Het TU-onderzoek naar de aërodynamische pleisters waarmee de Nederlandse schaatsers dezer dagen veel succes oogsten, is eigenlijk voor een schijntje uitgevoerd.
Het TU-onderzoek naar de aërodynamische pleisters waarmee de Nederlandse schaatsers dezer dagen veel succes oogsten, is eigenlijk voor een schijntje uitgevoerd.
Derde geldstroom
,,Vooral de buitenwacht vindt dat we hier veel geld aan hadden moeten verdienen”, zegt ir. Nando Timmer. ,,Maar de teerling was al geworpen.”
Hoewel Timmer (Instituut voor Windenergie) en college-onderzoeker ir. Leo Veldhuis (aerodynamica, Lucht- en Ruimtevaart) genieten van het succes van hun ‘speedstrips’, zijn ze er ook door overvallen. ,,Als we geweten hadden wat dit onderzoek zou opleveren, hadden we bij het begin al patent aangevraagd. Maar dit is ons dagelijks werk natuurlijk niet”, aldus Timmer.
Toen de eerste schreden met de strips werden gezet, nog met ‘gesloten beurzen’ werd gewerkt en niemand kon bevroeden dat er een significante verbetering lag te wachten, werd het idee al in de openbaarheid gebracht via een tv-uitzending. Meer om wat pr te bedrijven dan om het embryonaal stadium van een vondst prijs te geven.
De perfectionering van het idee en de maandenlange twijfel of het wel zou worden toegestaan door de scheidsrechters, speelden tijdens het onderzoek eerste viool. En wat stelde het eigenlijk voor? Het storen van stromingen door middel van zigzagtape is al jaren gebruik in de (zweef-)luchtvaart. De plastic strips die als voorbeeld dienden, komen uit Duitsland. Niets bijzonders eigenlijk.
Voor het onderzoek heeft opdrachtgever NOC*NSF niet tussen de 50- en 100-duizend gulden neergeteld, zoals al is geschreven, maar slechts ‘enkele 10-duizenden’ guldens. Vastgesteld aan de hand van het normale, niet-commerciële uurtarief. Dat vond de opdrachtgever nog duur, trouwens. ,,Het zijn krentenwegers”, zegt Timmer. ,,Ze gaan liever drie weken op hoogtestage in de hoop zo beter te presteren.”
Er is ook nog gratis meerwerk verricht. Veldhuis: ,,Voor de optimalisatie hebben we er zelf nog 20-duizend gulden ingestoken, wat opging aan man-uren en huur van de windtunnel.”
Door vooral te kijken naar de basics kwamen Veldhuis en Timmer uit op de strips die aan materiaalkosten zo’n vijftig cent per stuk kosten.
,,De vorm en positie zijn essentieel”, verklaart Veldhuis, die in de hobbydoos van zijn dochtertje uiteindelijk het ideale materiaal vond: een foam van polyethyleen. ,,Het schijnt dat de Noren nu hun eigen strips maken door reepjes tape op elkaar te plakken, maar dat kan de situatie zelfs verslechteren.”
Aan de commotie beleven beiden veel plezier. ,,Omdat het zo aantoonbaar helpt, is iedereen nu in rep en roep.” Er is ookregelmatig contact met schaatser Marnix ten Kortenaar, die oorspronkelijk met het idee kwam tests naar houding te doen, maar nu vooral de stelling betrekt dat alle schaatsers gelijke kansen moeten hebben, dus ook hetzelfde materiaal.
Veldhuis ziet het zo: ,,Sport bestaat uit inspanning en tactiek. In de schaatssport is op het gebied van tactiek kennelijk nog winst te behalen, hetzij via nieuwe schaatspakken, via klapschaatsen of strips. Toen sporters uit het Oostblok winst behaalden via trainingschema’s, voedingsmethoden en wat al niet, riepen de Nederlandse schaatsers ook niet: dat mag niet. Wat tactiek betreft zijn schaatsers vrij conservatief: Joh, neem drie extra boterhammen en dan kom je er wel.”
Welke lering Timmer er uittrekt? ,,Ik heb gezien dat je eerst basisprincipes van iets moet doorgronden. We wisten van de cylinder, de storing en de mogelijke winst, maar als we niet die perfectionering hadden nagestreefd, waren we niet bij de ideale posities en vorm uitgekomen. En door het fundamentele aspect te beheersen, konden we gerust zijn op het resultaat.” (HO)
Het TU-onderzoek naar de aërodynamische pleisters waarmee de Nederlandse schaatsers dezer dagen veel succes oogsten, is eigenlijk voor een schijntje uitgevoerd.
