Onder de high-tech glaskap die de binnenplaats van het Prinsenhof overdekt borrelen IO-docenten en ex-studenten in afwachting van de volgende spreker.
De faculteit bestaat dertig jaar en dat wordt gevierd met het symposium ‘IO on the move‘. Midden in de zee van verlaten stoelen zitten twee meisjes van de organisatie eindelijk van hun thee te genieten, maar rust wordt ze niet gegund. Een hogergeplaatste komt met ferme stappen op ze af, badge trots op de borst. ,,Ik heb jullie nog heel even nodig. James heeft nog geen cadeautje. Het moet een boek van Cees Nooteboom zijn. Kunnen jullie even naar de winkel lopen?”
De James in kwestie is ‘de internationaal bekende en spraakmakende futuroloog’ James Woudhuysen, hoogleraar design-management in Leicester en hoofd van de afdeling forecasting bij Seymour Powell in Londen. Leest deze man wel Nederlands? Zijn achternaam geeft hoop. De meisjes draven weg, de dagvoorzitter maant iedereen weer te gaan zitten en houdt een inleiding. ,,Na afloop kunt u uw vragen stellen”, eindigt hij af, ,,in het Nederlands. Woudhuysen begrijpt het uitstekend, maar zal antwoorden in het Engels.”
De futuroloog neemt het woord. Over zijn kennis van de Nederlandse taal geeft hij meteen uitsluitsel. ,,Als u iets van mijn Nederlands af zou weten, zou u ook weten dat ik geen van uw vragen zou kunnen beantwoorden.” Arme meisjes. Ze zijn al onderweg.
De beamer wordt in werking gesteld: ,,Omdat ik weet dat ontwerpers alleen maar plaatjes willen zien.” Na enige citaten van Einstein en Goethe draait een futuristische pleepot over het scherm. ,,Hoe is een wc nog te verbeteren? Fecaliën zijn belangrijk, maar hygiëne nog meer. Japanse toiletten maken je achterste schoon, drogen je achterste en masseren je achterste zelfs, om redenen die tot de dag van vandaag niet zijn achterhaald.” Woudhuysens verbetering van de wc is iets meer low key. ,,We hebben een groter richtgebied voor mannen gemaakt. Dat is een verbetering waarvoor we ons niet hoeven te schamen.”
Het volgende problematische product dat aan een analyse wordt onderworpen is de bh. ,,Die veroorzaken veel problemen, omdat ze vaak niet passen. Jullie hebben in dit land niet alleen de langste mannen, maar er zijn hier ook ontwikkelingen in het vrouwelijk lichaam, die niet worden opgepikt in het productontwerp.” Een supergestileerde IO-bh wordt van alle kanten belicht in een computeranimatie. ,,Deze nieuwe design-bh’s voldoen aan alle eisen. Maar je moet ‘m nog steeds van achteren vastmaken. Dat is voor veel mannen waarschijnlijk een teleurstelling.”
Na de obligate vragen, in het Engels, blijken de twee meisjes inmiddels teruggekeerd. Het boek wordt toch nog overhandigd. ,,Dit is een klein cadeautje om uw Nederlands te verbeteren”, reageert de voorzitter ad rem. ,,En tot het gehoor zou ik willen zeggen: het is tijd voor een Neuteboom.”
Onder de high-tech glaskap die de binnenplaats van het Prinsenhof overdekt borrelen IO-docenten en ex-studenten in afwachting van de volgende spreker. De faculteit bestaat dertig jaar en dat wordt gevierd met het symposium ‘IO on the move‘. Midden in de zee van verlaten stoelen zitten twee meisjes van de organisatie eindelijk van hun thee te genieten, maar rust wordt ze niet gegund. Een hogergeplaatste komt met ferme stappen op ze af, badge trots op de borst. ,,Ik heb jullie nog heel even nodig. James heeft nog geen cadeautje. Het moet een boek van Cees Nooteboom zijn. Kunnen jullie even naar de winkel lopen?”
De James in kwestie is ‘de internationaal bekende en spraakmakende futuroloog’ James Woudhuysen, hoogleraar design-management in Leicester en hoofd van de afdeling forecasting bij Seymour Powell in Londen. Leest deze man wel Nederlands? Zijn achternaam geeft hoop. De meisjes draven weg, de dagvoorzitter maant iedereen weer te gaan zitten en houdt een inleiding. ,,Na afloop kunt u uw vragen stellen”, eindigt hij af, ,,in het Nederlands. Woudhuysen begrijpt het uitstekend, maar zal antwoorden in het Engels.”
De futuroloog neemt het woord. Over zijn kennis van de Nederlandse taal geeft hij meteen uitsluitsel. ,,Als u iets van mijn Nederlands af zou weten, zou u ook weten dat ik geen van uw vragen zou kunnen beantwoorden.” Arme meisjes. Ze zijn al onderweg.
De beamer wordt in werking gesteld: ,,Omdat ik weet dat ontwerpers alleen maar plaatjes willen zien.” Na enige citaten van Einstein en Goethe draait een futuristische pleepot over het scherm. ,,Hoe is een wc nog te verbeteren? Fecaliën zijn belangrijk, maar hygiëne nog meer. Japanse toiletten maken je achterste schoon, drogen je achterste en masseren je achterste zelfs, om redenen die tot de dag van vandaag niet zijn achterhaald.” Woudhuysens verbetering van de wc is iets meer low key. ,,We hebben een groter richtgebied voor mannen gemaakt. Dat is een verbetering waarvoor we ons niet hoeven te schamen.”
Het volgende problematische product dat aan een analyse wordt onderworpen is de bh. ,,Die veroorzaken veel problemen, omdat ze vaak niet passen. Jullie hebben in dit land niet alleen de langste mannen, maar er zijn hier ook ontwikkelingen in het vrouwelijk lichaam, die niet worden opgepikt in het productontwerp.” Een supergestileerde IO-bh wordt van alle kanten belicht in een computeranimatie. ,,Deze nieuwe design-bh’s voldoen aan alle eisen. Maar je moet ‘m nog steeds van achteren vastmaken. Dat is voor veel mannen waarschijnlijk een teleurstelling.”
Na de obligate vragen, in het Engels, blijken de twee meisjes inmiddels teruggekeerd. Het boek wordt toch nog overhandigd. ,,Dit is een klein cadeautje om uw Nederlands te verbeteren”, reageert de voorzitter ad rem. ,,En tot het gehoor zou ik willen zeggen: het is tijd voor een Neuteboom.”
Comments are closed.