De computer is weer een beetje meer vergroeid met de kamer waarin hij staat. Deze week promoveert IO’er ir. Ianus Keller op een speciale tafel voor ontwerpers, met een tafelblad waarop de grens tussen digitale bestanden en tastbare knipsels vervaagt.
Boeken, gele briefjes, foto’s, krabbeltjes, knipsels, websites. Een beetje ontwerper kan eigenlijk niet zonder. Nu weer schiet hij een foto op straat, dan weer scheurt hij een knipsel uit een tijdschrift, het volgende moment downloadt hij wat digitale plaatjes, of bladert hij door een fotoboek. Om zijn gedachten te ordenen, om ideeën op te doen. Maar hoe ga je met al die informatie om? Stop je ze in ordners, hang je ze aan de muur, spreid je ze uit op een tafel, of bewaar je ze op de harde schijf? Deze week promoveert IO’er Ianus Keller op wat hij ziet als dé oplossing: ‘Cabinet’, een werktafel, computer, scanner, prikbord en brainstormkladblok ineen.
Cabinet ziet eruit als een ouderwetse lichtbak om dia’s mee te bekijken. De glasplaat blijkt bij nader inzien een via beamers geprojecteerd computerbeeldscherm. Pak de speciale pen waarmee Cabinet is toegerust, en je kunt plaatjes en bestandjes over het beeldscherm heen en weer sleuren en op stapeltjes leggen, net zoals je dat zou doen met tastbare knipsels op een gewoon tafelblad. Belangrijke extra is het digitale cameraatje dat boven het werkblad hangt. Leg een knipsel op het werkblad, druk op de enige knop die Cabinet heeft, haal het knipsel weg – en op het beeldscherm blijft een ingescand, digitaal exemplaar van het origineel achter. Die kun je vervolgens weer met de pen opzij slepen.
Cabinet doorbreekt de grens tussen computerbestand en knipsel, legt Keller uit. “Het fysieke wordt digitaal gemaakt, en het digitale fysiek. Ik kan digitale plaatjes heen en weer schuiven over het beeldscherm alsof het echte papiertjes zijn. En ik kan zomaar even een knipsel erbij leggen, en hem toevoegen aan de digitale verzameling. Zo kun je ordenen, vergelijken, dingen met elkaar laten wringen. Je kunt je creativiteit de vrije loop laten. Ontwerpen is dingen aan elkaar laten zien, associëren, beelden in een andere context plaatsen. Een sociaal, dynamisch proces.” Vandaar dat Cabinet een tafel is waar je met meer mensen omheen kunt staan. “Een computer moet je opstarten, maar het idee is dat Cabinet altijd aan staat.”
Een keerzijde is er ook, zo beschrijft Keller in zijn schitterend vormgegeven en zelfs van stickervel voorziene proefschrift. Voor zijn promotieonderzoek liet Keller Cabinet een maandje proefdraaien op drie ontwerpbureaus. De resultaten waren niet direct een doorslaand succes: de ontwerpers konden moeiteloos omgaan met de wondertafel, maar daarmee pasten ze hun bestaande manier van ontwerpen niet aan. De een gebruikte hem om schetsen te ordenen, de volgende zag hem toch vooral als presentatiemiddel, een soort moderne flip-over. “Ik heb dit product gemaakt, daarmee lok ik gedrag uit. Maar het is nog niet genoeg”, erkent Keller. “Ik kan de mensen niet achter hun computer vandaan trekken, dat is het grote probleem.”
Niet getreurd. Keller ziet de ideeën die verwerkt zitten in Cabinet heus nog wel doorsijpelen naar de wereld van alledag. “Ik vind niet dat Cabinet in zijn huidige vorm een kant-en-klaar product is. Maar ik verwacht wel dat sommige elementen uit Cabinet zullen worden overgenomen in andere toepassingen.” Keller denkt aan software waarmee je makkelijk foto’s kunt ordenen op de pc, maar ook aan projectoren die computerbeelden op tafel, muur of product projecteren. “Die tafels a’ la Cabinet zie ik komen bij de echt grote bedrijven, die er de ruimte en het geld voor hebben. De varianten zie ik op meer plekken verschijnen, zelfs thuis op de pc”, voorspelt Keller. “Ik weet niet wat de volgende stap is.”
Dat zou kunnen uitmonden in een beeldenstorm, een opstand tegen de computer als fysiek ding dat op tafel staat. “Het gaat ook om de muis en het toetsenbord”, zegt Keller. “Ik wil niet zozeer dat er iets weggaat: voor tekstverwerken en e-mailen is de computer natuurlijk een prima hulpmiddel. Maar het is jammer dat dat als de enige toepassing wordt gezien. Waarom zou je het beeld van een computer niet op de muur projecteren, op meubels, op producten?”