Derde geldstroom
,,Vooral de buitenwacht vindt dat we hier veel geld aan hadden moeten verdienen”, zegt ir. Nando Timmer. ,,Maar de teerling was al geworpen.”
Hoewel Timmer (Instituut voor Windenergie) en college-onderzoeker ir. Leo Veldhuis (aerodynamica, Lucht- en Ruimtevaart) genieten van het succes van hun ‘speedstrips’, zijn ze er ook door overvallen. ,,Als we geweten hadden wat dit onderzoek zou opleveren, hadden we bij het begin al patent aangevraagd. Maar dit is ons dagelijks werk natuurlijk niet”, aldus Timmer.
Toen de eerste schreden met de strips werden gezet, nog met ‘gesloten beurzen’ werd gewerkt en niemand kon bevroeden dat er een significante verbetering lag te wachten, werd het idee al in de openbaarheid gebracht via een tv-uitzending. Meer om wat pr te bedrijven dan om het embryonaal stadium van een vondst prijs te geven.
De perfectionering van het idee en de maandenlange twijfel of het wel zou worden toegestaan door de scheidsrechters, speelden tijdens het onderzoek eerste viool. En wat stelde het eigenlijk voor? Het storen van stromingen door middel van zigzagtape is al jaren gebruik in de (zweef-)luchtvaart. De plastic strips die als voorbeeld dienden, komen uit Duitsland. Niets bijzonders eigenlijk.
Voor het onderzoek heeft opdrachtgever NOC*NSF niet tussen de 50- en 100-duizend gulden neergeteld, zoals al is geschreven, maar slechts ‘enkele 10-duizenden’ guldens. Vastgesteld aan de hand van het normale, niet-commerciële uurtarief. Dat vond de opdrachtgever nog duur, trouwens. ,,Het zijn krentenwegers”, zegt Timmer. ,,Ze gaan liever drie weken op hoogtestage in de hoop zo beter te presteren.”
Er is ook nog gratis meerwerk verricht. Veldhuis: ,,Voor de optimalisatie hebben we er zelf nog 20-duizend gulden ingestoken, wat opging aan man-uren en huur van de windtunnel.”
Door vooral te kijken naar de basics kwamen Veldhuis en Timmer uit op de strips die aan materiaalkosten zo’n vijftig cent per stuk kosten.
,,De vorm en positie zijn essentieel”, verklaart Veldhuis, die in de hobbydoos van zijn dochtertje uiteindelijk het ideale materiaal vond: een foam van polyethyleen. ,,Het schijnt dat de Noren nu hun eigen strips maken door reepjes tape op elkaar te plakken, maar dat kan de situatie zelfs verslechteren.”
Aan de commotie beleven beiden veel plezier. ,,Omdat het zo aantoonbaar helpt, is iedereen nu in rep en roep.” Er is ookregelmatig contact met schaatser Marnix ten Kortenaar, die oorspronkelijk met het idee kwam tests naar houding te doen, maar nu vooral de stelling betrekt dat alle schaatsers gelijke kansen moeten hebben, dus ook hetzelfde materiaal.
Veldhuis ziet het zo: ,,Sport bestaat uit inspanning en tactiek. In de schaatssport is op het gebied van tactiek kennelijk nog winst te behalen, hetzij via nieuwe schaatspakken, via klapschaatsen of strips. Toen sporters uit het Oostblok winst behaalden via trainingschema’s, voedingsmethoden en wat al niet, riepen de Nederlandse schaatsers ook niet: dat mag niet. Wat tactiek betreft zijn schaatsers vrij conservatief: Joh, neem drie extra boterhammen en dan kom je er wel.”
Welke lering Timmer er uittrekt? ,,Ik heb gezien dat je eerst basisprincipes van iets moet doorgronden. We wisten van de cylinder, de storing en de mogelijke winst, maar als we niet die perfectionering hadden nagestreefd, waren we niet bij de ideale posities en vorm uitgekomen. En door het fundamentele aspect te beheersen, konden we gerust zijn op het resultaat.” (HO)
Comments are closed.