Faxen, mailen, bellen, schrijven. Er zijn mogelijkheden genoeg om een boodschap over te brengen, maar hoe ligt het energieverbruik van de diverse communicatiemiddelen? De twaio’s, tweejarige assistenten in opleiding, Chris Klok en Patrick van Rijckevorsel kregen een week om dat uit te zoeken.
De telefoon won en de fax hoeft van hen nog net niet verboden te worden.
,,Iedereen wordt maar aangemoedigd om te e-mailen, maar niemand had onderzocht hoe milieuvriendelijk dat werkelijk is”, zegt Klok over de reden van hun onderzoek.
De opvallende conclusie: een e-mail kost bijna evenveel energie als een geschreven brief. Bij een brief kost de productie van het papier (ook de envelop) de meeste energie. Bij een e-mail is de pc de grootste verbruiker. De twaio’s gingen bij hun vergelijking uit een half A-viertje tekst, dat de afstand Delft-Utrecht moet overbruggen. Op langere afstanden wordt een e-mail zuiniger, omdat het gebruikte netwerk gelijk blijft terwijl de brief een langer traject volgt.
Uit een staafgrafiek van het energieverbruik blijkt de tweede conclusie. De staaf van de fax steekt fier boven de anderen uit. Uitgaande van één faxje per dag (privésituatie) ligt het verbruik ruim zestien keer hoger dan bij een brief. De grote boosdoener is de standby-tijd. ,,De fax in dit lokaal wordt eens in de drie maanden gebruikt, maar de rest van de tijd staat-ie wel aan. Mensen moeten beter nadenken voor ze zo’n ding kopen”, meent Van Rijckevorsel. Een (kabel)telefoon kost alleen energie als er door gepraat wordt en is dan ook de onbetwiste ‘winnaar’ van de zuinigheidstest. Het verbruik is nagenoeg nihil.
De twaio’s rekenden het hele systeem door. Dat wil zeggen dat ze in het geval van de brief niet alleen het papier, maar ook het energieverbruik van de bezorgwagens meerekenden. Klok houdt grote vellen papier vast met daarop cartoonachtige tekeningen. Eerst een telefoon, inclusief snoertje, en de boodschap: ,,Dit is een telefoon.” Later volgen ingewikkeldere schema’s. Bijvoorbeeld die van de ‘slakkenpost’: brief, brievenbus, bestelwagen, kantoor, grote bestelwagen en een postbode die zich in het zweet fietst. ,,Zoals u ziet zijn we uitgegaan van een manpowered vehicle.”
Toch heeft het tweetal niet alle factoren meegewogen. Iemand vraagt of ze ook rekening hebben gehouden met de schadelijke werking van het plaksel op de postzegel. Er valt een stilte, maar dan geeft de twaio toch antwoord: ,,Nee, maar ik lik elke dag postzegels en heb nergens last van.”
,,Iedereen wordt maar aangemoedigd om te e-mailen, maar niemand had onderzocht hoe milieuvriendelijk dat werkelijk is”, zegt Klok over de reden van hun onderzoek.
De opvallende conclusie: een e-mail kost bijna evenveel energie als een geschreven brief. Bij een brief kost de productie van het papier (ook de envelop) de meeste energie. Bij een e-mail is de pc de grootste verbruiker. De twaio’s gingen bij hun vergelijking uit een half A-viertje tekst, dat de afstand Delft-Utrecht moet overbruggen. Op langere afstanden wordt een e-mail zuiniger, omdat het gebruikte netwerk gelijk blijft terwijl de brief een langer traject volgt.
Uit een staafgrafiek van het energieverbruik blijkt de tweede conclusie. De staaf van de fax steekt fier boven de anderen uit. Uitgaande van één faxje per dag (privésituatie) ligt het verbruik ruim zestien keer hoger dan bij een brief. De grote boosdoener is de standby-tijd. ,,De fax in dit lokaal wordt eens in de drie maanden gebruikt, maar de rest van de tijd staat-ie wel aan. Mensen moeten beter nadenken voor ze zo’n ding kopen”, meent Van Rijckevorsel. Een (kabel)telefoon kost alleen energie als er door gepraat wordt en is dan ook de onbetwiste ‘winnaar’ van de zuinigheidstest. Het verbruik is nagenoeg nihil.
De twaio’s rekenden het hele systeem door. Dat wil zeggen dat ze in het geval van de brief niet alleen het papier, maar ook het energieverbruik van de bezorgwagens meerekenden. Klok houdt grote vellen papier vast met daarop cartoonachtige tekeningen. Eerst een telefoon, inclusief snoertje, en de boodschap: ,,Dit is een telefoon.” Later volgen ingewikkeldere schema’s. Bijvoorbeeld die van de ‘slakkenpost’: brief, brievenbus, bestelwagen, kantoor, grote bestelwagen en een postbode die zich in het zweet fietst. ,,Zoals u ziet zijn we uitgegaan van een manpowered vehicle.”
Toch heeft het tweetal niet alle factoren meegewogen. Iemand vraagt of ze ook rekening hebben gehouden met de schadelijke werking van het plaksel op de postzegel. Er valt een stilte, maar dan geeft de twaio toch antwoord: ,,Nee, maar ik lik elke dag postzegels en heb nergens last van.”
Comments are closed.