We zien het al helemaal voor ons: op een zwoele zomeravond, deinend op het water, een heerlijke daghap verorberen. Op naar café de Pelicaan, op de Verwersdijk.
Uit betrouwbare bron weten we dat zij sinds kort een terrasboot voor de deur hebben liggen. Alleen jammer van het weer vandaag. Het is bewolkt en fris.
Op het bord voor de deur van het cafeetje lezen we dat we alleen op maandag en dinsdag keuze hebben uit twee daghappen. De rest van de week niet. Zes euro betaal je ervoor.
Binnen in café de Pelicaan is het al lekker druk. Er is gelukkig nog één tafeltje over. Het zijn alleen maar studenten die deze plek weten te vinden, behalve één man. Hij zit helemaal alleen bij het raam en ziet er niet meer uit als een student, maar wel als een frequente bezoeker van deze kroeg. Zou hij al jaren iedere avond daar wachten op zijn date? We durven het hem niet te vragen.
De Pelicaan lijkt nog het meest op een bruine kroeg versierd met . hoe kan het ook anders . her en der een pelikaan. Tegen de achterwand staat een houten kerkbankje. Het gegraveerde plaatje dat erop geschroefd is, vertelt dat het ooit cadeau is gekregen, maar waarschuwt niet voor een houten bilpartij bij langdurige bezetting. De menukaart van de Pelicaan is te vinden op een groot schoolbord en aan het plafond hangen twee enorme merkwaardige houtenbakken met kunstig gefiguurzaagde pelikanen. Bij navraag blijkt dat het een langlopend project is om luidsprekerboxen in te verwerken. Wij maar denken dat ze daar in de oorlog twee families onder lieten duiken.
We bestellen tweemaal de daghap. We hebben maar één keuze dat is rijst met currysaus en pangafilet en verse koriander, want de coq au vin is helaas op.
Terwijl we wachten op onze maaltijd, zien we buiten een huisgenoot in rokkostuum tegen het bord met de daghappen aanlopen: zeker te veel gedronken en dat al zo vroeg op de avond. Moet hij z’n date nog ophalen? Even kijken we naar de man hier in de zaak.
De bardame komt onze borden brengen: dat ziet er goed uit. Ook het eten valt in de smaak. Op ons bord een flinke timbaal van rijst, verse knapperige salade en een curry die op je lippen brandt – mijn neus begint er zelfs een beetje van te lopen. Alleen een beetje jammer van de maïs uit blik. Verder is het prima pittig, daar houden we wel van. Hier komen we zeker nog terug, als onze betrouwbare bron ons kan verzekeren dat het óók een zwoele zomeravond gaat worden. (MvdS)
Café de Pelicaan, Verwersdijk 47, Delft
Kosten, € 6,00 voor de daghap, alleen op maandag en dinsdag.
Serveerster: Lelijk eendje —->- Pikante pelikaan
Muziek: Hoofdschuddend — Om je neus bij af te vegen
Eindoordeel: Graatmager —–>- Vette vis
We zien het al helemaal voor ons: op een zwoele zomeravond, deinend op het water, een heerlijke daghap verorberen. Op naar café de Pelicaan, op de Verwersdijk. Uit betrouwbare bron weten we dat zij sinds kort een terrasboot voor de deur hebben liggen. Alleen jammer van het weer vandaag. Het is bewolkt en fris.
Op het bord voor de deur van het cafeetje lezen we dat we alleen op maandag en dinsdag keuze hebben uit twee daghappen. De rest van de week niet. Zes euro betaal je ervoor.
Binnen in café de Pelicaan is het al lekker druk. Er is gelukkig nog één tafeltje over. Het zijn alleen maar studenten die deze plek weten te vinden, behalve één man. Hij zit helemaal alleen bij het raam en ziet er niet meer uit als een student, maar wel als een frequente bezoeker van deze kroeg. Zou hij al jaren iedere avond daar wachten op zijn date? We durven het hem niet te vragen.
De Pelicaan lijkt nog het meest op een bruine kroeg versierd met . hoe kan het ook anders . her en der een pelikaan. Tegen de achterwand staat een houten kerkbankje. Het gegraveerde plaatje dat erop geschroefd is, vertelt dat het ooit cadeau is gekregen, maar waarschuwt niet voor een houten bilpartij bij langdurige bezetting. De menukaart van de Pelicaan is te vinden op een groot schoolbord en aan het plafond hangen twee enorme merkwaardige houtenbakken met kunstig gefiguurzaagde pelikanen. Bij navraag blijkt dat het een langlopend project is om luidsprekerboxen in te verwerken. Wij maar denken dat ze daar in de oorlog twee families onder lieten duiken.
We bestellen tweemaal de daghap. We hebben maar één keuze dat is rijst met currysaus en pangafilet en verse koriander, want de coq au vin is helaas op.
Terwijl we wachten op onze maaltijd, zien we buiten een huisgenoot in rokkostuum tegen het bord met de daghappen aanlopen: zeker te veel gedronken en dat al zo vroeg op de avond. Moet hij z’n date nog ophalen? Even kijken we naar de man hier in de zaak.
De bardame komt onze borden brengen: dat ziet er goed uit. Ook het eten valt in de smaak. Op ons bord een flinke timbaal van rijst, verse knapperige salade en een curry die op je lippen brandt – mijn neus begint er zelfs een beetje van te lopen. Alleen een beetje jammer van de maïs uit blik. Verder is het prima pittig, daar houden we wel van. Hier komen we zeker nog terug, als onze betrouwbare bron ons kan verzekeren dat het óók een zwoele zomeravond gaat worden. (MvdS)
Café de Pelicaan, Verwersdijk 47, Delft
Kosten, € 6,00 voor de daghap, alleen op maandag en dinsdag.
Serveerster: Lelijk eendje —->- Pikante pelikaan
Muziek: Hoofdschuddend — Om je neus bij af te vegen
Eindoordeel: Graatmager —–>- Vette vis
Comments are closed.