Opinion

World Solar Challenge

Fantastisch dat de TU Delft voor de derde keer de World Solar Challenge heeft gewonnen en de concurrentie weer heeft verpletterd. Een fantastisch multidisciplinair team dat met sponsors en ondersteuners een prestatie van formaat heeft neergezet.

br />
Het is ook eigenlijk niet te geloven dat we vier jaar geleden, na veertien jaar World Solar Challenge (de eerste was in 1987), een keertje meedoen, meteen winnen en dat nog tweemaal erg overtuigend herhalen. Mede daarom is het goed dat de TU zegt: en dit was de laatste challenge voor ons. Misschien een domper voor betrokkenen, maar binnen de universitaire ‘industrie’ is dit een strategische en professionele beslissing. De TU zegt daarmee, dat het voor haar geen academische uitdaging meer is om bij de volgende World Solar Challenge haar schaarse middelen (kennis en geld) opnieuw in te zetten.

Maar wat nu? Er is binnen de TU door deze overwinningen een soort ‘momentum’ opgebouwd en het is zonde om dat verloren te laten gaan. Dat momentum is tenslotte ook een vorm van energie die schaars is en waar we voorzichtig mee om moeten gaan.

Om de strategische lijn voor de TU door te zetten is het misschien een idee de next generation Solar Challenge te initiëren. De superbus van Wubbo Ockels lijkt me vooralsnog iets te ver gaan voor een soortgelijke uitdaging met studententeams. Misschien iets met water? Een ‘World Solar Challenge on Water’ past in onze omgeving. Een ‘World Solar Challenge in the Air’ kan natuurlijk ook. Het gaat om het zoeken naar die nieuwe uitdaging voor wetenschap en student.

Frido Smulders, docent innovatiemanagement bij Industrieel Ontwerpen.

Fantastisch dat de TU Delft voor de derde keer de World Solar Challenge heeft gewonnen en de concurrentie weer heeft verpletterd. Een fantastisch multidisciplinair team dat met sponsors en ondersteuners een prestatie van formaat heeft neergezet.

Het is ook eigenlijk niet te geloven dat we vier jaar geleden, na veertien jaar World Solar Challenge (de eerste was in 1987), een keertje meedoen, meteen winnen en dat nog tweemaal erg overtuigend herhalen. Mede daarom is het goed dat de TU zegt: en dit was de laatste challenge voor ons. Misschien een domper voor betrokkenen, maar binnen de universitaire ‘industrie’ is dit een strategische en professionele beslissing. De TU zegt daarmee, dat het voor haar geen academische uitdaging meer is om bij de volgende World Solar Challenge haar schaarse middelen (kennis en geld) opnieuw in te zetten.

Maar wat nu? Er is binnen de TU door deze overwinningen een soort ‘momentum’ opgebouwd en het is zonde om dat verloren te laten gaan. Dat momentum is tenslotte ook een vorm van energie die schaars is en waar we voorzichtig mee om moeten gaan.

Om de strategische lijn voor de TU door te zetten is het misschien een idee de next generation Solar Challenge te initiëren. De superbus van Wubbo Ockels lijkt me vooralsnog iets te ver gaan voor een soortgelijke uitdaging met studententeams. Misschien iets met water? Een ‘World Solar Challenge on Water’ past in onze omgeving. Een ‘World Solar Challenge in the Air’ kan natuurlijk ook. Het gaat om het zoeken naar die nieuwe uitdaging voor wetenschap en student.

Frido Smulders, docent innovatiemanagement bij Industrieel Ontwerpen.

Editor Redactie

Do you have a question or comment about this article?

delta@tudelft.nl

Comments are closed.