappen. Dus een laatste advies voor mijn studentlezers: vergeet niet om over de grenzen van jouw studie, faculteit, land, verwachtingen te kijken. Een bitterzoet afscheid op zijn tijd hoort erbij. En dus: ciao!

Kim-Lan Jong Baw / Columnist