‘Alles viel binnen de afspraken’

Reiskosten

De TU Delft vergoedt de kosten van dienstreizen op basis van de interne Regeling dienstreizen binnenland TU Delft 2006. Medewerkers die met hun eigen motorvoertuig een dienstreis maken, krijgen 19 cent per kilometer vergoed. Alleen met vooraf verleende toestemming van de werkgever krijgt een medewerker 28 cent per kilometer vergoed. De werknemer die met toestemming van de werkgever een dienstreis (mede) met een taxi maakt, komt voor vergoeding van de taxikosten in aanmerking. Reiskosten in het buitenland worden in het algemeen vergoed naar de laagste klasse.

• Waas gaat in september 2005 vijf dagen naar Boston. Zijn faculteit betaalt de business class arrangementsprijs van 4323 euro. Tussen zijn declaraties zitten ook vliegreizen via economy class. De TU laat hierover weten dat Waas met een buitenlandse handelsmissie meevloog en dat het gezelschap businessclass vloog.

• Met Waas is bij zijn aanstelling in 2004 door het toenmalige college van bestuur afgesproken dat hij een onkostenvergoeding voor zijn woonwerk-verkeer ontvangt van 19 cent per kilometer. Waar Waas in de beginjaren van zijn aanstelling nog 19 cent per kilometer aan woonwerk-verkeer en zakelijk verkeer declareert, begint hij in juli 2007 28 cent per kilometer in te vullen op formulieren met twee keuzemogelijkheden (19 of 28 cent). Dit doet hij tot en met april 2008. De universiteit corrigeert het bedrag naar 19 cent per kilometer. Deze correcties vinden niet plaats in januari, februari en april 2008. Waas declareert dan in totaal voor 776 euro meer. Vanaf mei 2008 vult hij het juiste bedrag van 19 cent per kilometer in, totdat de TU in 2011 overgaat op een nieuw declaratieformulier. Daarin kiest hij vervolgens weer de optie 28 cent per kilometer. Tot en met zijn declaratie september 2011 (verder gaat het dossier met declaraties dat Delta inzag niet) verrijdt Waas in 2011 21.595 declareerbare kilometers. Volgens de TU berust het invullen van 28 cent per kilometer op een misverstand. Waas kreeg 19 cent per kilometer.

Verblijfskosten

Bij het bepalen van de hoogte van de vergoeding van de verblijfskosten in het buitenland gaat de TU uit van de tarieflijst die voor werknemers van de overheid geldt. Vergoedingen wegens verblijfkosten bij dienstreizen in het binnenland zijn onder meer 69,75 euro voor logies en 17,34 euro voor een diner.

• Bij een dienstreis naar Boston van 30 september tot en met 3 oktober 2007 logeert Waas in een hotel van 425 dollar per nacht – omgerekend op dat moment: 310 euro – terwijl de overheid als maximumbedrag voor logieskosten bij een dienstreis in Boston een bedrag van 204 euro hanteert.

• In de nacht van 2 op 3 juni 2010 logeert Waas in Barcelona in een hotel van 167 euro, terwijl de overheid als maximumbedrag voor logieskosten aldaar 118 euro hanteert. Waas declareert de eindafrekening van dit hotel (inclusief drankjes en internet: 210 euro) op 21 september 2010 tweemaal: eenmaal op een formulier voor reiskosten bij buitenlandse reizen en op een ‘declaratie algemeen en betaalopdracht’. Op hetzelfde formulier declareert Waas een rekening van 245 euro voor een hotel in Rotterdam, waar hij na zijn overnachting een conferentie bezoekt. Zonder de extra kosten die Waas maakt, kost de kamer 205 euro.

De TU laat weten dat deze overnachting per vergissing tweemaal is gedeclareerd.

• Voor een bijeenkomst bij het Imperial College in Londen op 17 december 2010 overnacht Waas op 16 december 2010 één nacht in een viersterren hotel op Schiphol, waarvoor hij ter plekke 308 euro betaalt.

• Op 20 oktober 2009 declareert Waas 257,50 euro voor een overnachting in een hotel in Zürich. Op de rekening van het hotel staat echter in vet gedrukt dat dit bedrag in Zwitserse francs is. Het bedrag in euro’s staat eronder: 183,95. De TU corrigeert het bedrag op het formulier niet.

In een reactie meldt de TU dat het ‘een bekende fout is, die al is gecorrigeerd’.

• Van 25 juli 2008 tot en met 29 augustus 2008 gaat Waas op sabbatical in Boston. Onder een sabbatical leave verstaat de CAO Nederlandse Universiteiten ‘een langere verlofperiode, waarbinnen de werknemer algemeen of gericht aandacht besteedt aan de eigen employability’. Waas betaalt op 10 juni 2008 een bedrag van 13.333 euro voor de huur van een vakantiehuis op Cape Cod. Het huurcontract loopt van 15 juli tot en met 31 augustus 2008. Op 21 juli 2008 verstuurt Waas zowel een aanvraag voor een voorschot als een declaratie. Daarop staan in beide gevallen 2800 euro voor een huurauto (een Chevrolet Uplander Minivan voor 45 dagen), 5860 euro voor tickets Nederland – Boston en de 13.330 euro voor het huis. Kosten: bijna 23.000 euro. Op het transactieoverzicht van zijn bank staat gekrabbeld: ‘graag via Hans Krul’ (de toenmalige universiteitssecretaris, red.). Op 6 oktober declareert hij een diner in Amerika van 13 augustus van omgerekend 485 euro.