Keller demonstreert Cabinet aan premier Balkenende tijdens een bijeenkomst van het Innovatieplatform, vorig jaar zomer. (Foto: Nout Steenkamp/FMAX)
Boeken, gele briefjes, foto’s, krabbeltjes, knipsels, websites. Een beetje ontwerper kan eigenlijk niet zonder. Nu weer schiet hij een foto op straat, dan weer scheurt hij een knipsel uit een tijdschrift, het volgende moment downloadt hij wat digitale plaatjes, of bladert hij door een fotoboek. Om zijn gedachten te ordenen, om ideeën op te doen. Maar hoe ga je met al die informatie om? Stop je ze in ordners, hang je ze aan de muur, spreid je ze uit op een tafel, of bewaar je ze op de harde schijf? Deze week promoveert IO’er Ianus Keller op wat hij ziet als dé oplossing: ‘Cabinet’, een werktafel, computer, scanner, prikbord en brainstormkladblok ineen.
Cabinet ziet eruit als een ouderwetse lichtbak om dia’s mee te bekijken. De glasplaat blijkt bij nader inzien een via beamers geprojecteerd computerbeeldscherm. Pak de speciale pen waarmee Cabinet is toegerust, en je kunt plaatjes en bestandjes over het beeldscherm heen en weer sleuren en op stapeltjes leggen, net zoals je dat zou doen met tastbare knipsels op een gewoon tafelblad. Belangrijke extra is het digitale cameraatje dat boven het werkblad hangt. Leg een knipsel op het werkblad, druk op de enige knop die Cabinet heeft, haal het knipsel weg – en op het beeldscherm blijft een ingescand, digitaal exemplaar van het origineel achter. Die kun je vervolgens weer met de pen opzij slepen.
Cabinet doorbreekt de grens tussen computerbestand en knipsel, legt Keller uit. “Het fysieke wordt digitaal gemaakt, en het digitale fysiek. Ik kan digitale plaatjes heen en weer schuiven over het beeldscherm alsof het echte papiertjes zijn. En ik kan zomaar even een knipsel erbij leggen, en hem toevoegen aan de digitale verzameling. Zo kun je ordenen, vergelijken, dingen met elkaar laten wringen. Je kunt je creativiteit de vrije loop laten. Ontwerpen is dingen aan elkaar laten zien, associëren, beelden in een andere context plaatsen. Een sociaal, dynamisch proces.” Vandaar dat Cabinet een tafel is waar je met meer mensen omheen kunt staan. “Een computer moet je opstarten, maar het idee is dat Cabinet altijd aan staat.”
Een keerzijde is er ook, zo beschrijft Keller in zijn schitterend vormgegeven en zelfs van stickervel voorziene proefschrift. Voor zijn promotieonderzoek liet Keller Cabinet een maandje proefdraaien op drie ontwerpbureaus. De resultaten waren niet direct een doorslaand succes: de ontwerpers konden moeiteloos omgaan met de wondertafel, maar daarmee pasten ze hun bestaande manier van ontwerpen niet aan. De een gebruikte hem om schetsen te ordenen, de volgende zag hem toch vooral als presentatiemiddel, een soort moderne flip-over. “Ik heb dit product gemaakt, daarmee lok ik gedrag uit. Maar het is nog niet genoeg”, erkent Keller. “Ik kan de mensen niet achter hun computer vandaan trekken, dat is het grote probleem.”
Niet getreurd. Keller ziet de ideeën die verwerkt zitten in Cabinet heus nog wel doorsijpelen naar de wereld van alledag. “Ik vind niet dat Cabinet in zijn huidige vorm een kant-en-klaar product is. Maar ik verwacht wel dat sommige elementen uit Cabinet zullen worden overgenomen in andere toepassingen.” Keller denkt aan software waarmee je makkelijk foto’s kunt ordenen op de pc, maar ook aan projectoren die computerbeelden op tafel, muur of product projecteren. “Die tafels a’ la Cabinet zie ik komen bij de echt grote bedrijven, die er de ruimte en het geld voor hebben. De varianten zie ik op meer plekken verschijnen, zelfs thuis op de pc”, voorspelt Keller. “Ik weet niet wat de volgende stap is.”
Dat zou kunnen uitmonden in een beeldenstorm, een opstand tegen de computer als fysiek ding dat op tafel staat. “Het gaat ook om de muis en het toetsenbord”, zegt Keller. “Ik wil niet zozeer dat er iets weggaat: voor tekstverwerken en e-mailen is de computer natuurlijk een prima hulpmiddel. Maar het is jammer dat dat als de enige toepassing wordt gezien. Waarom zou je het beeld van een computer niet op de muur projecteren, op meubels, op producten?”
Keller demonstreert Cabinet aan premier Balkenende tijdens een bijeenkomst van het Innovatieplatform, vorig jaar zomer. (Foto: Nout Steenkamp/FMAX)
Comments are closed.