Begin with the end in mind

Op basis van mijn antwoorden wordt een advies gemaakt voor een training. Deze vraag, de zwarte letters op het witte scherm, wekt bij mij vluchtgedrag op. Ik blader door een soort bijbel over persoonlijk leiderschap, geschreven door Stephen Covey. Een van zijn ‘regels’ luidt: ‘Begin with the end in mind.’ Geen idee dat ik dat zo fatalistisch moest gaan bekijken.

Ik dwaal verder af en maak een uitstapje naar de opening van het collegejaar. Daar schetste het college van bestuur ontwikkelingen voor de toekomst en roemde prestaties van het afgelopen jaar. André Kuipers deed daar een schepje bovenop met een inkijkje in zijn view from the top. Onder het motto ‘let’s embrace space’ volgde deze astronaut de voetsporen van Wubbo Ockels. De nalatenschap van Wubbo is een enorme impuls voor ondernemerschap en duurzaamheid. André brengt eenzelfde bevlogenheid ten tonele als het gaat om onze planeet. Hoewel zijn woorden geregeld worden overstemd door kuchsalvo’s, brengt hij de uitgeputte eerstejaars tot het puntje van hun stoel.

Aan het einde van de bijeenkomst krijgen de studenten een erecode in de hand gedrukt. Een leidraad voor hun academische jaren. Luthers credo zou zijn: geef individuen maximale vrijheid in alle aspecten van het leven en alles zal in orde komen. Als het niet goed komt, dan mag de wereld vergaan. Bij de TU Delft wordt die freedom to excell begrensd door een erecode, omdat eventuele misstappen en schandalen een te groot risico vormen om niet te beteugelen. Integriteitsbeleid vormt het bewustzijn. Met respect, eerlijkheid en nieuwsgierigheid als kernwaarden.

Zou dat aan het einde van de rit herinnerd worden? Zouden daar de mensen op mijn begrafenis over spreken: mijn prestaties? Mijn waarden? Hoe ik me verhield tot andere mensen? Komende maand sluit ik mijn traineeprogramma af. Ervaringen rijker, maar ook zeker nog vol met vragen, grootse dromen en ambities. Met deze afronding begint weer een nieuwe periode. Het einde is gelukkig nog niet in zicht.