Volgens de TU is met Waas afgesproken dat hij ‘werkelijk gemaakte reis- en huisvestingskosten kon declareren voor zijn werkbezoek/sabbatical’. Het diner betrof volgens de universiteit een diner met vijf mensen van het MIT entrepreneurscentre.

Diners

• Kosten die Waas declareert onder de noemer ‘kennisvalorisatie’ betreffen zeer vaak diners. Zo declareert Waas op 10 juni 2005 een diner met een business manager voor 200,50 euro.

• Diners met relaties houdt Waas onder meer in luxueuze hotels en restaurants. Op 12 november 2007 declareert Waas een diner voor twee in Wassenaar ter waarde van 238,95. Een diner met een nieuwe hoogleraar declareert hij voor 288,05 euro, een bon ontbreekt bij de stukken waar Delta inzage in kreeg.

Waas’ vrouw

• Op 13 september 2005 declareert Waas voor 170,88 euro aan boeken die zijn vrouw via internet bestelt. Het betreft de titels: ‘Freakonomics’, ‘Triad Power’, ‘Three Billion New Capitalists’, ‘The World is Flat’, ‘The End of Poverty’, ‘China, Inc.’ en ‘Flat Tax, Fair Tax’. 

• Waas declareert jarenlang rekeningen op naam van zijn vrouw voor ADSL-abonnementen, computerreparaties, software licenties en back-ups. Zo ook een rekening met daarop driemaal 80 GB aan back-ups. In totaal declareert Waas voor bijna 10.500 euro aan computer-gerelateerde rekeningen op naam van zijn vrouw dan wel ‘mevrouw Waas’.

• Waas declareert voor 5451 euro aan taxiritten in Nederland. Op de facturen heeft de TU adresgegevens onleesbaar gemaakt, maar in vier gevallen is op de bon van de taxirit de naam van Waas’ vrouw te lezen als vervoerde persoon. Het betreft ritten ter waarde van 484 euro. In een reactie laat de TU weten dat het taxi’s voor Waas betrof die zijn vrouw heeft besteld: bij Dies en Hooglerarendiner reisde zijn echtgenote mee. Waas had volgens de TU vooraf toestemming om dienstreizen (mede) met een taxi te maken, zoals de regeling dienstreizen binnenland TU Delft als voorwaarde stelt. Volgens Van den Berg zijn er met andere decanen niet dergelijke afspraken gemaakt.



Afgesproken vergoeding

Bij zijn aanstelling in april 2004 kreeg Marco Waas van het toenmalige college van bestuur de schriftelijke toezegging dat hij jaarlijks voor twaalfduizend euro mocht declareren. Er werd niet in detail vastgelegd welke onkosten het betrof. “Onkosten die relevant zijn voor het uitoefenen van zijn functie”, zegt collegevoorzitter Dirk Jan van den Berg. Afgesproken werd dat kosten voor woon-werkverkeer er niet onder vielen. Waas declareerde daarvoor 26.593 euro. Wat er ook niet onder viel waren de ruim 22 duizend euro aan kosten voor telefonie en mobiel dataverkeer. Afgesproken is dat Waas vijftienduizend euro terugbetaalt. Waar dat bedrag op is gebaseerd? “Dat is een beslissing van Marco Waas”, zegt Van den Berg. 

Marco Waas heeft zijn functie op maandag 23 januari neergelegd. De ondernemingsraad schrijft: ‘Het bevreemdt de ondernemingsraad dat exorbitante uitgaven zoals onder andere genoemde sabbatical (vakantiehuis Cape Cod) en kosten welke door zijn vrouw zijn gemaakt door de bestuurder zijn goedgekeurd. Regels die gelden voor medewerkers gelden ook voor decanen. 

Dat blijkt uit een enquête onder ruim achthonderd Utrechtse studenten, uitgevoerd door de Stichting Onderwijs Evaluatie Rapport. Die studentenstichting doet onafhankelijk onderzoek naar de kwaliteit van het onderwijs van de Universiteit Utrecht.

Gebrekkige voorbereiding
Veel studenten (bijna veertig procent) geven toe dat ze hun tentamens soms niet halen door gebrekkige voorbereiding. Vooral mannen hebben daar last van. Dertig procent zegt de verkeerde studiekeuze te hebben gemaakt en daardoor nu vertraging te hebben opgelopen. Eén op de vijf noemt een bijbaan als oorzaak en ruim vijftien procent “wil genieten van het studentenleven”.

Een uitgebreid stuk hierover staat op de Utrechtse universitaire nieuwswebsite DUB.